Απτόητη η ελληνική κυβέρνηση διατρανώνει τη σταθερή προσήλωσή της στο Διεθνές Δίκαιο και την απόφασή της να ακολουθήσει αταλάντευτα εξωτερική πολιτική αρχών στο ζήτημα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Η ανοίκεια και πέρα από κάθε διπλωματική πρακτική επίθεση κατά της Ελλάδας που εξαπέλυσε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, καταφεύγοντας σε απειλητικούς υπαινιγμούς για την τύχη των ομογενών μας στην Ουκρανία, έδωσε την αφορμή στην Αθήνα να επαναλάβει με έμφαση τον σεβασμό της στις αποφάσεις που λαμβάνονται στους Διεθνείς Οργανισμούς στους οποίους μετέχει, όπως, μεταξύ άλλων, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Η συντριπτική πλειοψηφία, εξάλλου, με την οποία η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε το ψήφισμα με το οποίο καταδικάζεται η εισβολή της Ρωσίας στη γειτονική της χώρα, αποτελεί για την ελληνική κυβέρνηση τον γνώμονα ότι η στάση την από την πρώτη στιγμή τηρεί η χώρα μας συνάδει απόλυτα με την διεθνή νομιμότητα.
Το γεγονός ότι η κ. Ζαχάροβα -η οποία ως γνωστόν πριν από την εισβολή στην Ουκρανία χλεύαζε τους Δυτικούς καλώντας τους να πουν πότε θα ξεσπάσει ο πόλεμος για να προγραμματίσει διακοπές- επέλεξε να επιτεθεί κατά της Ελλάδας, όπως και οι ισχυρισμοί της, που σε μεγάλο βαθμό αποτελούν προπαγανδιστική παραπληροφόρηση, εμπέδωσε την αντίληψη της κυβέρνησης ότι «βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στη σωστή πλευρά της Ιστορίας», σύμφωνα με τη σχετική έκφραση που χρησιμοποίησε τις προηγούμενες ημέρες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το ύφος και το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της Ρωσίδας διπλωμάτισσας μαρτυρούν την έντονη ενόχληση του Κρεμλίνου για τη σταθερή και αποφασιστική στάση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία δεν πτοήθηκε και αντέδρασε με μεγάλη ψυχραιμία στις προκλήσεις της ρωσικής πλευράς στην Αθήνα που σε κάποιες περιπτώσεις υπερέβη τα διπλωματικά εσκαμμένα, πριν πάρει τη σκυτάλη η κ. Ζαχάροβα.
Σε αντίθεση με τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» που υποδύεται ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καθώς και την επαμφοτερίζουσα στάση της Άγκυρας, η οποία, όπως λένε κυβερνητικοί αξιωματούχοι, «από την μια πουλάει… φιλία και drones στον Ζελένσκι και από την άλλη αρνείται να εφαρμόσει τις διεθνείς κυρώσεις κατά του Πούτιν, με στόχο να επωφεληθεί οικονομικά», η Αθήνα είναι αποφασισμένη να επιμείνει στην εξωτερική πολιτική αρχών.
«Θα ήταν έκπληξη να βλέπαμε την Άγκυρα να είναι, έστω και πρώτη φορά, με την πλευρά της νομιμότητας», αναφέρουν κυβερνητικές πηγές. «Εμείς, όμως, που είμαστε χώρα η οποία υποφέρει από τον απειλητικό γείτονά της, που δεν διστάζει να καταπατά την νομιμότητα, δεν έχουμε άλλη επιλογή από να είμαστε σταθερά και αταλάντευτα προσηλωμένοι στα όσα επιτάσσει το Διεθνές Δίκαιο».
Με αυτό το σκεπτικό, η Αθήνα επέλεξε να απαντήσει στην εκπρόσωπο της Μόσχας μέσα στα αυστηρά διπλωματικά πλαίσια και χωρίς να ακολουθήσει τους οξείς τόνους της κ. Ζαχάροβα που είναι προφανές ότι θέλησε να κλιμακώσει την ένταση στις ελληνορωσικές σχέσεις που επικρατεί λόγω και των παρεμβάσεων της ρωσικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην ελληνική πρωτεύουσα.
Παπαϊωάννου: Παραπληροφόρηση και αποπροσανατολισμός
Δια στόματος του εκπροσώπου του Αλέξανδρου Παπαϊωάννου, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε τα εξής:
«Η Ελληνική Εξωτερική πολιτική είναι πολιτική αρχών και βασίζεται διαχρονικά στον πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.
Η Ελλάδα συναποφασίζει και δεσμεύεται από τις αποφάσεις που λαμβάνονται στους Διεθνείς Οργανισμούς στους οποίους μετέχει, όπως, μεταξύ άλλων, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Βασικό μέλημα της χώρας μας είναι η προβολή της αλήθειας, στη βάση επιβεβαιωμένων και αδιάψευστων στοιχείων.
Είναι καταδικαστέα κάθε προσπάθεια, από όπου και εάν προέρχεται, προβολής ψευδών ειδήσεων και παραπληροφόρησης, η οποία αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Οι πρόσφατες δηλώσεις της εκπροσώπου του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και οι αναρτήσεις της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα είναι δυστυχώς απαράδεκτες.
Δεν συνάδουν με την διπλωματική πρακτική, καθώς και με τους ιστορικούς δεσμούς που ενώνουν τους λαούς της Ελλάδας και της Ρωσίας.
Η Ελλάδα θα ευχόταν να διατηρηθούν οι ιστορικές σχέσεις και η συμπεριφορά της Ρωσίας να κινείτο προς αυτή την κατεύθυνση».
Ζαχάροβα: «Ρωσοφοβική υστερία σε… σημείο βρασμού»
Είχε προηγηθεί η ανάρτηση από τη ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα «σχολίου» από την επίσημη εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μαρίας Ζαχάροβα «σχετικά με την αντιρωσική πληροφοριακή εκστρατεία στην Ελλάδα», η οποία αναλυτικά έχει ως εξής:
«Δώσαμε προσοχή στην άνευ προηγουμένου εκστρατεία που εξαπολύθηκε στην Ελλάδα για την δυσφήμιση της πολιτικής της Ρωσίας. Ανώτατοι αξιωματούχοι της Αθήνας επιτρέπουν στον εαυτό τους να διατυπώνουν χονδροειδείς κατηγορίες κατά της χώρας μας και της ηγεσίας της, κυριολεκτικά συναγωνίζονται τους ομοϊδεάτες τους σε αυτό. Υποκριτικά μιλούν για “απρόκλητη επίθεση” εναντίον της Ουκρανίας, για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο “μαζική εισβολή” κ.α.
Να υπενθυμίσουμε ότι με προσπάθειες, πρώτα απ’ όλα, των ΗΠΑ και των δορυφόρων τους, οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις ταρακουνούν τον κόσμο όλες τις τελευταίες δεκαετίες – οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας το 1999, οι επιχειρήσεις στο Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, το Αφγανιστάν. Κανείς δεν έχει αναλάβει τις ευθύνες του για τις τεράστιες θυσίες και τα βάσανα των λαών αυτών των χωρών.
Σήμερα, τα εγκλήματα του καθεστώτος του Κιέβου, που ανέβηκε στην εξουσία ως αποτέλεσμα του αιματηρού πραξικοπήματος του 2014, παραμένουν στη σκιά του νέου κύματος των αντιρωσικών παρατραβηγμένων επικρίσεων. Αποσιωπάται το γεγονός ότι η Κριμαία και η Σεβαστούπολη πλήρωσαν για την ελεύθερη επανένωσή τους με τη Ρωσία με τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό και τις δυτικές κυρώσεις.
Στο πολιορκημένο Ντονμπάς, ως αποτέλεσμα των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των Ουκρανών νεοναζί, τα τελευταία οκτώ χρόνια έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 14 χιλιάδες άμαχοι, ενώ στους Ρώσους τους προτάθηκε να εγκαταλείψουν το έδαφος της Ουκρανίας. Και το τι σημαίνουν οι καθημερινοί πυροβολισμοί μπορούν να εξηγήσουν, μεταξύ άλλων, οι Έλληνες ομογενείς οι οποίοι κατοικούν στα εδάφη της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση προτίμησε να παρακολουθεί σιωπηλά την εξόντωση του άμαχου πληθυσμού του Ντονμπάς, έγινε συνεργός στην πολυετή γενοκτονία των κατοίκων της νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Τώρα η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, έχει εγγραφεί εντελώς στις τάξεις των συνηγόρων του καθεστώτος του Κιέβου, ενώ η ρωσοφοβική υστερία που καλλιεργείται από τις Αρχές έχει φτάσει σε σημείο βρασμού.
Σε αυτή τη βάση λαμβάνονται βαθύτατα εσφαλμένες, εγκληματικές αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Στο τέλος, τα όπλα θα στραφούν και εναντίον των αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων, τους οποίους τα ουκρανικά εθνικιστικά τάγματα χρησιμοποιούν ως ανθρώπινη ασπίδα και οι οποίοι έχουν ήδη πέσει θύματα αυτής της απάνθρωπης τακτικής.
Στο όνομα των συλλογικών δυτικών σχεδιασμών –να κάνουν κακό στη Ρωσία με κάθε κόστος– θυσιάστηκε η κοινή λογική. Οι διμερείς δεσμοί καταστρέφονται σκοπίμως, και οι ρωσοελληνικές σχέσεις, δυστυχώς, δεν αποτελούν εξαίρεση. Η Αθήνα υποστηρίζει ενεργά το καθεστώς κυρώσεων της ΕΕ. Μας αποδίδουν δήθεν “ενεργειακό εκβιασμό”, διακηρύσσουν ως στόχο την τάχιστη απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι αδιάκοπες προμήθειες του οποίου επί δεκαετίες αποτελούν σταθεροποιητικό παράγοντα για τον εθνικό ενεργειακό τομέα.
Με τη συλλογική ντιρεκτίβα των Βρυξελλών, ο ελληνικός ουρανός έκλεισε για τις ρωσικές αεροπορικές εταιρείες. Δόθηκε η διαταγή για αναστολή της κάθε συνεργασίας στον τομέα του πολιτισμού, για την διακοπή των Κοινών Αφιερωματικών Ετών. Ακούγονται εκκλήσεις για πλήρη παύση κάθε συνεργασίας. Ουσιαστικά, για χάρη των ασαφών και αμφίβολων στόχων, η ηγεσία της Ελλάδας είναι έτοιμη να μηδενίσει την ίδια την κοινή μας ιστορική κληρονομιά, που μόλις χθες η ίδια χαρακτήριζε ως φυσικό της πλεονέκτημα στη συνεργασία με τη Ρωσία.
Ο χρόνος θα τα βάλει όλα στη θέση τους, θα δείξει ποιος είχε δίκιο και ποιος – την κρίσιμη στιγμή – έδειξε έλλειψη διορατικότητας, έκανε λάθος επιλογή. Πιστεύουμε, ότι οι αιώνιοι δεσμοί που συνδέουν τους λαούς της Ρωσίας και της Ελλάδας θα αντέξουν και σ’ αυτές τις δοκιμασίες».
