Σοβαρά και ευτράπελα
Του Βαγγέλη Μπάκα
Τα σημαντικά γεγονότα, όπως είναι οι πόλεμοι, οι σεισμοί, τα θύματα από τις καιρικές συνθήκες, οι εξεγέρσεις, κλπ, απαθανατίζονται με διάφορα φωτογραφικά στιγμιότυπα και θυμητικά. Κορυφαία φυσικά κρίνονται τα μνημεία με τις προτομές των ηρώων. Η κεφαλή όμως, η οποία θυμίζεις τις Ερμών κεφαλές, δεν ανήκει σε κάποιο φυσικό πρόσωπο, αλλά εκπροσωπεί τα θανάσιμα γεγονότα του πολυτεχνείου.
Το προσωπικό μου όμως θυμητικό, από την εξέγερση του πολυτεχνείου του 1973, δεν είναι η ένθετη προσωπογραφία μου, αλλά η ημερομηνία, 17-11-73, με την υπογραφή του καλλιτέχνη: «Στ. Ψευτογκάς 1973». Άλλωστε η ημερομηνία αυτή προέχει κι από την άριστη απόδοση της ζωγραφιάς.
Για την ιστορία:
Τη μέρα της 17-11-73 πήγα στο διπλανό σπίτι του μαθητή της δευτέρας Λυκείου, και επί της οδού Θεοδώρου Ζιάκα, για να ακούσουμε τα απαγορευμένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Εγώ τότε ήμουνα υπάλληλος της ΔΕΗ.
Ξαφνικά ακούμε πως απαγορεύεται αυστηρά η κυκλοφορία, ενώ οι παραβιάζοντες τη διαταγή αυτή θα εκτελούνται άνευ ετέρας προειδοποιήσεως!
Αγωνία και αμηχανία, να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση. Οπότε μου λέει ο Στέλιος;
«Βαγγέλη! Θέλεις να σε ζωγραφίσω;».
«Τι ζωγραφιά θα μου κάνεις! Είσαι ζωγράφος;».
«Ξέρω! Κάτσε στην καρέκλα και θα δεις.
«Να βγάλω το σακάκι;».
«Όχι! Κάτσε όπως είσαι!»
«Και πόση ώρα θα κάνεις;…».
«Δεν θα αργήσω…».
«Μήπως πρέπει να είμαι και ακίνητος;».
«Όχι! Μόνο να με κοιτάζεις στα μάτια. Τίποτα άλλο δεν θέλω από σένα».
«Και πού είναι οι μπογιές;».
«Δεν χρειάζομαι μπογιές! Μια κόλλα χαρτί και ένα μολύβι είναι αρκετά»
«Θα βγάλεις και την καρέκλα μαζί με μένα;».
«Όχι μωρέ! Δεν είμαι και Τσαρούχης! Θα σε κάνω σαν την προτομή του Ζιάκα!».
«Ο Ζιάκας φοράει ζιβάγγο πουλόβερ;».
«Όχι, αλλά αφού σε λένε Βάγγο, θα σε κάνω και Ζιβάγγο!».
Γέλια.
«Σαν να λες πως θα γίνω κι εγώ ήρωας του Μπόρις Πάστερνακ!».
«Στοπ! Απαγορεύεται η κίνηση της κεφαλής, το ξύσιμο της μύτης κλπ».
Το έχω κι αυτό το χούι…
Δεν άργησε να ολοκληρώσει το έργο ο Στελάρας! Μόλις μου το έδειξε ένιωσα σαν Τζοκόντος!
Εύχομαι να μην μοιάζει και πάλι η γιορτή του πολυτεχνείου με τα: «μετά την πειρατείαν».
Σε τι φταίει η σημερινή κυβέρνηση. Σε τι φταίνε τα καταστήματα και τα μετατρέπουν σε μπάζα υαλικών! Σε τι φταίνε οι κάδοι και τους μετατρέπουν σε αποκριάτικους φανούς! Τα πολεμοφόδια από μπουκάλια και πέτρες εντοπίστηκα ήδη στο χώρο για τον πετροπόλεμο και τη ρίψη μολότοφ!
Πέντε χιλιάδες αστυνομική για την προστασία της πορείας! Από ποιους; Φυσικά από τους κουκουλοφόρους, τους αντιεξουσιαστές, τους τρομοκράτες, τους αναρχικούς, κλπ. Η χαρά των ληστών, αφού η πόλη θα μείνει αφύλακτη κι αυτό το βράδυ! Κι αν ρωτήσεις κάποιον:
«Τι έγινε σαν σήμερα;» Δεν αποκλείεται να σου πουν πως η 17 Νοέμβρη σκότωσε κι άλλον αμερικανό! Να γιατί λέγεται γιορτή του Πολυτεχνείου! Ό, τι να ναι δηλαδή!!!
Τον άλλο μήνα έχουμε κι άλλη επέτειο. Αυτή της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου. Πάλι καλά, να λέμε, που σταμάτησαν οι πορείες για τη δολοφονία του Γ. Λαμπράκη!
Εάν γιορτάζανε οι αμερικανοί τις δολοφονίες των μαύρων, τότε έπρεπε να βρίσκονται κάθε μέρα στους δρόμους!
Φτάνει φασαρίες!… Μια λιτή επιμνημόσυνη δέηση, με ομιλίες για τα γεγονότα στα σχολεία κλπ, θα έδιναν την πραγματική τιμή και διάσταση της εξέγερσης. Δυστυχώς όμως τα θύματα και οι καταστροφές, κατά τις ημέρες του γιορτασμού της εξέγερσης, είναι πολλαπλάσια κι από αυτά της 17-11-73!
Υ.Γ. Οι σημερινοί πενηντάρηδες δεν είχαν γεννηθεί! Κι όμως, ορισμένοι ξεχνούν την ηλικία τους και λένε πως ήταν κι αυτοί εκεί!