της Λίντας Τζουβάρα

Ποιο είναι άραγε αυτό το «Λ» που τρεμόσβηνε τις νύχτες; Το «Λ» της λήθης για όσα πρέπει να ξεχαστούν; Το «Λ» του λάθους που παραβίασε το σωστό; Το «Λ» από εκείνα τα λόγια που δεν ειπώθηκαν, από τη λογική που δεν λειτούργησε, από τη λαβωματιά που δεν ιάθηκε;

Οι μικρές αυτές ιστορίες στο νέο βιβλίο της Αννίτας Λουδάρου (εκδόσεις Απόπειρα) διαδραματίζονται πίσω από πόρτες κλειστές και ακόμα πιο κλειστές ψυχές. Δεν είναι ούτε διηγήσεις ούτε αφηγήσεις, είναι μια διεισδυτική ματιά στις ζωές των ανθρώπων, είναι το νυστέρι που μπαίνει βαθιά στην ψυχή και καταφέρνει να μας εμπλέξει συναισθηματικά.

Είναι ένα βιβλίο που ακολουθεί τον αναγνώστη για καιρό, ένα βιβλίο που δεν τελειώνει στην τελευταία του σελίδα, είναι μέσα σου και δεν σε εγκαταλείπει εύκολα.

Οι περαστικοί που σου ήταν αδιάφοροι στο δρόμο κάτι σου λένε πια. Ανακαλύπτεις ότι πίσω από τα γυαλιά ηλίου υπάρχουν δάκρυα, πίσω από τα ευγενικά χαμόγελα κάποιο  αποτέλεσμα εξετάσεων που ξάφνιασε δυσάρεστα, πίσω από ανέμελους νέους, κάποιοι γονείς που δεν κατάφεραν να επικοινωνήσουν μαζί τους.

Η Αννίτα Λουδάρου, στοχαστικά και επιδέξια ξεδιπλώνει τους χαρακτήρες της με την ιδιότητα του ψυχολόγου και τις παρουσιάζει με την ιδιότητα του συγγραφέα. Κι ακόμα, τους δίνει τη δύναμη να σπρώξουν τη ζωή τους ένα βήμα πιο πέρα, άσχετα αν το παραπέρα και το παρακάτω δεν υπόσχονται τίποτα, παρά μόνο ένα «Λ», που ίσως και να είναι το «Λ» της λιακάδας.

(Η Αννίτα Λουδάρου (Ανν Λου) πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στο Τόκυο. Σπούδασε Γεωλογία, Χρηματοοικονομικά και Ψυχανάλυση στην Πάτρα, στο Λονδίνο και στην Αθήνα, όπου τώρα ζει και εργάζεται. Της αρέσει το λικεράκι μαστίχα γιατί της θυμίζει το νησί της. Από το 2012 διατηρεί την προσωπική της ιστοσελίδα Σκέψεις Ανν Λου και τα κείμενά της έχουν ταξιδέψει διαδικτυακά χωρίς διαβατήριο.)