Σοβαρά και ευτράπελα
Του Βαγγέλη Μπάκα
Καμιά σχέση με τον Γιόχαν Στράους. Παρατσούκλι είναι. Ο Γιάννης είχε πάει στη Γερμανία με μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα, και επέστρεψε μετά από τρεις μήνες με μια σακούλα νάιλον! Να τι άλλο έφερε. Κάτι το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση να το ξεχάσει. Το νέο και γερμανικό όνομα: Γιόχαν!
Το ελληνικό παρατσούκλι όμως, αυτό που φορά καθημερινά, είναι το εξής: ΓΙΑΝΙΣ Ο ΑΤΙΧΟΣ! Ούτε με το Γιάνη Βαρουφάκη έχει κάποια σχέση. Για έναν αγράμματο, τρία ορθογραφικά λάθη σε μια φράση, νομίζω πως δεν είναι υπερβολή! Κι αν κάποιος θέλει επιβεβαίωση για την ατάκα αυτή, αρκεί να ρίξει μια ματιά στη στρατιωτική του ζώνη. Εκεί τη έχει γραμμένη την ατάκα αυτή και με κεφαλαία γράμματα.
Τίποτα δεν του πήγε καλά στη ζωή του, αφού δεν στέριωσε δουλειά, γυναίκα, αμάξι, ακόμα και εικονοστάσι! Το τελευταίο είναι ετοιμόρροπο. Όλο ατυχίες ο άτυχος!…
Τρεις φορές βγήκε από το δρόμο σε αντίστοιχες στροφές. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν έφταιγε ο ίδιος. Στην πρώτη, τον θάμπωσε ο ήλιος και δεν είδε τη στροφή! Στη δεύτερη, νόμισε πως τα φώτα του φορτηγού ανήκαν σε δυο μηχανάκια και πήγε να περάσει ανάμεσα. Ευτυχώς την τελευταία στιγμή έκοψε το τιμόνι και έφερε τρεις τούμπες! Και στην τρίτη ο πάγος! Αποτέλεσμα! Να κάνει καλλιτεχνικό πατινάζ με το αμάξι του, και μετά από τρεις τούμπες να δει τον ουρανό του Όπελ να εφάπτεται της γης! Με δυο λόγια, δεν είναι ούτε για τη μέρα, κι ούτε για τη νύχτα!
Και να! Ένα άλλο φυσικό φαινόμενο τα έβαλε με το τελευταίο εικονοστάσι. Αυτό το οποίο έστησε εκατό μέτρα πιο πέρα από το σπίτι μου στο χωριό, και σε ψηλό μέρος. Πρόκειται για σταδιακή φθορά της πλαγιάς, εξ αιτίας της διάβρωσης, και η οποία το έχει μετατρέψει σε κεκλιμένο πύργο! Ανάλογο με αυτόν της Πίζας.
Άντεξε στους σεισμούς με τις μετασεισμικές κουνήσεις, όπως τις λέει ο Άτυχος, και ήταν θέμα χρόνου, μετά από άλλη μια βροχή, να ξαπλώσει κι αυτό σαν τα αγάλματα της πόλης των Γρεβενών. Άλλη απόδοση δικαιοσύνης κι αυτή. Τα γκρέμισαν και τα τρία! Το τέταρτο μόνο το μουντζούρωσαν. Ενώ το πέμπτο το σεβάστηκαν, αφού ανήκει στο σεβασμιότατο μάρτυρα Αιμιλιανό Λαζαρίδη.
Ο Άτυχος όμως δεν φέρθηκε αχάριστα. Δεν άφησε να γκρεμιστεί ο άγιος Ιωάννης, ο οποίος τον είχε σώσει όταν είχε προσπαθήσει να αποφύγει, ή και να πατήσει κάποιο σκυλί! Κι αυτό μπορεί να είχε συμβεί, αφού τα μισεί τόσο πολύ, και είχε φέρει τρεις τούμπες!
Έκανε δεκατρία σκαλιά με μπετόν, ενώ το πλατύσκαλο, το οποίο κατασκεύασε τέρμα επάνω, θα στήριζε το εικονοστάσι ισόβια. Σαν το Παρθενώνα!
Πολύ τον κυνηγά το νούμερο τρία! Τρεις οι στροφές. Τρία αμάξια καταστράφηκαν ολοσχερώς. Τρεις οι τούμπες Τρεις μήνες είχε δουλέψει στη Γερμανία, και του δώσανε τρία ευρώ… σύνταξη! Τρεις γυναίκες τον παράτησαν! Τρία ορθογραφικά λάθη! Κι όλα στο τρία! Κι όταν του είπε κάποιος ο φίλος του να πάρει και ένα λαϊκό λαχείο στο τρία, να ποια ήταν η απάντηση:
«Εγώ πήρα όλα τα νούμερα του λαϊκού, τώρα τα Χριστούγεννα, και δεν έπιασα ούτε τους λήγοντες, και θα τους πιάσω με ένα λαχείο!».
«Αποκλείεται!…».
«Όλα τα πήρα σου λέω, αλλά τίποτα πάλι!…».
«Και πως γίνεται να μην έπιασες τους λήγοντες!».
«Μόνο γίνεται! Έσκασε σε τριάντα τρία!…».
«Μόνο στο κρατικό λαχείο πιάνονται οι λήγοντες στα δυο τελευταία ψηφία βρε όρνιο! Είσαι καλά!».
«Σοβαρά! Κι εγώ τα έσκιζα τόσα χρόνια…».
«Κι αφού το τρία σε θέλει, τότε βάλε τους τρεις ιεράρχες σε όλα τα εικονοστάσια! Που το ξέρεις! Οι τρεις άγιοι μπορεί να σε σώσουν ακόμα κι από μετωπική! Κι ας είσαι τύφλα στο μεθύσι! Δεν σου είπα να μην οδηγείς μεθυσμένος…».
«Λες!… Και πώς θα τους χωρίσω στα τρία! Θα σκίσω την εικόνα με πριόνι!…».
«Θα πάρεις τρεις εικόνες βρε ούφο! Οι τρεις σωματοφύλακες, όσο και να ναι, θα σε προστατέψουν καλύτερα».
«Είσαι σίγουρος;».
Αυτή η απορία του άτυχου Γιόχαν κι αν ήταν για όσκαρ!…
