“Τα παιδιά είναι πανέξυπνα, έτσι κι αλλιώς χρειάζονται ήλιο και αγάπη για να ανθίσουν και να γίνουν δέντρα με γερές ρίζες”.
Αυτό μας λέει για τα παιδιά η συγγραφέας και ποιήτρια Βασιλική Μουργελά με αφορμή το νέο της παραμύθι «Το καβουράκι με τη μια δαγκάνα».
Ένα παραμύθι που αγγίζει το θέμα της διαφορετικότητας. Και είναι πολλές φορές που όπως λέει η συγγραφέας τα μικρά μας, μας βάζουν τα γυαλιά με το πώς αντιδρούν σε δύσκολες και πρωτόγνωρες καταστάσεις. Η ίδια πιστεύει πολύ στη δύναμη που κρύβουν τα παιδιά μέσα τους. Το διαπιστώνει από τις ζωγραφιές που της στέλνουν και φαίνεται πόσο ευαισθητοποιημένα είναι. Μιλάει ακόμα για τις δράσεις που γίνονται στο Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και Ανάγνωσης όπου με εργαλείο το παιχνίδι και τη συντροφιά μουσικής δημιουργεί με τα παιδιά όμορφες ιστορίες που τα ταξιδεύουν σε μέρη απίθανα γεμάτα συναισθήματα και περιπέτειες.
- Στο νέο σας παραμύθι «Το καβουράκι με τη μια δαγκάνα» αγγίζετε το θέμα της διαφορετικότητας. Πώς το αντιλαμβάνονται και ποια είναι η αντίδραση των παιδιών;
«Το καβουράκι με τη μια δαγκάνα» είναι ένα γλυκό παραμύθι που όντως πραγματεύεται τη διαφορετικότητα. Μέχρι τώρα λαμβάνω όμορφες κριτικές από γονείς που μου μεταφέρουν τις απόψεις των παιδιών τους. Τα παιδιά μέσα από τις ζωγραφιές που μου στέλνουν βλέπω πως είναι ευαισθητοποιημένα και εκφράζουν την αγάπη τους για τον μικρό μου πρωταγωνιστή τον Πετράκη, ένα καβουράκι που η ζωή τα έφερε έτσι και μεγαλώνει μόνο με μια δαγκάνα. Δυστυχώς λόγω των περιοριστικών μέτρων, από την κυκλοφορία του παραμυθιού έως σήμερα δεν έχω πραγματοποιήσει κάποια δια ζώσης παρουσίαση, έτσι δεν έχω ακόμα άμεση επαφή με τα παιδιά όπως είχα μέχρι πριν εμφανιστεί στη ζωή μας ο κορωνοϊός.
- Στις ιστορίες των βιβλίων σας επιλέγετε ως ήρωες τα ζώα αντί για ανθρώπους. Γιατί;
Σε κάποιες από τις ιστορίες μου επιλέγω ως ήρωες τα ζώα γιατί τα αγαπώ πολύ και με αυτό τον τρόπο θέλω να περάσω αυτή μου την αγάπη και στα παιδιά. Όπως κατάφεραν να την μεταλαμπαδεύσουν σε εμένα οι γονείς μου. Επίσης θεωρώ πως οι ιστορίες με ζώα συμβάλλουν λίγο παραπάνω ώστε να πάει ένα βήμα παραπάνω η φαντασία των παιδιών.
- Οι γιαγιάδες δημιουργούν αναμνήσεις που ποτέ δεν σβήνουν από την καρδιά μας όσα χρόνια και να περάσουν. Τι θυμάστε από την παιδική σας ηλικία;
Η λέξη “γιαγιά“ είναι μια ευαίσθητη χορδή μου. Γνώρισα μόνο την μια μου γιαγιά (την μητέρα της μητέρας μου) η οποία για εμένα υπήρξε η δασκάλα της ζωή μου. Πρωταγωνιστεί σε πάρα πολλές παιδικές μου αναμνήσεις και όχι μόνο. Μου έμαθε να αντιμετωπίζω τη ζωή με χαμόγελο και τραγούδι. Να σκέφτομαι θετικά, να έχω πίστη και να αγωνίζομαι. Παρόλο που έχει φύγει από την ζωή θα υπάρχει πάντα μέσα στην καρδιά μου.
- Μέσα σε ποια ιστορία που έχετε γράψει θα θέλατε να ζείτε;
Μάλλον σε όλες. Όταν δημιουργώ μια παιδική ιστορία ταξιδεύω τόσο πολύ με την φαντασία μου που καταφέρνω και τρυπώνω μέσα σε αυτή.
- Τα παιχνίδια, η ζωγραφική, η μουσική συνδέονται με την καλλιέργεια της ψυχής;
Κάθε τι που μας οδηγεί στο να εκφραστούμε και να δημιουργήσουμε σίγουρα συμβάλει στην καλλιέργεια της ψυχής μας. Η ψυχή μας χρειάζεται τροφή, ερεθίσματα και τις κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθεί. Τι πιο όμορφο από τη χαρά του παιχνιδιού, τα χρώματα της ζωγραφικής και τις μελωδίες της μουσικής.
- Τι περιλαμβάνουν οι δράσεις που πραγματοποιείτε στο Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και Ανάγνωσης; Προάγουν τη νοημοσύνη των παιδιών;
Περιλαμβάνουν ανάγνωση βιβλίων και γνωριμία των παιδιών με διάφορα είδη γραπτού λόγου, όπως παραμύθι, διήγημα και ποίηση. Με εργαλείο το παιχνίδι και συχνά τη συντροφιά μουσικής δημιουργούμε όμορφες ιστορίες. Τόσο όμορφες που αφήνουμε μια πορτούλα ανοιχτή και πολλές φορές μπαίνουμε κρυφά και ταξιδεύουμε σε μέρη απίθανα γεμάτα συναισθήματα και περιπέτειες. Τα παιδιά είναι πανέξυπνα έτσι κι αλλιώς χρειάζονται ήλιο και αγάπη για να ανθίσουν και να γίνουν δέντρα με γερές ρίζες.
- Πώς αντιδρούν τα παιδιά όταν εμπλέκονται σε δραστηριότητες μέσα στο σπίτι; Γίνονται πιο υπεύθυνα;
Θα σας απαντήσω ως μητέρα ενός έφηβου πλέον αγοριού. Επειδή πάντα επιδίωκα να συμμετέχει σε κάποιες δραστηριότητες μέσα στο σπίτι (ανάλογα με την ηλικία του), νομίζω πως αυτό τον βοήθησε να γίνει ανεξάρτητος και υπεύθυνος μεγαλώνοντας. Προσωπικά πιστεύω πολύ στην ανεξαρτησία του ατόμου.
- Τα όμορφα φιλιά πώς μπορούν να τα τσιγκουνευτούν τα παιδιά αυτή την εποχή; Καταλαβαίνουν πως η απόσταση είναι μέτρο απαραίτητο και έτσι «προσέχουν» τους άλλους αλλά και τον εαυτό τους; Δέχονται να τα αποχωριστούν;
Τα παιδιά μας κλίθηκαν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση δύσκολη και πρωτόγνωρη. Νομίζω πως έχουν προσαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό με τις νέες συνθήκες. Είναι πολλές φορές που τα μικρά μας, μας βάζουν τα γυαλιά. Πιστεύω πολύ στη δύναμη που κρύβουν μέσα τους. Είμαι σίγουρη πως τα φιλιά και οι αγκαλιές τούτη την εποχή τους λείπουν αρκετά. Εύχομαι σύντομα να επανέλθουμε σε ρυθμούς κανονικότητας όπως ήμασταν πριν τον ιό.
- Το γιατρικό στα δύσκολα για τους ενήλικες είναι η δημιουργία. Ποια είναι η σχέση σας με την ποίηση; Από βιβλία ενηλίκων τι διαβάζετε;
Η ποίηση υπάρχει μέσα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Την αγαπώ και μου αρέσει να την χρησιμοποιώ στον λόγο μου. Έχω εκδώσει την πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο “Ψυχής χορδές” και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Επίσης έχω συμμετάσχει σε αρκετούς αξιόλογους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς όπου ποιήματα μου έχουν διακριθεί και έχουν βραβευθεί. Διαβάζω οτιδήποτε με κάνει να αισθάνομαι όμορφα.
- “Η ευτυχία κρύβεται ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων, μέσα σε κελαηδήματα ανεμελιάς και ξεγνοιασιάς”, γράφετε κάπου. Την ώρα που ομορφοπερνάς μπορεί να προκύψει κάτι νέο!! Εσείς αυτή την εποχή γράφετε κάτι;
Αγαπώ πολύ την φύση και την απλή ζωή . Αυτό βγαίνει έντονα μέσα από την γραφή μου. Κάθε στιγμή που ζούμε είναι και μια στιγμή δημιουργίας, όταν γράφω δεν υπάρχει πρέπει υπάρχει μόνο η στιγμή. Γράφω όταν βρίσκω στεριά ή όταν βρίσκομαι σε μεγάλη φουρτούνα, όταν έχει ξάστερο ουρανό και όταν η φαντασία μου με συντροφεύει. Ελπίζω να τα ολοκληρώσω και να τα μοιραστώ με όσους ακούν την ψυχή μου.
Η Βασιλική Μουργελά κατάγεται από το χωριό Χώρα Γορτυνίας της Ορεινής Αρκαδίας. Εκεί πέρασε τα παιδικά της χρόνια με όμορφες αναμνήσεις απ’ την οικογένειά της και μοναδικές εικόνες της φύσης. Σήμερα ζει μαζί με τον σύζυγό της και τον γιο της στην Αθήνα, ωστόσο διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την ιδιαίτερη πατρίδα της και την επισκέπτεται συχνά. Σπούδασε Πληροφορική. Το μικρόβιο της συγγραφής εμφανίστηκε στη ζωή της σε μικρή ηλικία.
Ποιήματά της και κείμενα της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες ιστοσελίδες και περιοδικά λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. Συμμετέχει σε εθελοντικές δράσεις των Δημοτικών Βιβλιοθηκών και είναι συντονίστρια στη Λέσχη Ανάγνωσης 9-12 ετών στη Βιβλιοθήκη Ηρακλείου Αττικής.
Κυκλοφορούν τα βιβλία της: Ο Αστρομικρούλης, εκδόσεις Μέθεξις (2016), Ο φίλος μου ο σπουργίτης, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη (2016), Άμπα και Λήδα δυο γάτες σε μία μαγική ιστορία, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη (2017), Τι γυρεύουν οι ποντικοί στο παλάτι; εκδόσεις Μέθεξις (2018), Τα φιλιά της Δανάης, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη (2019) *Εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, Το μυστικό της ξυλοκερατιάς, εκδόσεις Μέθεξις (2019), Το καβουράκι με τη μια δαγκάνα, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη (2020) και η ποιητική συλλογή “Ψυχής χορδές“ εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη (2018).
Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και τον αυτοσχεδιασμό. Δραματοποιεί η ίδια τα παραμύθια της και κάνει διαδραστικές παρουσιάσεις σε Παιδικούς Σταθμούς, Νηπιαγωγεία, Δημοτικά και Βιβλιοθήκες, προσπαθώντας να μεταλαμπαδεύσει την αγάπη της για το βιβλίο στους μικρούς της φίλους.
Πηγή eleftheriaonline.gr
