Είναι φανερό ότι ο τέταρτος κύκλος του “The Crown”, ο πιο ολοκληρωμένος σύμφωνα με πολλούς κριτικούς της σειράς έχει ξεσηκώσει θύελλα στη Βρετανία και αφάνταστη απόλαυση στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι φανερό ότι οι τηλεθεατές χωρίζονται σε Βρετανούς και τους άλλους, που δεν έχουν καμία συναισθηματική εμπλοκή με όσα συμβαίνουν στα παλάτια της Ελισάβετ και των λοιπών μελών της οικογένειας και καμία σύνδεση με το πολίτευμα της Μεγάλης Βρετανίας. Και είναι φανερό ότι όλα ακολουθούν την περίφημη μακιαβελική ρήση «διαίρει και βασίλευε».

Η είσοδος δυο εντυπωσιακών προσωπικοτήτων, της Μάργκαρετ Θάτσερ που την υποδύεται με συναρπαστικό τρόπο η Τζίλιαν Άντερσον με αυτά τα συγκλονιστικά μαλλιά που όπως λέει η ίδια δεν είναι περούκα και της πριγκίπισσας Νταϊάνα δίνει τα ημιτόνια που χρειάζεται μια σειρά, όταν κοιτάει πέρα και πίσω από τη βιτρίνα. Τη φτώχεια και την ανεργία, της εποχής, την επώδυνη καθημερινότητα και τη δημοφιλία της βασιλείας στο ναδίρ πριν την άφιξη της Νταϊάνα στον πλανήτη Μπάκιγχαμ.

Τα βρετανικά ταμπλόιντς ήδη -και οι βασιλικοί συντάκτες- σπεύδουν να μεταφέρουν τη δυσφορία των ανθρώπων του παλατιού -που ουδέποτε έχουν εκφέρει γνώμη και έχουν υπάρξει πολύ προσεκτικοί με τη σειρά- και των φίλων του Κάρολου ή του πρίγκιπα Ουίλιαμ για τα περιστατικά που κατά τα άλλα έχουν δει άπειρες φορές το φως της δημοσιότητας.

Γκρινιάζουν στη Βρετανία για τη δική τους κατασκευή, την κλειδαρότρυπα στις σελίδες των εφημερίδων, τις πιπεράτες αποκαλύψεις που απολαμβάνουν εδώ και δεκαετίες. Η καλύτερη πηγή του Netflix θα μπορούσε να είναι οι βρετανικές εφημερίδες, τα περιοδικά και οι πιπεράτες αποκαλύψεις του τέως υπαλληλικού προσωπικού τους.

Και θα γκρινιάζουν όλο και περισσότερο όσο τα γεγονότα πλησιάζουν στις μέρες μας και δεν αφορούν το μακρινό πλέον ’50 και ’60 αλλά τις δεκαετίες του ’80 και ’90, τα σημάδια και τις ανεπούλωτες πληγές που άφησε ο θατσερισμός, οι ερωτικές ιστορίες του Κάρολου και της Νταϊάνα που επιβεβαίωσε η ιστορία, ο απίστευτος σνομπισμός, η αγεφύρωτη απόσταση μεταξύ παλατιού και λαού που τρέχουν με χίλια πόδια να καλύψουν Ουίλιαμ και Κέιτ Μίντλετον για να χτίσουν ένα προφίλ πιο φιλικό στον κόσμο. Αλλά τι είναι αυτό που ακριβώς «πληγώνει» τα μέλη της βασιλικής οικογένειας; Η πανθομολογούμενη σχέση του Κάρολου με την Καμίλα που δεν σταμάτησε να υφίσταται ποτέ; Η τρομερή σκληρότητα και σνομπισμός της κάποτε «πικραμένης» Μαργαρίτας, μιας γυναίκας αλαζόνας, σνομπ, αλκοολικής και αδιάφορης για τα πάντα;

Η ανυπόφορη σε όλους πριγκίπισσα Άννα, μια μουτζούρα που δεν έκανε ποτέ τίποτα πέραν της ιππασίας και των υποχρεώσεών της για να παίρνει το διόλου ευκαταφρόνητο επίδομά της; Τα δυο βλαστάρια της Άντριου, μπλεγμένο στο σκάνδαλο Επστάιν και κατηγορούμενο ευθέως για αλαζονεία και για έλλειψη συμπόνιας απέναντι στα θύματα του αυτόχειρα παιδεραστή; Ή τον άλλο βλαστό του παλατιού, τον πρίγκιπα Εδουάρδο, έναν σπάταλο σνομπ που δεν πάει πολύς καιρός που στη Βρετανία ασχολήθηκαν με τις χιλιάδες λίρες που ξοδεύει σε κάθε μετακίνησή του;

Οι βασιλικοί συντάκτες εκφράζουν την «ανησυχία» τους για το Crown, ενώ ξέρουν ότι το παλάτι έχει επιβιώσει από σκάνδαλα και συμπεριφορές, από συγκρούσεις και ιστορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και έχει βγει αλώβητο. Γιατί ακόμα και σήμερα αυτή η μικρή χαραμάδα στη ζωή τους φέρνει χρήμα στα ταμεία τους, ανανεώνοντας το ενδιαφέρον για την τρομερή και αληθινή σαπουνόπερα που είναι η ζωή τους. Κάθε σκηνή, κάθε λεπτομέρεια των σπιτιών, των ρούχων και των βασιλικών συνηθειών κάνει τις λίρες να κουδουνίζουν, τονώνει την οικονομία, οπότε οι βασιλείς και οι συν αυτοίς θα έπρεπε να είναι πολύ ικανοποιημένοι που ο λαουτζίκος όπως θα έλεγε η Μαντάμ Σουσού ευχαριστιέται με την καρδιά του με τα περασμένα- ξεχασμένα παθήματά τους.

Είναι το λίγο παντεσπάνι στον λαό τους που μετρά τον υψηλότερο αριθμό νεκρών στην Ευρώπη, με 46.555 ασθενείς να έχουν καταλήξει από τον COVID-19, καταγράφει περισσότερα από 20.000 νέα κρούσματα κορονοϊού την ημέρα και οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι στο χειρότερο σενάριο οι νεκροί από τη νόσο αυτή μπορεί να ξεπεράσουν τους 80.000 και ξεχνιέται χαζεύοντας τις τάχα δικές τους διαμαρτυρίες στα ταμπλόιντ των οποίων αποτελούν την εκλεκτή πελατεία. Το ότι ο λαός στενοχωριέται που οι βασιλείς του υποβάλλονται σε μια ακόμα «δοκιμασία ταπείνωσης», είναι μια ευχάριστη τσιχλόφουσκα που πουλάει φύλλα με κάθε δημοσίευμα για τη σειρά. Μα αυτή δεν είναι η δουλειά τους; Να προσφέρουν θέαμα στο πλήθος;  Όταν το κάνουν επαγγελματίες, όπως στο Netflix, η υπόθεση γίνεται αληθινά επαγγελματική και πολύ απολαυστική. Άλλωστε θα μπορούσε να είναι και όλο μια μυθοπλασία. Ή όχι;

Πηγή: elculture.gr