Η ανακοίνωση του θανάτου του διάσημου μουσικοσυνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου προκάλεσε αρκετό θόρυβο στο φεστιβάλ των Καννών και είναι φυσικό, αφού εκτός άλλων, μια ταινία της οποίας τη μουσική ο Παπαθανασίου είχε συνθέσει, ο «Αγνοούμενος» του Κώστα Γαβρά, είχε αποσπάσει τον Χρυσό Φοίνικα το 1981. Ο Παπαθανασίου πέθανε από COVID 19 στο Παρίσι όπου τα τελευταία χρόνια κατοικούσε.
Στην τέταρτη μέρα διεξαγωγής του κάτω από τον καυτό ήλιο της Κυανής Ακτής, το 75ο Φεστιβάλ των Καννών κινείται σε ζωντανούς ρυθμούς που θυμίζουν προ COVID 19 εποχές και έχει προς το παρόν παρουσιάσει ορισμένες καλές ταινίες, των οποίων η εμπορική καριέρα, μετά το φεστιβάλ, σε κάποιες περιπτώσεις, αναμένεται να είναι λαμπρή.
Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι βεβαίως το «Top Gun Maverick». Όσοι αγάπησαν την στρατιωτική περιπέτεια «Top Gun» (1985) που μετέτρεψε σε σταρ τον Τομ Κρουζ, θα περάσουν πολύ καλά παρακολουθώντας το «Top Gun Maverick» που έκανε την πανευρωπαϊκή πρεμιέρα του στο φεστιβάλ την Τετάρτη το βράδυ και την ερχόμενη Τετάρτη θα αρχίσει να προβάλλεται σε μεγάλο κύκλωμα αιθουσών (διανομή ODEON).
Χορταστική, μοντέρνα αλλά συγχρόνως με μια ρετρό διάθεση, η ταινία του Τζόζεφ Κοσίνσκι με πρωταγωνιστή τον Τομ Κρουζ, «πατά» – όπως εξάλλου το περιμέναμε – πάνω στα ίχνη της προηγούμενης ταινίας αλλά αυτό δεν σε ενοχλεί · αντιθέτως, σου προκαλεί μια αίσθηση γλυκιάς νοσταλγίας.
Στο Μπρούκλιν των eighties
Στις καλές στιγμές της διοργάνωσης ανήκει το οικογενειακό δράμα περιόδου «Armageddon time» του Τζέιμς Γκρέι, Αμερικανού σκηνοθέτη του οποίου αρκετές ταινίες έχουν κατά καιρούς διεκδικήσει τον Χρυσό Φοίνικα στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ («Σε επικίνδυνη τροχιά», «Η νύχτα μας ανήκει» κ.α.).
Η ταινία που διεκδικεί τον Χρυσό Φοίνικα εκτυλίσσεται στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης στην δεκαετία του 1980 και εστιάζει σε ένα αγόρι (Μπανκς Ρεπέτα) που προσπαθεί να βρει τον δρόμο της ψυχής του, πηγαίνοντας συχνά κόντρα στους κανόνες που προσπαθεί να του επιβάλλει η οικογένεια αλλά και το αυστηρό σχολείο του.
Ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο το παιδί μπορεί να επικοινωνήσει είναι ο ουκρανικής καταγωγής παππούς του (εξαιρετικός όπως πάντα ο Αντονι Χόπκινς) που είναι και το μόνο πρόσωπο που έχει την διάθεση να κατανοήσει τον εγγονό του.
Αλλοτε τρυφερό, άλλοτε σκληρό, σίγουρα όμως ανθρώπινο και με το στοιχείο του χιούμορ να είναι διαρκώς παρόν, το φιλμ που φέρει αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία του σκηνοθέτη από την παιδική του ηλικία, συγκινεί και ταυτόχρονα προβληματίζει. Δίπλα στον Χόπκινς, η Αν Χάθαγουεϊ σε μια καλή δραματική στιγμή της, υποδύεται την κόρη του πρώτου και μητέρα του κεντρικού ήρωα της ιστορίας.
Ο γαϊδαράκος και τα βουνά
Ενας γάιδαρος είναι ο κεντρικός «ήρωας» του «ΕΟ», τελευταίας ταινίας του Πολωνού auteur Γέρζι Σκολιμόφσκι, της οποίας η ιστορία της είναι «ειπωμένη» μέσα από τα μάτια αυτού του τετράποδου που προσπαθεί να επιβιώσει αντιμετωπίζοντας την ανθρώπινη σκληρότητα σε όλη της την υπερβολή. Η δύναμη της ταινίας βρίσκεται στον προφανή ζωοφιλικό προσανατολισμό της αλλά και στην εντυπωσιακή «ερμηνεία» του γαϊδάρου, ο οποίος βρίσκεται σε όλα σχεδόν τα πλάνα της, από την πρώτη σκηνή όπου τον βρίσκουμε να «εργάζεται» στο τσίρκο, μέχρι το τέλος.
Αξιόλογες στιγμές βρίσκεις και στην ιταλική ταινία «Τα οκτώ βουνά» (Le Otto montagne) των Φέλιξ Βαν Γκρένινγεκν και Σαρλότ Βάντερμερς πάνω στις ποικίλες διακυμάνσεις που θα περάσει η σχέση δύο φίλων (Λούκα Μαρινέλι, Αλεσάντρο Μπόργκι) που γνωρίστηκαν παιδιά στο ιταλικό ύπαιθρο και κατά την διάρκεια τριάντα χρόνων θα δουν την φιλία τους να δοκιμάζεται με διαφορετικούς τρόπους. Χωρίς ακριβώς να προασπίζεται την ιδέα της επιστροφής στο ύπαιθρο, η ταινία που στηρίζεται στο μυθιστόρημα του Πάολο Κονέτι περιέχει συγκλονιστικές εικόνες της Μπρουσόν στη πεδιάδα Ντ’Ακόστα της Ιταλίας όπου έγινε το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων της.
