Ο πολυδιάστατος δημιουργός Στυλιανός Πιπερίδης κινείται εικαστικά σε διαφορετικές επιφάνειες και οι πολυσήμαντες συνθέσεις του εμπεριέχουν έκδηλα ανατρεπτικές αλλά και πλήρεις εικονογραφίες. Ανάμεσα στις χαρτογραφημένες συλλήψεις του επισυνάπτει οπτικές εμβαθύνσεων που έχουν απόλυτη σχέση με την αγιογραφική ενότητα ,την αισθητική του ψηφιδωτού, την τεχνική της εγκαυστικής ,την απόκλιση του φαγιούμ και την δυναμική ένταση της απόδοσης του προσώπου και του σώματος .Στην απόλυτη τεχνική του λειτουργεί δραστικά και προσθετικά η πινελιά της χειρονομίας που με ενδεικτική σιγουριά μορφοποιεί καθοριστικά τις οργανικές προκλήσεις και παραπέμπει έντονα σε παλμικές εντάξεις και σε επάγουσες θέσεις της χρήσης των κατάλληλων υλικών και των λεπτομερειακών αναπροσαρμογών .



Ο βαθύτερος συμβολισμός που κυριαρχεί στα επιτεύγματα του αναδεικνύει μια ποιητική διάσταση που οδεύει σε μια επικείμενη περιγραμματική πρόοδο καλύψεων . Εμφανίζει ένα διαμορφωμένο εικονιστικό λεξιλόγιο επίγνωσης που επιτρέπει να δομούνται εικονιάσεις με πολλαπλές σημασίες . Συνδέει τις συνειδητές εμπειρίες της ζωής με τις διαφοροποιημένες μνήμες των σχηματοποιημένων αποτιμήσεων ,των μηχανικών ρυθμών , των περασμάτων και των αυθόρμητων τόνων της ευρηματικής φαντασίας .



Ο θεατής των πινάκων του , αντιλαμβάνεται τις απτές δέσμες της καθαρότητας και τα σύνολα των σημείων σαφήνειας που επιβάλλει με ουσιαστικές επιδιώξεις ο καλλιτέχνης στην διάβαση και την περιδιάβαση του .Για να αξιολογήσουμε επαρκώς την μεστή και πρωτότυπη θεματογραφία του αξίζει να επισημάνουμε το γεγονός ότι η ενεργή συμμετοχή του στην παρούσα διαδικασία προωθεί και επιτρέπει να αναπτύξει έναν έντονο διάλογο με επιπτώσεις στην διαμόρφωση του μορφοπλαστικού ιδιώματος των επικυρώσεων . Η συνολική στάση του επισημαίνει μια βαθιά τάση έρευνας, διύλισης και πειραματικής μεθόδευσης γεγονός που τον υποχρεώνει στην παραγωγή σημαντικών και επιτηδευμένων έργων με οριακό βάρος .



Αξιοποιώντας με οξυδέρκεια και δεξιοτεχνία την ανθρωποκεντρική και ελκυστική διάθεση του προκαλεί την συνομιλία με τον θεατή . Το φιλότεχνο κοινό εξοικειώνεται και μυείται με την παραστατική ζωγραφική και την αισθητική πρόταση του που γίνεται σταδιακά και βαθμιαία προφητική για περαιτέρω διευκρινήσεις και μεταλλάξεις. Έχει αναφορές και επιδράσεις που βρίσκονται στο επίκεντρο της εμφάνισης και συμπίπτουν με αινιγματικές επιλογές. Πέρα από την ακαδημαϊκή απεικόνιση της φόρμας καθορίζουν με ντελικάτη υφή την μανία της άμβλυνσης και της αναθεώρησης. Επί της ουσίας τολμούν έναν ελαστικό μετασχηματισμό ανίχνευσης που εστιάζει σε ανανεώσεις της γραφής και σε αυτόματες σχηματοποιήσεις της υλικής παντοδυναμίας των σηματοδοτήσεων και των συμβάσεων της ισορροπίας .


Στον τομέα της εγκαυστικής που συνίσταται στην ανάμιξη του καθαρού κεριού ως συνδετικού υλικού με τις χρωστικές ουσίες η φορμαρισμένη υφή που διαγράφει με ακρίβεια ο δημιουργός ιχνηλατεί τυπώσεις με διαδραστική και διαλεκτική σχέση ανάμεσα στον πομπό και τον δέκτη της εφευρετικότητας . Οι στυλιστικές εκλάμψεις του αναπαράγουν διεργασίες της αυθεντικότητας και τρέχουσες τονικότητες που προσδίδουν με αρτιωμένη ιδιομορφία μια διαχρονικότητα στο αντικείμενο . Με εντυπωσιακή χροιά ενσαρκώνουν τις εναλλαγές της επιλεγμένης παραστατικότητας που καταλήγουν σε ιδεογράμματα ασίγαστης στόχευσης και καθοριστικής διάταξης.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί το χρώμα ως βασικό μέσο έκφρασης. Συχνά επαναπροσδιορίζει ερευνητικά τις χρωματικές αξίες του. Χρησιμοποιώντας τις τονικές αντιθέσεις και τις διατυπωμένες σύμπνοιες ζωγραφίζει με την τεχνοτροπία της καθαρής τέχνης . Φιλοτεχνεί πηγαία επιτεύγματα σε ελεύθερη εικονογραφική τύπωση, με φορμαλιστικούς κανόνες και με προσχέδιο το προκαθορισμένο εικονογραφικό θέμα , κυρίως με ίχνη ρεαλιστικής αναπαράστασης. Τα έργα του δεν χρειάζονται λόγια, ούτε επεξηγήσεις, ούτε κρύβουν εννοιολογικές παραπομπές, αλλά προσελκύουν και μόνο με την μορφολογία της μεθόδευσης τους.
Πρόκειται για ένα ένα ταξίδι χρωμάτων και σχημάτων που υποστηρίζεται από τον ίδιο με ψυχική αλληλουχία και εκπαιδεύει τον θεατή στην ποικιλία της ζωγραφικής και στην μετάθεση της αδιάσπαστης εικόνας.
Οι αναζητήσεις του καλλιτέχνη εδώ και αρκετά χρόνια παρέχουν μια εικαστική και εκφραστική οντότητα σε στοχαστικές λήψεις ,με ζυγιασμένα αρχετυπικά άλματα. Η ένταση της πραγματικότητας εμβαθύνεται όλο και περισσότερο στις συνθέσεις του και γίνεται αναπόδραστα αισθητή .


Οι εικόνες εισβάλουν με συχνότητα και ευκολία στην ματιά και τον ψυχισμό του ενδιαφερόμενου που τις παρατηρεί και τις παρακολουθεί .Με ελκυστικό τρόπο δημιουργούν βήματα επαναπροσδιορισμού και πορείες σε απέραντους ορίζοντες πνεύματος .Απεκδύονται τον ορθό χαρακτήρα της απόδοσης με ευαισθησία στην ανάσχεση του υλικού ενώ παράλληλα τονίζουν την αύρα της φυσιοκρατικής παντοδυναμίας και του διάπλατου ορίζοντα .Με βαθύ υπολογισμό και συλλογισμό επεξεργάζονται πυκνώσεις που αναδύονται από τα ηθογραφικά χαρακτηριστικά της σχεδιαστικής ευμένειας. Η πληθωρικότητα τους ξεπερνά κάθε ρεαλισμό και παραθέτει κατευθύνσεις που εμπλουτίζουν τις συγκροτημένες εκφράσεις ενός λυρικού συντονισμού. Μετουσιώνουν και προσιδιάζουν αρμονικά τις έννοιες της κινητικότητας και τις τροχιές των διευκρινισμένων ανασυνθέσεων .




ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ : Ο Στυλιανός Πιπερίδης γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1961.Τα πρώτα παιδικά χρόνια του έζησε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Από το 1973 ζει μόνιμα στην Αθήνα .Τελειώνοντας το Λύκειο παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στη σχολή Χατζίκου. Μετά από πολλές περιπλανήσεις η ανάγκη για έκφραση τον οδηγεί στην ζωγραφική .Τα έτη 1997 και το 1998 παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου, ζωγραφικής και φορητής εικόνας στο εργαστήριο ελευθέρων σπουδών ”ζωγραφείον εικόνων” με δάσκαλο τον Αγιογράφο Δημήτριο Χατζηαποστόλου. Τα επόμενα χρόνια παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στο φροντιστήριο Τσίγκρη, στην σχολή Κτενίδη, μαθήματα εγκαυστικής με δασκάλα την Αγιογράφο Κατερίνα Περιμένη καθώς και μαθήματα ψηφιδωτού με δασκάλα την Μαρία Δουζενάκη. Έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις .Έχει εκθέσει στο εξωτερικό. Πληρότητα, αυστηρότητα ,μελαγχολία αλλά και ζωντάνια χαρακτηρίζουν τα έργα του .Η αναζήτηση της ουσίας μέσα από την τέχνη του τον οδηγεί στην ανώτερη αγάπη που θέλει να περάσει στον θεατή .