Σοβαρά και ευτράπελα
Του Βαγγέλη Μπάκα
Αγωγή, είναι η έγγραφη προσφυγή σε δικαστήριο για την αναγνώριση δικαιώματος! Όταν όμως απευθύνεται στο κράτος, και το οποίο δεν αμφισβητεί το παρακρατηθέν ποσό των αναδρομικών, προς τι η αγωγή; Για να τo μοιραστούμε με τις εταιρίες των εργατολόγων!
Πόσο αφελείς είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν πως δεν υπάρχει δόλος! Δεν υπάρχει κάποια μοιρασιά του μπαγιάτικου ιδρώτα μας! Και να τα κοράκια με τα γαμψά νύχια! Κι αφού μας πείσουν, να κάνουμε αγωγή κατά της υπηρεσίας μας, δεν προσδοκούν δικαίωση δικαστηρίου, (αυτή θεωρείται δεδομένη) αλλά βάζουν το χέρι στις τσέπες μας και παίρνουν, ως συνδικαιούχοι, το παράνομο ποσοστό τους! Έλεος!
Για να δικαιωθούμε απόλυτα, φίλες και φίλοι, χωρίς τη μίζα των κορακιών, πρέπει να συμπίπτει το δικό μας συμφέρον με αυτό της κυβέρνησης. Εμείς να πάρουμε τα ποσά σε ευρώ, τα οποία παρανόμως έχουν παρακρατηθεί. Και τη κυβέρνηση, εάν θέλει να κερδίσει τις εκλογές, να πάρει το μερίδιό της σε ποσοστά ψήφων. Διαφορετικά, οι αποστάσεις των βουλευτών της στη βουλή θα συμπίπτουν με αυτές του κοροναϊού! Δυο μέτρα και βάλε…
Βεβαίως και υπάρχει αδυναμία ικανοποίησης στο ακέραιο αυτών των αναδρομικών. Κανείς δεν το αμφισβητεί μετά από τα τόσα οικονομικά προβλήματα. Υπάρχει λύση: Η οριζόντια. Να δοθεί σε όλους χωρίς αγωγές και μοιρασιά με τα κοράκια. Κι αν ποτέ η χώρα μας καζαντίσει, να δώσει και τα υπόλοιπα χρωστούμενα σε δόσεις.
Εάν όμως δεχθεί η κυβέρνηση να ικανοποιήσει μόνο αυτούς οι οποίοι κάνανε αγωγή, επειδή είναι πολύ λιγότερη από τους μισούς, και θα καταβάλει λιγότερα αναδρομικά, να τι θα πετύχει. Να παραδώσει την εξουσία στην επόμενη κυβέρνηση.
Και για του λόγου το ασφαλές καταθέτω. Όταν πήρα το ποσό των αναδρομικών για το πλαφόν του εφάπαξ, έφαγα σφαλιάρα άπαξ. Πλήρωσα στα κοράκια 1200 ευρώ κι ακόμα να ξεθυμάνω! Να γιατί όταν ακούω και πάλι για αγωγές δεν θα ενδώσω. Ας τα κερδίσει το κράτος. Άραγε τι συγγένεια έχει το κράτος με το παρακράτος; Εξ αίματος ή εξ αγχιστείας; Είναι τυχαίο που το πρώτο συνθετικό είναι ο παράς; Παρακράτος! Να γιατί εγώ θα χρησιμοποιήσω την πρόθεση κατά! Κατά κράτος! Καμιά σχέση με το «Κατά Ιωάννη» του φίλου μου Πετρουλάκη!
Πόρισμα! Καμιά σχέση και με αυτό της Φισφιρίκου για «Τα παιδιά της Πάτρας». Όχι το μουσικό συγκρότημα! Αλλά το φόνο!
Εάν υπάρξει δικαίωση εκ μέρους του Στε, και ο οφειλέτης (κράτος) δεν αμφισβητεί το ποσό της παρακράτησης, να αποφεύγεται η αγωγή, και οποιοδήποτε άλλο ένδικο μέσο.
Πόσο πόνεσα όταν μου είπε συνάδελφος πως είχε πάρει το πλαφόν του εφάπαξ χωρίς να κάνει αγωγή! Και πόσο ταπεινώθηκα! Εκείνος έπεσε στα μαλακά. Και ο δικός μου τόνος πήγε στην παραλήγουσα! Να μαλάκα!
Αυτά προς γνώσιν και συμμόρφωσιν. Δεν ξανακάνω αγωγή. Όπως ο φυλακισμένος δεν ξανακάνει φυλακή με τον Καπετανάκη! Μόνο ο κώλος του ξέρει τι τράβηξε στο ίδιο κελί με τον Καραπάνο! Να γιατί δεν πρέπει να επιτρέψουμε, έστω και να μας τον χαϊδέψει ο Μητρόπουλος, με το γητεμένο εκείνο μάτι σαν από δήγμα οχιάς!
Κατουρούγκαλος! Αν ό μη γένοιτο και γίνει υπουργός εξωτερικών χαθήκαμε. Μόνο στη θέα του μαντιλιού στο τσεπάκι του, θα φτύνω τον κόρφο μου μέχρι να μουλιάσει!
