Σοβαρά και ευτράπελα
Του Βαγγέλη Μπάκα
Όταν κατέβαινε κάποιος στην Αθήνα και ήθελε να συναντήσει ένα πατριωτάκι του έδινε ραντεβού μπροστά στο φαρμακείο Μπακάκου στην Ομόνοια. Όταν βρίσκεται στα Γρεβενά, και θέλει να συναντηθεί με κάποιο φίλο του, τότε δίνει το ραντεβού στης Μάκας τα δένδρα. Αυτά τα οποία βρίσκονται απέναντι από τους πίδακες του σιντριβανιού της κεντρικής πλατείας.
Και να η συνάντηση των δυο φίλων. Με την καλημέρα πλάκωσαν και οι ευχές για τα καλορίζικα. Και να ο ατέρμονος διάλογος για το βιβλίο Γκίνες…
«Νίκο! Με γεια τα σπορτέξ!
«Γιάννη! Με γεια το τζην!
«Νίκο! Από πού τα πήρες τα σπορτέξ και πόσο;».
«Από το κατάστημα της κυρίας Παπουτσάκη και 70ε. Εγώ ψωνίζω πάντα ελληνικά. Εσύ Γιάννη από πού τα πήρες! Ίδια μου φαίνονται!».
«Από τα κινέζικα. Η φθήνια τρώει τον παρά. Και το τζην δέκα ευρώ».
«Και πόσο τα πήρες τα σπορτέξ;».
«35 ε ! Μισοτιμής!».
«Το ένα;».
«Το ζευγάρι βρε ούφο! Επειδή έχω ξύλινο πόδι θα έπαιρνα ένα παπούτσι! Το άλλο τι θα το κάνει ο άνθρωπος; Πάντως Νίκο σε έπιασε τον κώλο η κυρία Παπουτσάκη».
«Γιάννη! Καλά θα κάνεις να ψωνίζεις κι εσύ ελληνικά προϊόντα» είπε ο Νίκος.
«Δεν με συμφέρει! Τα ίδια παπούτσια πήραμε! Ιμιτασιόν αντίντας!… Μόνο που εσύ, αντί να πιάσεις τον κώλο της κρητικιάς, έπιασε αυτή τον δικό σου. Κινέζικα είναι κι αυτά βρε Νίκο! Εκτός από το χρώμα, δεν έχουν καμιά άλλη διαφορά! Άντε και κατά ένα νούμερο. Τι νούμερο φοράς;».
«41! Εσύ;».
«42! Κινέζικα είναι και τα δικά σου!» του είπε ο Γιάννης.
«Αποκλείεται! Εκτός κι αν είναι κινέζα η νταρντάνα κυρία Παπουτσάκη! Γίνεται;».
«Πάμε και στοίχημα! Ό, τι φάμε, ό, τι πιούμε, κι ότι αρπάξει ο κώλος μας, θα τα πληρώσει όλα χαμένος!».
«Και πώς θα με πείσεις πως τα σπορτέξ είναι κινέζικα;» είπε ο Νίκος.
«Το γράφει στην ούγια της πατούσας! Για σήκωσε λιγάκι το πόδι;»
Το σηκώνει, και μόνο που δεν έκανε εμετό ο Γιάννης!
«Καλά ρε μαλάκα! Που πάτησες! Δεν προσέχεις πού πατάς; Λες και καλαφάτισες τη σόλα με σκυλίσια σαντιγύ! Μπιάξ! Πήγαινε γρήγορα στο σιντριβάνι να τα πλύνεις!».
«Κι αν με δουν τι κάνω;».
«Δεν θα τα σηκώνεις. Θα τα σέρνεις εκεί που πέφτει το νερό της τριστέλας… και θα καθαρίσουν! Να πεις και ευχαριστώ στο δήμαρχο για το ευεργετικό αυτό έργο. Το σκατοπλυντήριο!».
Έτσι και έγινε. Επιστρέφοντας ο Νίκος του ζητήθηκε και πάλι να σηκώσει το πόδι, όπως ο σκύλος όταν κατουράει σε κάποιο στύλο της ΔΕΗ. Το σηκώνει και τι να δει και να διαβάσει ο Γιάννης: made in china.
Το έχασε τελικά το στοίχημα ο Νίκος και σε λίγο το τραπέζι γέμισε ό,τι είναι δυνατόν να τέρψει σώμα και ψυχή.
Φλιτζάνια του καφέ εσπρέσο από την Ιταλία, και του τούρκικου από τη Βραζιλία. Τα τσιγάρα μάλμπορο και κάμελ αμερικάνικα. Τα ουίσκι σκωτσέζικα. Ενώ η αχώνευτη κόκα κόλα τους βοήθησε αρκετά για να χωνέψουν την γκάφα τους.
Τελικά τα μόνα ελληνικά προϊόντα ήταν τα κομπολόγια. Κι αυτό, γιατί οι ξένοι δεν διαθέτουν χρόνο για να μετράνε τις χάνδρες! Εργάζονται οι άνθρωποι γι αυτό και κάνανε προκοπή. Παράγουν έργο! Δεν δουλεύουν στους χώρους δουλειάς όπως λέει και ο κύριος Κουτσούμπας. Κι αν διαφωνεί, να το λεξικό! Δουλεύω= είμαι δούλος.
Υ.Γ. Έρχονται πάλι οι εκλογές. Άραγε θα εκλογικευθούμε κάποτε. Κι αντί να ρίξουμε το σταυρό στην προκυμαία, θα ρίξουμε το ψηφοδέλτιο, και με σχετική δυσκολία, στη σχισμή της κάλπης και η οποία δεν διαφέρει από αυτή του αιδοίου. Άραγε η κάλπη θα καταστεί έγκυος από την πρώτη Κυριακή, ή τα έχουμε επαναληπτικές με ενισχυμένα ωάρια και σπερματοζωάρια! Αυτά τα ζωάρια είναι πολύ επικίνδυνα μέρες που ζούμε!
ΝΔ: Κεντροδεξιά. Πασοκ: Κεντροαριστερά. ΣΎΡΙΖΑ: Πρώτη και τελευταία φορά αριστερά. ΚΚΕ: Αριστεροαριστερά. Και παραπίσω τα ουρλιαχτά του Αλεν Γκίνσμπεργκ!
