H έγκριση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους συνολικού ύψους 6 δισ. ευρώ κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup «σηματοδοτεί το τέλος των τακτικών συζητήσεων του Eurogroup σχετικά με τα μέτρα που υπόκεινται σε πολιτική χρέους από τον Ιούνιο του 2018», όπως αναφέρεται και στη σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε χθες το απόγευμα.
Γι’ αυτό και η χθεσινή μέρα χαρακτηρίστηκε «ιστορική» για την Ελλάδα: μια μακρά και επίπονη για τη χώρα περίοδος ουσιαστικά έκλεισε. Τελείως; Όχι τελείως, και εδώ έρχονται να αναδειχθούν τα «ψιλά γράμματα» και οι αστερίσκοι.
Η περίοδος της μεταμνημονιακής εποπτείας μπορεί να κλείνει με τη διαγραφή των τόκων και την επιστροφή των ANFAs και των SMPs, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι σταματά και ο έλεγχος της ελληνικής οικονομίας. Όπως προκύπτει και από την επίσημη ανακοίνωση, ήδη ανανεώθηκε το ραντεβού για τη δεύτερη -μετά την ολοκλήρωση της μεταμνημονιακής περιόδου- έκθεση, η οποία θα εκδοθεί την άνοιξη.
Μέχρι τότε, η Ελλάδα θα πρέπει να κλείσει μια σειρά από εκκρεμότητες: να κωδικοποιήσει την εργατική νομοθεσία, να εκκαθαρίσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, να φτιάξει τον οργανισμό που θα αποκτά τα ακίνητα των αφερέγγυων ιδιοκτητών με στόχο να τους τα νοικιάζει εκ νέου, αλλά και να φέρει καλύτερα αποτέλεσμα στη λειτουργία της δευτερογενούς αγοράς των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Μπορεί να μην υπάρχει άλλο άμεσο οικονομικό κίνητρο για την υλοποίηση και αυτών των τελευταίων δεσμεύσεων, όμως η σημασία τού να διατηρηθεί το καλό κλίμα για την Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη.
Πρώτον, οι διαβουλεύσεις για το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι μπροστά μας και το καλό κλίμα θα βοηθήσει στο να μπουν «λογικοί» στόχοι. Και δεύτερον, η συμφωνία με τους Ευρωπαίους κατά τη μνημονιακή περίοδο προέβλεπε ότι θα ληφθούν και μακροπρόθεσμα μέτρα διευθέτησης του χρέους… αν χρειαστεί.
