Σοβαρά και ευτράπελα
Του Βαγγέλη Μπάκα
Επί τέλους!
Κάλιο αργά παρά ποτέ!
«Χιονίζει στα Γρεβενά, βρέχει ξανά». Μπιθικώτσης.
«Μην κλαις, δεν πειράζει, ήρθε άσπρη μέρα και για μας!» Μπάκας.
Πόσο το χάρηκα όταν βγήκα έξω στις 0430 και είδα το σοσιαλισμό με τα ίδια μου τα μάτια! Σιγά μην τον έβλεπα με δανεικά!… Αυτά τα δανεικά μας κατέστρεψαν.
Το γκαζόν από καταπράσινο έγινε πάλλευκο. Η αχώνευτη κοπριά, που είχα ρίξει για τον κήπο της άνοιξης, από καφετιά έγινε κι αυτή λευκή. Ακόμα και η ”λος κοράδος” της αρκούδας έγινε τούρτα επικαλυμμένη με, σαν τη γη!… Να λοιπόν ποιος είναι ο αληθινός σοσιαλισμός. Εξισώνει την κοπριά με το γκαζόν! Κι όχι αυτός τον οποίο επαγγέλλονται οι ιμιτασιόν σοσιαλιστές! Όρα ξυπόλυτους ποδέμος!
«Να φύγει η κυβέρνηση! Να φύγει! Δεν πάει άλλο! Να φύγει τώρα!» είπε χθες βράδυ ο Τσίπρας, τάχα μου οργισμένος και εκτός εαυτού. Για το τελευταίο θα συμφωνήσω. Πάντα εκτός εαυτού ήταν. Σκεφτότανε για κάποιους άλλους και πολύ μακρινούς…»
«Και πού να πάει νυχτιάτικα Αξέξη στο κρύο και στο χιονιά!».
«Να ξεκουμπιστεί και να παραιτηθεί τώρα, αυτή η ανίκανη κυβέρνηση. Τώρα, τώρα, τώρα, ήρθε η ώρα του Βαλαώρα!»
«Και ποια να ‘ρθει!».
«Να φύγει, να φύγει να φύγει…» κόλλησε.
«Αν ξαναβγείς εσύ, εγώ θα φύγω από τη χώρα χωρίς να με διώξεις! Ο πλανήτης αντιμετωπίζει αφανισμό από το αόρατο ζούζουλο, που το λένε κοροναϊό. Ή από έναν πολεμικό όλεθρο, κι εσύ θέλεις εκλογές χειμωνιάτικα! Πώς θα πάει ο Αθηναίος να ψηφίσει! Το σκέφτηκες καλά; Να γιατί, μόλις σε άκουσε ο θεός, χιόνισε ακόμα και στα Γρεβενά!».
Καλά το σκέφτηκε, αφού γνωρίζει πως δεν μπορούν να γίνουν. Για σκεφτείτε πόσες μέρες θα χρειαστούν εάν ο κάθε ψηφοφόρους βγάζει το πιστοποιητικό εμβολιασμού και το κρατά, λες και είναι πετσέτα! Να μην ακουστεί και εκείνο το: τας θύρας τας θύρας εν σοφία πρόσχωμεν!
Και να η αντιπαράθεση σε λα μείζωνα:
«Εσύ κύριε Μητσοτάκη έθαψες τους ανθρώπους μέσα στο χιόνι!».
«Εσύ κύριε Τσίπρα τους έθαψες μέσα στο χώμα! Αφού τους άφησες πρώτα να καούν! Οι δικοί μου βγήκαν όλοι με το φτυάρι. Εσύ όμως τους παράχωσες και τους σκέπασες με το ίδιο σκαπτικό όργανο!».
«Και οι δικοί μου θα ξεσταυρωθούν μια μέρα!».
«Δεν πιστεύω να σε ψηφίσουν κι από πάνω!».
Αλέξη! Είσαι παιδί ακόμα. Ως καταληψίας ενθάρρυνες μια ζωή τις καταλήψεις και τους φανούς στα Εξάρχεια. Κάθε βράδυ είχαμε πολυτεχνείο! Άστο! Δεν το έχεις! Σε χρησιμοποίησαν οι αμερικάνοι για να κάνουν τη δουλειά όπως τους βόλευε. Κι εσύ πίστεψες πως θα ξαναγινόσουν πρωθυπουργός! Πες την κυρία Κωνσταντοπούλου να σε βοηθήσει να βρεις ένα καλύτερο όνομα, για νέο κόμμα. Ο Σύριζα δεν είναι δικό σου! Κι όχι σαν το δικό της! Κι ενώ το ονόμασε «πλεύση ελευθερίας» καταβούλιαξε! Θα σου συνιστούσα ένα γιαπωνέζικο, από τη Γιαπωνία!… ΤΑ.ΧΑ.ΚΟ! Τι σου λέει;
Άστο! Θα σου πω εγώ: ΤΑ ΧΑμένα ΚΟρμιά!
Να φύγουν! Να φύγουν! Να φύγουν! Πού να πάνε και που να κουρνιάσουν με τέτοια κακοκαιρία, έτσι που είναι αποκλεισμένοι! Θα κινδυνέψουν να πάθουν ό, τι και ο αρκουδιάρης, όταν του έφυγε η αρκούδα και τον έπιασε η νύχτα σε κάποιο χωριό:
Άρχισε ο καημένος να αναζητεί κατάλυμα, για να περάσει την νύχτα, και χτυπούσε τις πόρτες μια μια.
Όταν, επί τέλους, του άνοιξε κάποιος χριστιανός του λέει:
Και να θέλω να σε φιλοξενήσω δεν μπορώ. Είμαι πολύτεκνος, και κάποια παιδιά κοιμούνται στρωματσάδα. Θα πας εκεί κάτω. Το βλέπεις το φως; Εκεί μένει ο παπάς με την παπαδιά. Κι αφού είναι παπάς, και δεν έχουν παιδιά, κάπου θα σε βολέψουν.
Ο αρκουδιάρης όμως δεν χτύπησε την πόρτα του παπά, αλλά την έσπρωξε. Και μόλις ανοίγει τι να δει! Τον παπά καβάλα στην παπαδιά! Και με μπόλικο τρακ του λέει:
«Συγνώμη πάτερ! Μήπως μπορείτε να με φιλοξενήσετε απόψε! Έχασα την αρκούδα και με νύχτωσε στο χωριό σας:».
«Πού να σε βάλω βρε παιδί μου! Δεν έχουμε χώρο! Δεν βλέπεις που είμαστε ο ένας επάνω στον άλλο!…