Το μόνο παιδί που επέζησε από τον γάμο του Ρέμπραντ με τη Σάσκια ήταν ο Τίτος, που εδώ έχει απαθανατιστεί από τον πατέρα του σε ηλικία 16 ετών (πέθανε 27 ετών από τη βουβωνική πανώλη που θέριζε τότε στη Δυτική Ευρώπη). Είναι ένα έργο που χρονολογείται από το 1657, κατά προσέγγιση, και ανήκει στη Συλλογή Γουάλας του Λονδίνου. Ο Ρέμπραντ απέδωσε τη μορφή του Τίτου ντυμένου με βενετσιάνικη φορεσιά, δίνοντας δεσπόζουσα σημασία στο κόκκινο μπερέ. Το βλέμμα ξεχωρίζει επίσης. Είναι ένα έργο ωριμότητας του Ρέμπραντ, για το οποίο ουδέποτε υπήρξε προβληματισμός για την αυθεντικότητά του. Αλλά το ενδιαφέρον μας εστιάζεται όχι μόνο στην αριστουργηματική αυτή προσωπογραφία του 17ου αιώνα αλλά και στην οικογένεια του Ρέμπραντ, καθώς και στον πρόωρο θάνατο του γιου του. Η απώλεια του Τίτου επαναφέρει στη μνήμη την επιδημία βουβωνικής πανώλης που είχε πλήξει τη Δυτική Ευρώπη τον 17ο αιώνα και κυρίως τις δεκαετίες 1650 και 1660. Μετά το Λονδίνο, το Αμστερνταμ ήταν μία ακόμη μεγάλη και σημαντική πόλη που υπέφερε από την επιδημία, με αποτέλεσμα το 10% του πληθυσμού να πεθάνει στα μέσα της δεκαετίας του 1660, όταν οι Κάτω Χώρες ήταν μια ισχυρή δύναμη. Το Αμστερνταμ αντέδρασε οικονομικά σχετικά σύντομα, αλλά οι απώλειες ήταν μεγάλες. Ο Τίτος μολύνθηκε λίγο μετά την έξαρση της επιδημίας (όταν οι δείκτες είχαν αρχίσει να πέφτουν) αλλά ασθένησε σοβαρά και τελικά υπέκυψε το 1668 λίγες ημέρες πριν συμπληρώσει τα 27 του χρόνια, ένα χρόνο πριν πεθάνει ο διάσημος πατέρας του. Ο Τίτος είχε ήδη παντρευτεί και είχε αποκτήσει μία κόρη, την Τίτια, που πέθανε το 1715 σε ηλικία 46 ετών. Ο Ρέμπραντ είχε βιώσει τον πόνο από τον θάνατο των παιδιών που είχε κάνει με τη Σάσκια σε βρεφική και νηπιακή ηλικία, κάτι σύνηθες έως τις αρχές του 20ού αιώνα (ο Τίτος ήταν ο μικρότερος και ο μόνος που επέζησε), αλλά αργότερα έμελλε να βιώσει και τον θάνατο του ενήλικου γιου του. Αυτή η προσωπογραφία του Τίτου στη Συλλογή Γουάλας του Λονδίνου δείχνει την ψυχική συμμετοχή του Ρέμπραντ. Ενα ακόμη πορτρέτο του Τίτου από τη σχολή Ρέμπραντ υπάρχει στις συλλογές του Μετροπόλιταν Μουσείου της Νέας Υόρκης όπως και σε άλλα μουσεία. Το πορτρέτο στη Συλλογή Γουάλας είναι το αδιαφιλονίκητα αυθεντικό με την υπογραφή του Ρέμπραντ, μια χειρονομία πατρικής αγάπης.
Ματιές στον κόσμο
ΠΑΡΙΣΙ
Αριστίντ Μαγιόλ
Στο Μουσείο Ορσέ έχει αρχίσει τη λειτουργία της έκθεσης αφιερωμένης στον γλύπτη και ζωγράφο Αριστίντ Μαγιόλ (1861-1944). Είναι η πρώτη σε παρισινό μουσείο που αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στο έργο του μετά την επετειακή έκθεση που είχε γίνει για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, το 1961. Ο Μαγιόλ είχε διαδραματίσει επιδραστικό ρόλο στις αρχές του 20ού αιώνα με τη διάδοση των μοντέρνων ρευμάτων και η παρακαταθήκη του είναι ακόμη ισχυρή.
ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ
Η μεγάλη βιβλιοθήκη
Πηγή υπερηφάνειας είναι για το Rijksmuseum του Αμστερνταμ η μεγάλη του βιβλιοθήκη. Στεγάζεται στο κτίριο του μουσείου και λειτουργεί από το 1885. Από τότε, συλλέγονται αδιαλείπτως εκδόσεις για την ιστορία της τέχνης, άρθρα, κατάλογοι και μονογραφίες. Η βιβλιοθήκη είναι από μόνη της ένα αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα, που δημιούργησε ο αρχιτέκτων του Rijksmuseum, Πιερ Κάιπερς (1827-1921), σε ρυθμό νεογοτθικό.
ΡΩΜΗ
Κατρίν Σπάακ
Θρύλος του ιταλικού σινεμά, η γεννημένη στο Βέλγιο ηθοποιός (και τραγουδίστρια) Κατρίν Σπάακ πέθανε σε κλινική της Ρώμης σε ηλικία 77 ετών. Είχε μεγάλη επιτυχία κυρίως στη δεκαετία του 1960, όταν συνεργάστηκε με πολλούς Ιταλούς σκηνοθέτες. Μετά το 1980 ασχολήθηκε κυρίως με την τηλεόραση. Συνδέθηκε με το ιταλικό σταρ σίστεμ του ’60-’70 και είχε μεγάλη αποδοχή σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά δεν μπόρεσε να έχει επιτυχία στο Χόλιγουντ.
KONEKTIKAT
Μεγάλη δωρεά
Το Μουσείο Μπρους στο Γκρίνγουιτς ανακοίνωσε την αποδοχή μεγάλης δωρεάς 70 έργων τέχνης, τη μεγαλύτερη στην ιστορία των 112 ετών του μουσείου. Τα έργα ανήκουν στον γαλλικό και αμερικανικό ιμπρεσιονισμό, αλλά και σε δημιουργούς του 20ού αιώνα όπως Εντουαρντ Χόπερ, Χένρι Μουρ, Αντριου Γουίθ, Αλμπέρτο Τζακομέτι κ.ά. Στη φωτογραφία, έργο του Εντουαρντ Χόπερ από το 1939. Το μουσείο σχεδιάζει επέκταση, που θα εγκαινιαστεί το 2023.
NEΑ ΥΟΡΚΗ
Γυναίκες φωτογράφοι
Αυτή η ατμοσφαιρική φωτογραφία (2010) της Σάρον Λόκχαρτ προωθεί την έκθεση φωτογραφιών που παρουσιάζεται έως τις 2 Οκτωβρίου στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Είναι η συλλογή φωτογραφιών της Χέλεν Κόρνμπλουμ με μεγάλο αριθμό έργων που διατρέχουν πάνω από έναν αιώνα, όλα με υπογραφές γυναικών φωτογράφων. Η έκθεση αποσκοπεί να αναδείξει τη συμβολή των γυναικών στην καλλιτεχνική φωτογραφία, αλλά και στην τεκμηρίωση.
