Τα καλύτερα ταξίδια είναι αυτά που δεν έκανες ποτέ

Ο Κώστας Κρομμύδας μίλησε στο αναγνωστικό κοινό του ΠολιςPost και στην φιλόλογο Αλεξοπούλου Βασιλική για το νέο μυθιστόρημά του “Μία νύχτα ακόμη”. Το μυθιστόρημα έχει ήδη σημειώσει τεράστια επιτυχία και έχει αγγίξει τις καρδιές χιλιάδων αναγνωστών για το ευρύτερο μήνυμα που περνά που δεν είναι άλλο από την αγάπη για την ζωή..! Η αγάπη αυτή εκλαμβάνεται από τον καθένα μας ως δεδομένο, κάτι που μας απομακρύνει από τα όνειρά μας και τις βαθύτερες επιθυμίες μας.. Το ίδιο θα συνειδητοποιήσει και η ηρωίδα του βιβλίου, η Ισμήνη, όταν μαθαίνει πως της απομένουν λίγοι μόνο μήνες ζωής.. Ποιό θα είναι το ταξίδι που θα επιλέξει να ακολουθήσει; Θα πάει κόντρα στο κατεστήμενο και τις κοινωνικές συμβάσεις; Αυτό θα το μάθουμε μόνο μέσα από το συγκλονιστικό μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Διόπτρα. Διαβάστέ το! Είναι ένας ύμνος στην ζωή! Θα αναθεωρήσετε πολλά!

Ένα υπέροχο μυθιστόρημα. Συγκλονιστικό, ζωντανό, ανατρεπτικό που σε ωθεί σε αλλαγές και σε αφυπνίζει.. Ποιος ήταν ο αρχικός στόχος που ήθελες να επιτευχθεί μέσω του “Μία νύχτα ακόμη”;

Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο στόχο! Ήθελα απλώς να γράψω ένα μυθιστόρημα. Δεν γράφω ποτέ θέλοντας να περάσω κάποιο μήνυμα. Ξεκινάω μία ιστορία και αν αυτή οδηγήσει από μόνη της τον αναγνώστη να εισπράξει κάποια μηνύματα πολύ ευσπρόσδεκτο.. Γενικά δεν έχω κάποιον αυτοσκοπό, ούτε είναι στόχος μου να γίνω διδακτικός. Εγώ κυρίως ξεκίνησα να αφηγούμαι την ιστορία της Ισμήνης και προέκυψε το συγκεκριμένο βιβλίο.

Η ηρωίδα μετανιώνει περισσότερο για όνειρα που δεν κυνήγησε στη ζωή της παρά για όσα έκανε… Εσύ έχεις μετανιώσει για στόχους και όνειρα που δεν κατάφερες να υλοποιήσεις;

Και βέβαια! Προσπαθώ όμως πολλά από αυτά τα όνειρα να τα ικανοποιώ. Βέβαια δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μετανιώσει για πράγματα που δεν έκανε. Πιστεύω είναι συνυφασμένο με την ίδια την ζωή αυτό. Το ανθρώπινο πνεύμα είναι διψασμένο για πολύ περισσότερα πράγματα, οπότε πάντα μετανιώνουμε για πράγματα που δεν κάναμε…

Πώς είναι να μπαίνεις στον ρόλο μίας γυναίκας και να αφηγείσαι σε πρώτο πρόσωπο; Ήταν δύσκολο για σένα να εκφράσεις τις σκέψεις και τα συναισθήματα της Ισμήνης;

Δεν ήταν δυσκολότερο από όταν γράφω ως άντρας, γιατί τα τελευταία τρία βιβλία μου γράφτηκαν σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση και εγώ είχα τον ρόλο της αφηγήτριας. Γενικά θεωρώ οτι μπαίνοντας στον χαρακτήρα της Ισμήνης σε τέτοιο μέγεθος- από την πρώτη έως την τελευταία λέξη ήμουν η Ισμήνη- καθώς το βιβλίο είναι γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη και γραμμική αφήγηση, το ευχαριστήθηκα πολύ! Διότι η γυναικεία ψυχοσύνθεση δεν έχει πολλά στεγανά και όρια όπως η αντρική, οπότε αυτό μου δίνει την δυνατότητα να απογειώσω την αφήγηση.

Ο Φελίπε εμφανίζεται στην ζωή της πρωταγωνίστριας ως “από μηχανής θεός”; Πώς θα τον χαρακτήριζες με τρία επίθετα;

Σαφέστατα στα βιβλία μου υπάρχει αυτός ο συσχετισμός του «από μηχανής θεού» που εμφανίζεται και στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες. Εδώ βέβαια εμφανίζεται με λίγο διαφορετική όψη και διάθεση.

Θα τον χαρακτήριζα: ιδιαίτερο, απρόβλεπτο και δυναμικό.

Τελικά ποιος έρωτας είναι πιο δυνατός; Ο έρωτας για ένα άλλο πρόσωπο ή ο έρωτας για τη ζωή;

Νομίζω ο έρωτας όπου μπορούν να συνδυαστούν αυτά τα δύο! Δηλαδή όταν η ζωή σου είναι συνυφασμένη με έναν άνθρωπο και είσαι ερωτευμένος και με την ζωή και με τον άνθρωπό σου, εκεί είναι πιο δυνατό συναίσθημα. Αλλά γενικότερα έχει αποδειχθεί πολλές φορές ότι άνθρωποι όντας ερωτευμένοι έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας ερωτικής απογοήτευσης, δηλαδή αυτοκτονούν ή φτάνουν στο έγκλημα εξαιτίας του ερωτικού πάθους.. Έτσι πολλές φορές νιώθω ότι ο έρωτας για έναν άλλο άνθρωπο είναι πολύ πιο ισχυρός από τον έρωτα για την ζωή.. Δυστυχώς.. Σε πρώτο πλάνο θα έπρεπε να μπαίνει η αγάπη για την ζωή! Και ιδίως ο έρωτας για τον εαυτό μας είναι ο έρωτας για την ίδια την ζωή!

Το μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματος διαδραματίζεται στην Ιταλία. Είσαι συναισθηματικά συνδεδεμένος με αυτά τα μέρη;

Πολύ! Τα περισσότερα μέρη από αυτά που έχω γράψει τα έχω επισκεφθεί και έχω ζήσει πολύ ωραίες στιγμές. Γι αυτό προσπάθησα να αποτυπώσω κάποια από αυτά τα συναισθήματα στο βιβλίο μου. Είναι ένα μαγικό μέρος! Είναι ένα ταξίδι που θα έπρεπε να κάνουν οι περισσότεροι έστω για μία φορά στην ζωή τους, γιατί η Ιταλία είναι γειτονική χώρα και βρίσκεται κοντά σε μας. Στο βιβλίο μου αναφέρομαι στην Τοσκάνη, στην λίμνη Κόμο και λιγότερο στη Ρώμη.

Αν έπρεπε να δώσεις μία μόνο συμβουλή στους αναγνώστες σου, ποια θα ήταν αυτή;

Μην γκρινιάζετε! ΖΗΣΤΕ!

Στο βιβλίο σου θίγεις ένα ευαίσθητο θέμα εκφρασμένο μέσα από τα μάτια της Ισμήνης. Είναι ο Κώστας Κρομμύδας ευαίσθητος ως άνθρωπος;

Ναι, είμαι πολύ! Δεν έχω κανένα πρόβλημα να εξωτερικεύσω τα συναισθήματά μου! Δεν κρύβομαι… Αν προκύψει κλαίω και σε δημόσιο χώρο..!

Για σένα η συγγραφή και γενικά το γράψιμο είναι ψυχοθεραπεία;

Όχι, αν και το ακούω πολύ συχνά αυτό! Δεν μπαίνω σε τέτοιες διαδικασίες. Για μένα είναι κάτι πάρα πολύ ευχάριστο. Νιώθω πολύ τυχερός που αγαπάω την δουλειά μου και με κάνει να νιώθω ευχάριστα. Τώρα αν η συγγραφή επιδρά μέσα μου και “ψυχοθεραπευτικά” είναι κάτι που δεν το αναλύω πολύ.. Το αφήνω να λειτουργεί από μόνο του.

Έχεις σκεφτεί το επόμενο βιβλίο σου; Αν ναι, θα μας αποκαλύψεις ένα στοιχείο της υπόθεσης;

Ναι, το έχω σκεφτεί. Έχω ξεκινήσει να το γράφω. Αυτό που μπορώ να αποκαλύψω σε αυτή τη φάση είναι ότι πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική ιστορία από όλες τις προηγούμενες. Επίσης, θα είναι πάλι γυναικεία αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο. Θα είναι ένας συνδυασμός πολλών ειδών, δεν θα είναι ένα είδος μόνο!

Αλεξοπούλου Βασιλική


ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ:

Υπάρχουν ταξίδια που ξεκινούν με μια βαλίτσα στο χέρι. Άλλα, έπειτα από έναν χωρισμό. Κάποια, όταν μια δουλειά σε αναγκάζει να φύγεις χωρίς να αφήσεις τίποτα πίσω σου…
Υπάρχουν ορισμένα που έμειναν χαραγμένα στην ψυχή μας επειδή μας πόνεσαν, επειδή μας ανάγκασαν να πληγώσουμε κι εμείς ανθρώπους που πιθανόν να αγαπούσαμε.
Αλλά υπάρχουν κι εκείνα που τα διαφεντεύει ένας παράφορος έρωτας, που μας κάνουν να ξεχνάμε πώς είναι να ζούμε αλλά και να νιώθουμε τον πόνο όταν αυτός είναι χωρίς ανταπόκριση…
Πολύ αργά θα καταλάβεις ότι τα καλύτερα ταξίδια είναι αυτά που δεν έκανες ποτέ. Που δεν τα τόλμησες, που δεν τα γεύτηκες.
Το δικό μου ξεκίνησε τη μέρα που μου ανακοίνωσαν ότι μου είχαν απομείνει μερικοί μήνες ζωής. Και ήταν το πιο όμορφο που έχω κάνει…


ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ:

Ο Κώστας Κρομμύδας είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Συμμετείχε στον τρίτο και τέταρτο κύκλο της σειράς The Durrells. Τον Μάιο του 2012 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του, Μπαμπά, Mεγάλωσέ με, και τον Μάιο του 2013 το πρώτο μυθιστόρημά του, Η Ζωή που Έλειπε, (αγγλική έκδοση Cave of Silence). Τον Ιούνιο του 2014 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά του, με τίτλο Ογκρέσα. Ακολούθησε το μυθιστόρημα Μη με Λησμόνει, τον Μάιο του 2015 (αγγλική έκδοση Lake of Memories). Τον Μάιο του 2016 εκδόθηκε το μυθιστόρημά του Ουρανόεσσα, το οποίο βραβεύτηκε το 2017 ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς, στην κατηγορία «Ηρωίδα έμπνευση» (αγγλική έκδοση Dominion of the Moon). Τον Μάιο του 2017 εκδόθηκε το μυθιστόρημα με τίτλο Φως μέσα στη Θύελλα (αγγλική έκδοση Athora), ενώ το 2018 κυκλοφόρησε το Μυρωδιά από Σανίδι. Όλα του τα μυθιστορήματα βρίσκονταν στην τελική δεκάδα του διαγωνισμού βιβλίου των Public. Παραδίδει μαθήματα υποκριτικής και «δημόσιου λόγου-public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά. www.kostaskrommydas.gr onioncostas@gmail.com www.facebook.com/costas.krommidas twitter.com @kostaskrommydas instagram KROMMYDASKOSTAS


Βρείτε το βιβλίο στο site των εκδόσεων διόπτρα:

https://www.dioptra.gr/vivlio/elliniki-logotexnia/mia-nuxta-akomi/