Η παράσταση του διαχρονικού έργου του Γάλλου δραματουργού Ζαν Ζενέ που αποτελεί ένα βραβευμένο πολιτιστικό γεγονός και έχει επιτυχημένες εμφανίσεις μέχρι σήμερα σε αρκετές σκηνές της Αττικής θα παρουσιαστεί την Δευτέρα στις 28 Φεβρουαρίου 2022 στον γνωστό @ Χώρο Τέχνης Ασωμάτων της οδού Αγίων Ασωμάτων 6 στο Θησείο και μετά από απαίτηση του κοινού για τρεις ακόμη Δευτέρες: 21 , 28 Μαρτίου και 4 Απριλίου 2022 στο ίδιο χώρο.
Στην υπόθεση του οι συγκεκριμένες θηλυκές υπάρξεις ως μέρος του φτωχού λαού δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ονειρεύονται τίποτα , είναι καταδικασμένες να ζουν στην μιζέρια και να τρέχουν για να επιβιώσουν . Η κυρία τους ,η κυρία Εξουσία, δηλαδή επιβάλλει τα πάντα με την ψεύτικη γλυκύτητα της και με τον αέρα του δυνατού, αφού για την κοινωνία δυνατός είναι μόνο αυτός που έχει χρήματα. Οι δούλες δεν βρίσκουν άλλο τρόπο για να δραπετεύσουν από ότι βιώνουν παρά μόνο παίζοντας ένα παιχνίδι–θέατρο. Γρήγορα κι απότομα όμως προσγειώνονται στην ωμή πραγματικότητα φτάνοντας μάλιστα σε αδιέξοδο.
Σε κριτικό κείμενο μου που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο site ART NEWS AND LEFT για την παράσταση έχω επισημάνει : ”Στο εμβληματικό θεατρικό έργο οι ήχοι από τις νότες του πιάνου ενώ είναι κυριολεκτικά μονότονοι αρχικά στην συνέχεια διαφοροποιούνται σε αρκετά σημεία της πορείας. Ο συγγραφέας δεν θεωρούσε πολιτικό το έργο του αλλά σίγουρα αυτό ενέχει πολιτικές προεκτάσεις όπως κάθε πράγμα στο θέατρο και στην ζωή ευρύτερα .Άλλωστε θέτει ερωτήματα για το παρόν. Η παράσταση αναδεικνύει καταστάσεις επιτρέποντας στον θεατή να βγάλει συμπεράσματα και να συμπληρώσει τα συμβολικά κενά. Προβάλει την ταύτιση με την άποψη πως ο άνθρωπος ως οντότητα μπορεί να είναι προϊόν αμφιθυμίας, συγκρούσεων, μίσους και αγάπης. Η υπόθεση απαντά σε ερωτηματικά που ξεκινούν από την γυναίκα και προχωρούν στην σεξουαλική ταυτότητα και την ταυτότητα του φύλου. Ο Ζενέ το εμπνεύστηκε το 1947 από τις αδερφές του και πιθανόν όπως θρυλείτε από τις αδερφές Παπίν, που με ένα αποτροπιαστικό έγκλημα το 1933 σκότωσαν την κυρία τους και την κόρη της. Τους έβγαλαν τα μάτια, τις κατακρεούργησαν και μετά έπεσαν για ύπνο. Ο Λακάν είχε μιλήσει για το περιστατικό στα σεμινάρια του, αναφερόμενος με παραπομπές στην παρανοϊκή ψύχωση και εικάζοντας το δυαδικό παραλήρημα των σιαμαίων ψυχών. Εδώ βέβαια δεν πεθαίνει η πραγματική κυρία, αλλά οι δύο δούλες στηρίζοντας η μία την άλλη .Η μία από τις αδερφές υποδύεται στο παιχνίδι την κυρία που για πρώτη και τελευταία φορά φτάνει στο τέλος. Βλέπουμε την αντιστροφή της αρχαίας τραγωδίας που αναδεικνύει το ασυνείδητο μέσα στον μύθο όπως στην περίπτωση του Οιδίποδα που σκοτώνει τον πατέρα του και συνευρίσκεται με την μητέρα του .Η πραγματικότητα είναι ασύνειδη, σκοτώνοντας μόνο συμβολικά την κυρία ενώ οι αδερφές Παπίν σκότωσαν πραγματικά την κυρία τους. Αν εξετάσουμε τα πρόσωπα παρακολουθούμε πως η Κλαίρη χορεύει στους ρυθμούς της κυρίας ενώ η Σολάνζ φροντίζει τις δουλειές του σπιτιού. Ετοιμάζουν συνωμοτικά το καθημερινό αποδραστικό από την αλήθεια κρυφό παιχνίδι τους. Οι δύο αδερφές έχουν μια σχέση κατοπτρική. Η μία ζει διαμέσου της άλλης και την κατάσταση μας μεταδίδουν .Οι επιλογές τους λειτουργούν θετικά και αρνητικά σε πολλαπλά επίπεδα. Ο ρόλος της κυρίας δέχεται πολυκύμαντες και συμβολικές εκτάσεις. Αξίζει να φωτίσουμε τις πιο βασικές . Η πρώτη είναι πως υπερτονίζει το αντικείμενο των κοριτσιών με το γυναικείο φύλο .Η δεύτερη την θέλει να λειτουργεί ως πατρική φιγούρα καθώς η παρουσία του άνδρα δεν υπάρχει πουθενά. Οι δύο οπτικές προσφέρουν κάτι το μοναδικό και το παράξενο σε δύο ρόλους με κάθε μέσο , κίνηση, φωνή και εικόνα. Πρόκειται για ένα κλασικό κείμενο αρκετά απαιτητικό σε πολλά επίπεδα. Οι ρόλοι καθώς ενσαρκώνονται στηρίζουν επάξια και εξαίρετα την απόδοση μιας δύσκολης διευθέτησης με δυνατό τρόπο και με την πρέπουσα υπερβολή .Δίνουν πνοή και χώρο σε αυθόρμητες κινήσεις που ενισχύονται από την κινησιολογία που επιλεγμένα και λιτά κάνει ότι ακούγεται να μένει για καιρό στην μνήμη του θεατή . Με άψογη δόμηση το συνολικό δημιούργημα δένει με τις σωστές παύσεις τις ερμηνευτικές στίξεις . Όπως όλα τα σημαντικά έργα του δραματικού ρεπερτορίου έτσι και αυτό μοιραία προτάσσει σκέψεις και θεάσεις που αλλάζουν στο πέρασμα των χρόνων. Η παράσταση ζωντανεύει τον Ζενέ και προχωρά την συνείδηση του θεατρόφιλου κοινού .”
Συντελεστές του έργου:
Διδασκαλία ρόλων – Κινησιολογία: Σίμωνας Πάτροκλος.
Μουσική Επιμέλεια – Δημόσιες σχέσεις: Ζωή Τριανταφυλλίδη.
Σκηνικά – Κουστούμια: Ιωάννα Προσμίτη & Δέσποινα Χαριάτη.
Φωτισμοί – Ήχοι : Αλίκη Πήτερσον.
Φωτογραφίες: Θάνος Φάρφας.
Παίζουν κατά σειρά εμφάνισης:
Κλαίρη: Ζωή Τριανταφυλλίδη.
Σολάνζ: Δέσποινα Χαριάτη.
Κυρία: Ιωάννα Προσμίτη.
Διάρκεια έργου: 70 λεπτά.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ :
Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί με όλους τους κανόνες και τα μέτρα ασφαλείας για την πανδημία.
Είναι απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση, διότι οι διαθέσιμες θέσεις είναι αναπόφευκτα περιορισμένες, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Σε περίπτωση ακύρωσης θέσεως γίνεται εγκαίρως για αν δοθεί σε άλλο θεατή.
Ώρα έναρξης: 21:00
Είσοδος: 10 ευρώ και 5 ευρώ για Ανέργους, ΑΜΕΑ, Φοιτητές και Ηθοποιούς.
Στο @Χώρο Τέχνης Ασωμάτων,, Αθήνα.
Τηλέφωνα επικοινωνίας για κρατήσεις θέσεων: 2118009838 & 6909192804.
