Στους ημιτελικούς της Τρίτης (Αργεντινή-Κροατία) και της Τετάρτης (Γαλλία-Μαρόκο) όλα μπορούν να συμβούν. Από το έχουμε ένα τελικό, την επόμενη Κυριακή, για πρώτη φορά στην ιστορία των μουντιάλ ανάμεσα στην Αργεντινή και τη Γαλλία, ή με την παρουσία μίας ομάδας από την Αφρική, έως να δούμε την επανάληψη της αναμέτρησης του 2018, μεταξύ των Τρικολόρ και της Κροατίας. Και για πρώτη φορά μετά τη Βραζιλία του 1962, που πέτυχε δύο συνεχόμενες κατακτήσεις του τροπαίου, να έχουμε ανάλογο επίτευγμα από τη Γαλλία.
Από μόνο της επίσης η παρουσία του Μαρόκου στους «4» αποτελεί ένα ιστορικό κατόρθωμα για το αφρικανικό ποδόσφαιρο. Ακόμα κι αν δεν σηματοδοτήσει άμεσα τη γενικότερη άνοδο των ομάδων από την ήπειρο αυτή, είναι σίγουρα μία τεράστια επιτυχία, που αλλάζει τα όσα ξέραμε για την κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση του κόσμου. Το ότι κατάφερε η ομάδα των Χακίμι και Ζίγιεκ να πετάξει έξω ένα υπερταλαντούχο σύνολο, όπως η αρμάδα του Σάντος δείχνει τις ικανότητες της συγκεκριμένης ομάδας.
Πολύ σκληρή για να πεθάνει η Γαλλία
Το ματς που έκανε τις καρδιές να χτυπάνε χθες ήταν αυτό ανάμεσα σε Γαλλία και Αγγλία. Με δεδομένες τις απουσίες βασικών παικτών, θα περίμενε κανείς ότι οι παγκόσμιοι πρωταθλητές δεν θα άντεχαν στην πίεση μίας ομάδας όπως είναι η Αγγλία με το γεμάτο ρόστερ, ειδικά από τη μέση και μπροστά. Αλλά οι Τρικολόρ είχαν άλλη άποψη. Και ενώ οι δύο ομάδες άρχισαν τον αγώνα με πρώτο μέλημα να κλειδώσουν η μία τα ατού της άλλης, ήρθε πριν τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου ένα απροσδόκητο και εξαιρετικό σε εκτέλεση γκολ από το νέο αστέρι της Ρεάλ Μαδρίτης, τον μέσο Τουαμενί να δώσει προβάδισμα στην ομάδα του Ντιτιέ Ντεσάμπ.
Από εκείνο το σημείο ήταν σαν να εξαφανίστηκαν από το γήπεδο ο… Μπαπέ και ο Ζιρού, καθώς η Γαλλία κοιτούσε πρωτίστως να κρατήσει αλώβητη την άμυνά της. Η Αγγλία πίεσε, άλλοτε ασφυκτικά κι άλλοτε φλύαρα. Κατάφερε να ισοφαρίσει στο β’ ημίχρονο με πέναλτι του Κέιν. Όμως όταν βγήκε και πάλι μπροστά η Γαλλία, ο Ζιρού έδωσε τη λύση με μία εξαιρετική κεφαλιά για το 2-1. Ένα νέο πέναλτι υπέρ της Αγγλίας από ακατανόητο φάουλ που έκανε ο Ερνάντεζ ήταν εκείνο που θα μπορούσε να φέρει το παιχνίδι στα ίσια, αλλά ο Κέιν σημάδεψε αυτή τη φορά ψηλά άουτ.
Η Αγγλία, υπό το ψυχολογικό βάρος ενός ακόμα πρόωρου σχετικά αποκλεισμού δεν κατάφερε να ισοφαρίσει και αποκλείστηκε, αδυνατώντας να δώσει συνέχεια σε μία καλή πορεία που έχει τα λίγα τελευταία χρόνια στις κορυφαίες διοργανώσεις. Η «κατάρα» για τα Τρία Λιοντάρια είναι ακόμα σε ισχύ. Κι αυτό παρότι δεν της λείπει το ταλέντο. Αλλά κάποιες από τις εμμονές του προπονητή της, του Σάουθγκέιτ (όπως η χρησιμοποίηση ως βασικού του Μαγκουάιρ και άλλες), δεν της επέτρεψαν αυτή τη φορά να διεκδικήσει κάτι παραπάνω.
Αν αναλογιστεί κανείς, από την άλλη, ότι η Γαλλία νίκησε και χωρίς να έχει σε μεγάλη μέρα τον Μπαπέ, αντιλαμβάνεται ότι η πρωταθλήτρια έχει τέτοια οργάνωση και τόσες επιλογές στο παιχνίδι της, (κυρίως με τους αναγεννημένους Γκριεζμάν και Ζιρού, αλλά και νέα αστέρια όπως ο Τουαμενί), που δύσκολα θα παραδώσει τα σκήπτρα. Ακόμα κι αν έχει μπροστά της την Τετάρτη το Μαρόκο με την καλύτερη άμυνα στο τουρνουά.
Μαρόκο: δεν δέχεται γκολ με τίποτα
Η άμυνα του Μαρόκου είναι η δύναμη της ομάδας του κόουτς Ρεραγκρί. Η οποία άμυνα δεν έχει δεχτεί ακόμα γκολ από αντιπάλους (έγραψε μόνο ένα αυτογκόλ του Άγκερ στο ματς με τον Καναδά!), ούτε καν στα πέναλτι, αφού στην αναμέτρηση με την Ισπανία, το σκορ στη συγκεκριμένη τελική διαδικασία ήταν 3-0!
Με αυτή την άμυνα το Μαρόκο κατάφερε να ανταπεξέλθει, παρά τους τραυματισμούς και τις απώλειες, απέναντι και στην Πορτογαλία, η οποία σπατάλησε το ταλέντο των παικτών της σε ένα ανούσιο παιχνίδι. Οι παίκτες της ομάδας – θαύμα το έκαναν και πάλι με το δικό τους τρόπο: Σφιχτή άμυνα με γρήγορες αντεπιθέσεις, καθώς διαθέτουν ποιότητα και αξιοποίηση των αδυναμιών του αντιπάλου. Στο χθεσινό ματς έφτανε μία τέτοια αδυναμία, από τον τερματοφύλακα των Πορτογάλων Ντιόγκο Κόστα που έκανε άστοχη έξοδο και δέχτηκε το γκολ από τον Εν Νεσίρι.
Ο Σάντος δεν ξεκίνησε ούτε αυτή τη φορά τον Ρονάλντο στην ενδεκάδα, αλλά ο αντικαταστάτης του, ο Γκονσάλο Ράμος που είχε πετύχει χατ τρικ απέναντι στην Ελβετία, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Ό,τι κι αν δοκίμασε ο πολύπειρος τεχνικός δεν κατάφερε να ανατρέψει την κατάσταση, αν και η Πορτογαλία διαμαρτυρήθηκε έντονα για τη διαιτησία του Αργεντινού Φακούντο Τέγιο.
Η βασική τους αιτίαση αφορούσε σε γεγονός ότι σφύριξε το ματς διαιτητής από χώρα που μετέχει ακόμα στου μουντιάλ, άρα μπορεί να είχε σκοπιμότητα για το ποια ομάδα είναι βολικό να περάσει και ποια να αποκλειστεί. Μύλος, αλλά η ουσία δεν αλλάζει κι αυτή αποτυπώθηκε στην εικόνα του Ρονάλντο να αποχωρεί από το γήπεδα με δάκρυα στα μάτια, καθώς ήταν λογικά το τελευταίο του παιχνίδι με την εθνική ομάδα και πάντως το τελευταίο του μουντιάλ και ευκαιρία να κατακτήσει το κορυφαίο ποδοσφαιρικό τρόπαιο.
