Οι αποφάσεις, ως η τελική κρίση, από τη φύση τους θέτουν τον ανθρώπινο νου σε σκέψεις. Αποφάσεις που άλλοτε αφορούν την κοινωνία και την εύρυθμη λειτουργία της και άλλοτε το ίδιο το άτομο προσωπικά. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι η αιτία, που ο ανθρώπινος νους δημιουργεί και τα αντίστοιχα συναισθήματα.
Έχουμε κλιθεί πολλές φορές στη ζωή μας, από την παιδική ηλικία ακόμη, να απαντήσουμε σε ερωτήματα που αφορούν το μέλλον μας, από το ποιος θα είναι ο φίλος μας έως τι τελικά θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας. Οι αποφάσεις αυτές σίγουρα έχουν χρόνο, λόγο και αιτία.
Είναι η ίδια η ζωή, που μας φέρνει αντιμέτωπους με σημαντικά γεγονότα, με ανεκπλήρωτα όνειρα και με ανθρώπους, που πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις. Σε κάθε περίπτωση, η όποια δυσκολία, αξιολογώντας τα πράγματα στο τέλος, γίνεται ευκολία. Λες και ένα μαγικό χέρι, τα τακτοποίησε όλα τόσο αρμονικά, σωστά και το κυριότερο απαλλαγμένα από πολύ άγχος.
Άλλωστε σπάνια κανείς ψυχανεμίζεται το τέλος, ή την επιλογή της σωστής απόφασης. Είμαστε αυτό που επιλέγουμε να είμαστε. Ζούμε όπως έχουμε αποφασίσει και κάνουμε ελεύθερα την κάθε απόφαση πράξη. Αν το καλοσκεφτείς, με λίγη θέληση όλα μπορούν να συμβούν, αρκεί να είσαι έτοιμος για την όποια αλλαγή. Αρκεί να βοηθήσεις και εσύ στην όποια αλλαγή και να την αποδεχτείς θετικά.
Οι αποφάσεις, όμως, δεν φέρνουν πάντα και τα επιθυμητά αποτελέσματα. Σε τοποθετούν σε ένα κλοιό και σε επιστρέφουν πίσω, από εκεί που ξεκίνησες για να εξετάσεις και να εξακριβώσεις τι τελικά πήγε λάθος αλλά και να αναθεωρήσεις λέγοντας ότι τελικά θα έπρεπε να επιλέξεις κάτι άλλο.
Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι αφήνονται στη τύχη, δεν ξέρω και αν όντος υπάρχει τύχη ή απλώς η δικές σου μικρές παρεμβάσεις σε οδηγούν. Όπως και να έχει, οι αρνητικές σκέψεις ευθύνονται για τις λάθος αποφάσεις.
Be positive!
Της Σταματίας Γκαραλιάκου
