Αν θέλαμε να παρουσιάσουμε σε κοινό, με λίγα λόγια, τον Τάσο Αγγελίδη Γκέντζο, θα γράφαμε: “Καθηγητής φιλολογίας, δάσκαλος δημιουργικής γραφής, ραδιοφωνικός παραγωγός, μα πάνω απ’ όλα συγγραφέας, με πολλά βιβλία στο ενεργητικό του”. Είχα την χαρά και την τύχη να τον γνωρίσω, για τις ανάγκες αυτής της συνέντευξης, και η εντύπωση που μου άφησε, ήταν, το λιγότερο, θετική. Ένας άνθρωπος έξυπνος, χαμογελαστός, με χιούμορ, που από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε με έκανε να νιώσω άνετα και λίγο πριν το τέλος της συνάντησής μας, να νιώθω πως βγήκα για καφέ με φίλο. Γενναιόδωρος, μου χάρισε τρία βιβλία του, δίνοντας μου την ευκαιρία να τον γνωρίσω και μέσα από τις λέξεις του. Κλείνοντας, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω γι αυτή τη συνέντευξη. Αλλά ας δώσουμε τώρα την ευκαιρία στον ίδιο, μέσα από τα λόγια του, να παρουσιαστεί στους αναγνώστες μας.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Μιγδάνη Αναστασία
- Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και πολυγραφότατος συγγραφέας. Αν αυτές οι δύο ειδικότητες ήταν γυναίκες, ποια θα ήταν η σύζυγος και ποια η ερωμένη;
Η σύζυγος είναι η φιλολογία. Κρατάς γερά τη σιγουριά που σου προσφέρει τόσα χρόνια και αισθάνεσαι ευτυχής για όσα σου χάρισε. Κι εξακολουθεί! Σου δίνει μόνο χαρές! Η λογοτεχνία δεν είναι μία ερωμένη… αλλά πολλές. Σε κρατά σε μια άλλη διάσταση ζωντανό! Το κάθε βιβλίο… ίσως να είναι μια διαφορετική ερωμένη κατά την στιγμή της συγγραφής, ίσως μια πρώην αρραβωνιαστικιά τη στιγμή που φεύγει από τα δικά σου χέρια.
- Η πολύχρονη εμπειρία σας ως φιλόλογος, τι σας έχει διδάξει; Οι νέοι αγαπάνε το διάβασμα ή η τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τους απομακρύνουν από τον κόσμο του βιβλίου;
Τα νέα παιδιά δε διαβάζουν. Διαβάζουν ελάχιστα… αν το θέλετε. Δεν έχει νόημα να αναζητήσουμε τώρα το “τις πταίει”. Πάντως δε φταίει μόνο η τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φταίμε κι εμείς οι καθηγητές. Φταίμε κι εμείς οι γονείς…
- Διδάσκετε δημιουργική γραφή σε σεμινάρια της Χ.Α.Ν.Θ. Πιστεύετε πως η λογοτεχνική γραφή είναι κάτι που μαθαίνεται;
Νομίζω πως ούτε διδάσκεται ούτε μαθαίνεται η λογοτεχνική γραφή. Στη δημιουργική γραφή ο καθένας βοηθά τους μαθητές του με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να επιλέξει ποιον θέλει για δάσκαλο. Κάποιον που έχει τελειώσει ένα μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής και δεν έχει γράψει τίποτα; Κάποιον που έχει γράψει πάνω από δεκαπέντε βιβλία; Κάποιον που έγραψε πάνω από τριάντα βιβλία; Κάποιον που θα επιμεληθεί αυτά που θα γράψει στο μέλλον; Πλήθος… οι επιλογές σε μια ελεύθερη αγορά!
- Μέσα από αυτά τα σεμινάρια έχουν κυκλοφορήσει δύο συλλογικά βιβλία. Το 2017 το βιβλίο «Μην μου λες το γιατί» και μέσα στον Μάιο του 2018 το «Οι εραστές της σοκολάτας». Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να επιμεληθείτε και να συνδέσετε διαφορετικές γραφές, για να μπορέσει να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα;
Τα μυθιστορήματα είναι τρία και δε ξέρω αν το αποτέλεσμα είναι άρτιο! Το άρτιο είναι υποκειμενικό! Υπάρχει λοιπόν και ένα τρίτο μυθιστόρημα το “Δεν έμαθα να ζω με την αλήθεια” το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ρώμη. Θεωρώ πως ήταν κάτι πολύ δύσκολο το να συνδέσω με κείμενο δικό μου όλες αυτές τις διαφορετικές γραφές και σίγουρα θα μπορούσε να με εκθέσει η επιλογή μου αυτή. Δεν ξέρω κατά πόσο το κατάλαβαν οι μαθητές μου από τη δημιουργική γραφή και οι αναγνώστες. Ατελείωτες ώρες μπροστά από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Διορθώσεις… Ήταν για μένα ένα στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου όλο αυτό και μάλλον το κέρδισα!
- Εμπνευστής και δημιουργός του «Cultural Club», ενός ομίλου με σκοπό την επαφή μαθητών με τον πολιτισμό και την εκπαίδευση άλλων κρατών. Τι ήταν αυτό που σας παρότρυνε να το δημιουργήσετε και τι έχετε αποκομίσει έως τώρα;
Διδάσκω για πάνω από τριάντα χρόνια. Για αυτά τα ταξίδια είμαι περήφανος. Κάποιοι “καλοπροαίρετοι” είπαν πως βρήκα τρόπο για να γυρίσω όλη την Ευρώπη. Ευτυχώς που με διασκεδάζουν και δε με αγγίζουν τα σχόλια των άλλων. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τα σχολεία στο Όσλο, στο Ελσίνκι και στη Στοκχόλμη; Τα μουσεία στο Άμστερνταμ, στο Βερολίνο, στη Ρώμη, στην Κοπεγχάγη, στο Μιλάνο, στο Μόναχο, στο Φράιμπουργκ; Πολλά ταξίδια!
- Ραδιοφωνικός παραγωγός στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης «FM 100,6», με την εβδομαδιαία εκπομπή “Αιρετικά Μαθήματα Πολιτισμού”. Μία εκπομπή που παρουσιάζει στο ραδιοφωνικό κοινό, πρόσωπα των γραμμάτων και των τεχνών. Υπάρχει κάποιο πρόσωπο, απ’ όλα όσα έχετε συναντήσει στην εκπομπή σας, που σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;
Καλώ πρόσωπα τα οποία αποδέχομαι, πρόσωπα τα οποία θέλω να γνωρίσω καλύτερα κι εγώ! Οι περισσότερες από τις εκπομπές των Αιρετικών Μαθημάτων υπάρχουν στο διαδίκτυο. Πολλοί ήταν αυτοί που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Θα αναφέρω μόνο δύο! Οι εκπομπές με τον Νικηφόρο Παπανδρέου και την Έφη Μανωλεδάκη χαράχτηκαν στη μνήμη μου.
- Συγγραφέας δύο θεατρικών έργων. Το «Ροζ» και το “Όλα ξεκίνησαν στο κοιμητήριο”. Πόσο εύκολο είναι για ένα συγγραφέα, να γράψει ένα θεατρικό έργο και να καταφέρει με την πένα του, να αποδώσει με τον καλύτερο τρόπο τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών;
Η θεατρική γραφή είναι δύσκολη. Το 2014 κυκλοφόρησε το πρώτο μου θεατρικό και το δεύτερο το 2018. Αρκετά χρόνια μετά. Αυτές τις λίγες σελίδες τις παίδευα για καιρό. Και τώρα δουλεύω κάτι… Γελώ όταν ακούω κάποιους να λένε πως έγραψαν ένα θεατρικό σε δυο βδομάδες ή σε έναν μήνα. Περί ορέξεως όμως…
- Το τελευταίο σας βιβλίο “Ύποπτοι καθ’ έξιν” είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, του οποίου η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Καβάλα, τόπος καταγωγής σας. Είναι ένας φόρος τιμής ενδεχομένως, στην πόλη που μεγαλώσατε και ζήσατε μέχρι το λύκειο;
Συχνά επιστρέφω στην Καβάλα. Ανάγκη είναι! Η σκέψη μου ταξιδεύει πάντα στα παιδικά και εφηβικά χρόνια. Χαρούμενα χρόνια! Μεγάλωσα με τη γιαγιά και τον παππού μου και πήρα πολλή αγάπη από αυτούς. Τις Κυριακές θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα στο σπίτι της αγαπημένης μου θείας Δόμνας! Αγάπη κι από εκεί… Ήθελα να ξαναζήσω για λίγο σε αυτή την πόλη και να μυρίσω τα αρώματα των παιδικών χρόνων και των εφηβικών ερώτων.
- Ο Ηρακλής Κρόκος, ο αστυνομικός διευθυντής της περιοχής, ο οποίος αναλαμβάνει να διαλευκάνει τον φόνο, πόσο πολύ μοιάζει στον αγαπημένο ντετέκτιβ της Αγκάθα Κρίστι, «Ηρακλή Πουαρώ»;
Δε νομίζω να μοιάζει. Το μόνο κοινό το όνομα…
- Θέλατε πάντα να γράψετε αστυνομικό μυθιστόρημα και αν ναι, θα συνεχίσετε τις περιπέτειες του Ηρακλή Κρόκου;
Ήθελα να γράψω… και θα ξαναγράψω σύντομα. Ίσως να μην αφήσω τον Ηρακλή Κρόκο να χαρεί την σύνταξή του!
- Κλείνοντας, θα ήθελα την άποψή σας για το γεγονός πως στις μέρες μας, «ξεφυτρώνουν» δεκάδες συγγραφείς και εκδίδεται πληθώρα βιβλίων. Προσωπικά, θεωρώ πως ο όρος «συγγραφέας» έχει χάσει πια την αξία του. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε;
Τί είναι ο συγγραφέας; Κάποιος που γράφει ιστορίες. Ας γράφουν πολλοί τις ιστορίες τους! Δε χάλασε και ο κόσμος! Που βρίσκεται το κακό σε αυτό; Ας δούμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις και ας μη δίνουμε διαφορετική διάσταση στο απλό και το φυσιολογικό. Πολλές φορές οι ταμπέλες δε κάνουν καλό!
Ποια αξία είχε η λέξη συγγραφέας κατά το παρελθόν και γιατί να την χάσει τώρα που οι συγγραφείς είναι πολλοί. Υπάρχουν και θα υπάρχουν καλοί, μέτριοι και κακοί συγγραφείς. Πάντα υπήρχαν μέτριοι, καλοί και κακοί συγγραφείς!
Το καλό, το κακό και το μέτριο το εξετάζεις με άλλα γυαλιά σε άλλο χρόνο και με άλλα σε άλλο τόπο!
Πολλά ευχαριστώ!
Πηγή: www.maxmag.gr
