Τον Βαλεντίνο Τσίλογλου τον γνωρίζω και τον παρακολουθώ αρκετά χρόνια .Πρόκειται για έναν νέο άνθρωπο ,ηθοποιό που είναι δοκιμασμένος σε ρόλους διαφορετικού ρεπερτορίου ,με πολυδιάστατη υφή και πολυκύμαντη χροιά πάνω στην σκηνή , είναι σκηνοθέτης με επιλογές στα ανεβάσματα του. Επίσης είναι ευρηματικός ,ρηξικέλευθος και εμβληματικός συγγραφέας με φλεγματικό και σατυρικό χιούμορ . Ένα τεράστιο ταλέντο του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου με ουσιαστικές περγαμηνές, σωστά βήματα ,πολυποίκιλες παρακαταθήκες ,με φαρέτρες τεράστιας επιτυχίας και ξεχωριστές παρουσίες με εξέλιξη και ανέλιξη μέχρι σήμερα που εκπλήσσουν και μαγεύουν αδιάσπαστα το θεατρόφιλο κοινό . Κάτι που είναι άξιο θαυμασμού στην σημαντική παρουσία του Βαλεντίνου Τσίλογλου είναι το γεγονός πως πάντα τολμά και ελίσσεται σε καινούργια και πρωτοπόρα πράγματα. Δεν εφυσυχάζεται ούτε στιγμή .Προχωρά σε καινοτόμες καταστάσεις και ξέρει να ανατρέπει το κρατούν ιδεολόγημα προτείνοντας λύσεις. Και βέβαια φτάνει εξονυχιστικά το μαχαίρι στο κόκκαλο .Δεν χαρίζεται .Ερευνά ,αναλύει. Διδάσκει και διδάσκεται !!!!!Η πορεία του έχει ήδη προδιαγράψει το λαμπρό μέλλον του .Η σημερινή συζήτηση μας γίνεται με αφορμή το έργο του ”Κώδικας… γυναίκα ” που παίζεται αυτή την εποχή πραγματοποιώντας αποκλειστικά sold out παραστάσεις στο θέατρο Βαφείο-Λάκης Καράλης κάθε Πέμπτη στις 9.00.Ας παρακολουθήσουμε την ενδιαφέρουσα συζήτηση που με χαρά είχα μαζί του και όσα ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ μου είπε :
ΛΠ: Φέτος ανεβάζετε την παράσταση «Κώδικας…Γυναίκα» σε απόδοση, σύλληψη, σκηνοθεσία δική σας. Πείτε μας δύο λόγια για το νέο σας έργο.
ΒΤ: Τέσσερις γυναίκες , Έλσα, Λίλα, Ρόζα και Σόνια, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και για κάποιο λόγο βρίσκονται σε προσωπικό αδιέξοδο, αναζητούν τη λύτρωση. Πρόσωπα της διπλανής πόρτας, ξεπηδούν από διαφορετικές δεκαετίες και κάνουν αναφορά στη ζωή τους. Κωμικές εκ πρώτης όψεως φιγούρες, παλεύουν να παραμείνουν αναλλοίωτες μέσα σε ένα κόσμο εχθρικό. Σε μια κοινωνία που τις γυναίκες αυτές τις χαρακτηρίζει ως “περιθωριακές” , οι ίδιες παραμένουν εκτεθειμένες και ευάλωτες μπροστά μας, με την ελπίδα να μην γίνουμε επικριτικοί μαζί τους αλλά να τις αγκαλιάσουμε και να τις αγαπήσουμε. Μας κλείνουν το μάτι και ακροβατούν ανάμεσα στην αλήθεια τους.
ΛΠ: Πιστεύετε ότι οι ηρωίδες που περιγράφετε στο έργο διαφέρουν πολύ από τις γυναίκες του σήμερα;
ΒΤ: Οι τέσσερις γυναίκες του Κώδικα… γυναίκα είναι, η Έλσα, η Λίλα, η Ρόζα και η Σόνια. Η Ρόζα και η Σόνια είναι εγκλωβισμένες στη ζωή τους. Θέλουν να ζήσουν και να ελευθερωθούν. Η Έλσα και η Λίλα πασχίζουν να αποκτήσουν τη ζωή που δεν έχουν, με τρόπο που στο δικό τους μυαλό, είναι ο σωστός. Η ΄Ελσα αντιπροσωπεύει τη γυναίκα που έμεινε μόνη της στη ζωή χωρίς να έχει δημιουργήσει δική της οικογένεια και χωρίς να έχει φίλους και δικό της κοινωνικό περίγυρο. Είναι ένα πρόσωπο που ασχολείται με τις ζωές των άλλων. Η Λίλα είναι μια ηθοποιός που τη χαρακτηρίζει η αφέλεια να πιστεύει ό,τι της υπόσχονται και που κυνηγά απεγνωσμένα το όνειρο «της πρωταγωνίστριας» που πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Η Ρόζα μια γυναίκα – σύζυγός και αλκοολική που ερωτεύεται κάποιον άλλο άνδρα μέσα στο γάμο της και αποφασίζει να ζήσει τον έρωτά της, χωρίς να χωρίσει, είναι μια γυναίκα που την συναντάμε και σήμερα αλλά και παλαιότερα και τέλος η Σόνια είναι μια διεμφυλική γυναίκα, που παλιότερα ήταν περισσότερο «απαγορευμένο» από την κοινωνία από ότι είναι σήμερα. Η κοινωνία μας εξελίσσεται και βλέπει τον άνθρωπο ως οντότητα και ως προσωπικότητα ανεξάρτητα με αυτό που ο καθένας επιθυμεί και κάνει στη ζωή του.
ΛΠ: Καταπιάνεστε με έναν δύσκολο και απαιτητικό ρόλο. Σας δυσκόλεψε κάτι σε αυτό;
ΒΤ: Φέτος υποδύομαι τη Σόνια μια διεμφυλική γυναίκα που ουσιαστικά δεν έχει καμία διαφορά από τις υπόλοιπες γυναίκες του έργου αλλά και όλου του κόσμου. Είναι μια γυναίκα που όπως όλες διεκδικεί τη θέση της στη κοινωνία, προσπαθεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί, εξιστορεί ιστορίες από τη ζωή της, κάνει αναφορά στους έρωτες και στην αλήθεια της. Σίγουρα υπήρχε μια τεράστια δυσκολία στη προσέγγιση του ρόλου αυτού, στο να μην βγεί καρικατούρα. Μελέτησα αρκετά τις κινήσεις της, τις εντάσεις της φωνής της και τη διακύμανση της ψυχικής της διάθεσης.
ΛΠ: Σε ποιο κοινό πιστεύετε ότι απευθύνεται η παράσταση «Κώδικας…Γυναίκα»;
ΒΤ: Σε όλους τους ανθρώπους που επιθυμούν να δουν θέατρο και όχι μόνο. Σε άντρες και γυναίκες, σε άτομα από δεκαπέντε ετών έως και εκατόν πέντε. Ο κάθε θεατής θα δει κομμάτια της ζωής του ή στοιχεία ανθρώπων που έχει γνωρίσει κατά καιρούς. Δεν είναι χαρακτήρες που δεν υφίστανται. Είναι υπαρκτά πρόσωπα και οι τέσσερις γυναίκες, της διπλανής πόρτας.
ΛΠ: Αν ο θεατής εξερχόμενος από το θέατρο θα έπρεπε να κρατήσει ένα μήνυμα από την παράσταση, ποιο πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είναι αυτό;
ΒΤ: Θα ήθελα να βγεί από τα κουτάκια του, τα δικά του μέτρα και σταθμά και να προσπαθήσει να μπεί στα κουτάκια του άλλου, εκεί θα διαπιστώσει ότι είτε είσαι γυναίκα , είτε άντρας ή ότι επέλεξες εσύ να είσαι , είναι κάτι που το ζητούν και το αξίζουν όλοι άνθρωποι και είναι ένα… η αποδοχή. Κεντρική ιδέα του έργου είναι η μοναξιά, είτε από επιλογή, είτε κατά συνθήκη. Σε κανέναν δεν αξίζει να είναι μόνος του και τώρα που έρχονται οι γιορτές καλό θα ήταν να συγχωρέσουμε, να αγαπήσουμε και να αγκαλιάσουμε ξανά τους ανθρώπους.
ΛΠ: Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
ΒΤ: Σκεφτόμουν πολλά χρόνια να διασκευάσω δυο μονολόγους του Άλαν Μπένετ αλλά πάντα έκανα κάτι άλλο. Φέτος θεωρώ πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να παρουσιάσω τους μονολόγους αυτούς γραμμένους αλλιώς και σε συνδυασμό με συνεντεύξεις από το διαδίκτυο καθώς και δυο μονολόγους εξολοκλήρου γραμμένους από εμένα διαμορφώθηκε και ολοκληρώθηκε το έργο αυτό, ο «Κώδικας… γυναίκα».
Μια ωδή στη γυναικεία φύση. Τέσσερις γυναίκες που δεν συναντήθηκαν ποτέ στη ζωή τους, μικροσαστικής ή μεσοαστικής τάξης, παρουσιάζουν την αλήθεια τους, στο χώρο τους και στην εποχή τους. Όλα μου τα έργα έχουν κεντρικές ηρωίδες τις γυναίκες. Λατρεύω τις γυναίκες και γράφω γι’αυτές. Το έργο αυτό θα το χαρακτήριζα μια γιορτή που είναι καλεσμένος όλος ο κόσμος. Μετά από όλα αυτά που συμβαινουν γύρω μας, γυναικοκτονίες, ξυλοδαρμοί, εμπορία, εξαφανίσεις γυναικών ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω. Να παρουσιάσω γυναίκες, φύση ή κατ’ επιλογείν που μέσα από γεγονότα και καταστάσεις που έχουν βιώσει, να κλάψουμε, να γελάσουμε και να προβληματιστούμε. Κεντρικός άξονας του έργου είναι η μοναξιά, αλλά αν το σκεφτείς καμία δεν είναι μόνη. Καμία δεν είναι η μόνη.
ΛΠ: Μελλοντικά τι να περιμένουμε από εσάς;
ΒΤ: Θέλω να κάνω μια διασκευή σε ένα έργο που το σκέφτομαι χρόνια και αργότερα θα επιστρέψω πάλι με μια κωμωδία που θα υπογράψω ο ίδιος. Ωστόσο δεν θα πω τίποτα προς το παρόν γιατί όποτε λέω θα κάνω αυτό, συνήθως κάνω κάτι άλλο.
Ταυτότητα παράστασης:
Απόδοση – Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου
Δραματουργική επεξεργασία: Βαλεντίνος Τσίλογλου – Χριστιάννα Ανανιάδου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λούλα Τριανταφύλλου
Κοστούμια: Αναστασία Δαραή
Μουσική επιμέλεια: Βαλεντίνος Τσίλογλου
Φωτισμοι: Σάββας Σουρμελίδης
Σκηνικά: Βαλεντίνος Τσίλογλου
Φωτογραφία – Promo Video: Γιάννης Βολιώτης – Volition
Σχεδιασμός αφίσας: Γιάννης Βολιώτης
Παραγωγή: LIMINAL SPACE – VOLITION
Το τραγούδι της παράστασης ερμηνεύει η Χρύσα Μπανδέλη.
Παίζουν με αλφαβητική σειρά:
Χριστιάννα Ανανιάδου
Κατερίνα Παπαθανασιάδη
Βαλεντίνος Τσίλoγλου
Έφη Χαντζούλη
Info:
Χώρος: Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής
Αγίου Όρους 16 & Λ. Κωνσταντινουπόλεως 115, Κεραμεικός (πλησίον Μετρό Κεραμεικός)
Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2022 & κάθε Πέμπτη στις 21:15.
Διάρκεια: 100’
Τιμές Εισιτηρίων: 15 Ευρώ, 12 Ευρώ (μειωμένο για φοιτητές, ΑμΕΑ και ανέργους)
Τηλέφωνα Κρατήσεων: 6984095984
Ισχύουν ειδικές τιμές εισιτηρίων για συλλόγους και γκρουπ στο τηλ. 6984095984
