Ο Πύργος της Πίζας αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα κι αυτό λόγω της ασυνήθιστης κλίσης που έχει.
Άραγε, όμως, για πόσο ακόμη θα διατηρήσει αυτήν την κλίση δίχως να καταρρεύσει το ιταλικό αξιοθέατο; Προκειμένου να δοθεί μία απάντηση, οφείλουμε να ανατρέξουμε στο παρελθόν του.
Η κατασκευή του καμπαναριού εντός της Piazza del Duomo ή της πλατείας του Καθεδρικού Ναού ξεκίνησε το 1173, σηματοδοτώντας την έναρξη δύο αιώνων οικοδόμησης που διακόπηκε από πολέμους.
Οι κατασκευαστές του πύργου ήδη από τους πρώτους ορόφους παρατήρησαν πως ο έγερνε. Η αιτία ήταν το εύπλαστο έδαφος από κάτω, που μαλακώνει από τον υψηλό υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.
Αυτό δεν πτόησε τους κατασκευαστές του πύργου, οι οποίοι αποφάσισαν να μην τον γκρεμίσουν, αλλά να γίνουν δημιουργικοί. Έτσι έκτισαν κάθε όροφο υπό γωνία, προσπαθώντας έτσι να διορθώσουν την κλίση.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα ελαφρύ «σχήμα μπανάνας», είπε ο Γκαμπριέλ Φιορεντίνο, ερευνητής του Μαρί Κιουρί στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Όταν ολοκληρώθηκε το έργο, το 1370, ο πύργος έγερνε 1.6 μοίρες. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένας κυρτός κύλινδρος που αποτελούταν από 8 ορόφους, με ύψος περίπου 60 μέτρα.
Με το πέρας του χρόνου η κλίση αυξήθηκε στις 5.5 μοίρες και τότε η ιταλική κυβέρνηση ανέλαβε δράση για να προστατεύσει το ορόσημο, σύμφωνα με τον Φιορεντίνο. Το 1990, διόρισε μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων για την άμβλυνση της αδυναμίας, δίχως όμως να εξαλείψει αυτήν και την τουριστική της έλξη.
«Είναι ένα από τα σύμβολα της Ιταλίας», είπε ο Φιορεντίνο στο Live Science. «Υπάρχει μεγάλη συζήτηση γύρω από το πόσα μπορούμε να αλλάξουμε για το μνημείο. … Είναι μέρος του πολιτισμού».
Το 1993,η επιτροπή τοποθέτησε για πρώτη φορά 600 τόνους μολύβδου στη βάση της βόρειας πλευράς του πύργου, ως αντιστάθμισμα της βυθισμένης νότιας πλευράς. Ωστόσο η κλίση δεν σταμάτησε ακόμη και όταν προστέθηκαν επιπλέον 300 τόνοι, σύμφωνα με δηλώσεις του Φιορεντίνου.
Μετά από σκέψεις, η επιτροπή επιχείρησε «υποανασκαφή», που σημαίνει πως έγινε αφαίρεση εδάφους κάτω από τη βόρεια πλευρά του πύργου με σωλήνες και τρυπάνια.
Καθώς το χώμα αφαιρέθηκε, η δομή άρχισε σιγά-σιγά να περιστρέφεται προς τα βόρεια. Αυτές οι προσπάθειες μείωσαν την κλίση του πύργου κατά 10%, αφήνοντάς τον σε κλίση 5 μοιρών.
«Όταν το έκαναν, είπαν ότι [γύρισαν] το ρολόι του πύργου κατά 200 χρόνια», είπε ο Φιορεντίνο.
Αυτό ήταν μόνο μια προσωρινή επιδιόρθωση, είπε, και είναι αδύνατο να εκτιμηθεί πόσο ακόμη θα παραμείνει όρθιος ο πύργος.
