Μέρες τώρα το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι. Με αφορμή το θάνατο του τελευταίου των Γλύξμπουργκ της Ελλάδας βήκαν στο μεϊντάνι ξανά τα λιγούρια που ονειρεύονται να γίνουν τα υποπόδια βασιλιάδων.
Και δώστου η προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία από διάφορους αντιστόρητους έως και αγράμματους, και δώστου τα τηλεοπτικά παράθυρα να ανοίγουν σε ιστορικούς και «ιστορικούς» που διαδέχονται σεισμολόγους, λοιμωξιολόγους, και κάθε λογής –λόγους.
Μέχρι και Υπουργός της παρούσας Κυβέρνησης μίλησε για τον Έλληνα, αξιωματικό και γω δε ξέρω τι άλλο βασιλιά. Για να μην αναφερθώ στο γνωστό τέως Πρωθυπουργό που πέταξε την τοξικότητα στον αέρα με τον κουβά, φορτώνοντας τα κυβερνητικά καμώματα σε μια «αριστεροφοβία» λέει του Κυβέρνησης του κόμματος του.
Είπα το λοιπόν μέρες που είναι να ακουμπήσω τη σκέψη μου στους χιλιάδες των άταφων νεκρών της Μικρασίας. Στο αποτέλεσμα του μεγαλύτερου ιστορικά εγκλήματος της φαμίλιας των Γλύξμπουργκ που για δαύτο θα έπρεπε από τότες όλοι να μαζεύουν ραδίκια για να ζήσουν. Γιατί η Μικρασιατική Καταστροφή είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής πρακτικής των Γλύξμπουργκ και τον υποποδίων τους.
Ένας από δαύτους ο πρίγκιπας Φίλιππος σύζυγος της προσφάτως μακαρίτισας Ελισάβετ της Αγγλίας που πέθανε νέο παιδί, στα 99 του χρόνια τον Απρίλιο του 2021. Ο επονομαζόμενος και… «Έλληνας» καθότι γιός του Πρίγκηπα Ανδρέα των Γκλύξμπουργκ. Πρίγκιπας λέει και της Ελλάδας και της Δανίας!
Ο Φίλιππος είχε φύγει από την Κέρκυρα σε καλάθι για φρούτα καθότι το σόι του έτρεχε και δεν προλάβαινε. 1922 και ο κόσμος έψαχνε τον μπαμπά του Ανδρέα. Χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων είχαν αφήσει τα κόκαλα τους στα βουνά και τα λαγκάδια και τους δρόμους των πόλεων της Μικρασίας, του παππού του και της γιαγιάς του και του μπαμπά του και όλου του, του σογιού ένεκα!
Ο παππούς του Κωνσταντίνος και ο μπαμπάς του «βασιλόπαις» βαρύνονταν από το κρίμα της Μικρασιατικής Καταστροφής και τις κατάρες των Ελλήνων. Ντόπιων και προσφύγων. Συμμετείχε βλέπετε ο «βασιλόπαις» στη Μικρασιατική Εκστρατεία στην οποία και βρέθηκε 30ετής… υποστράτηγος, διοικώντας το Β΄ Σώμα Στρατού και πολεμώντας με αυτοθυσία για την οποία και προήχθη σε Αντιστράτηγο, στα καφέ – σαντάν της Σμύρνης.
Εκεί με ηρωισμό ανέπτυξε και τις σχέσεις του με τα εκεί μέλη της Γαλλικής σχολής χορού! Ας σημειωθεί και το παρατσούκλι του «Καψωκαλύβα» με το οποίο τον είχαν μετονομάσει η Μικρασιάτες λόγω της πολεμικής αρετής που τον διέκρινε σύμφωνα με την οποία διέταζε συνεχώς να καίγονται οι αγροτικές εγκαταστάσεις των τούρκων χωρικών στις περιοχές απ’ όπου περνούσε ο Ελληνικός Στρατός.
Για όλα τα παραπάνω και για άλλα πολλά οι Μικρασιάτες δεν τον χώνευαν και αυτό του είχε στοιχίσει πολύ! Σε γράμμα του στον συμφοιτητή του στη Σχολή Ευελπίδων Ιωάννη Μεταξά γράφει για τους Μικρασιάτες: «Απαίσιοι πραγματικώς είναι οι εδώ Έλληνες, εκτός ελαχίστων. Επικρατεί Βενιζελισμὸς ογκώδης και κατά την 15ην Δεκεμβρίου είχον κλείσει σχεδόν όλα τα καταστήματα.
Θα ήξιζε πράγματι να παραδώσωμεν την Σμύρνην εις τον Κεμὰλ δια να τους πετσοκόψῃ όλους αυτούς τους αχρείους, οι οποίοι φέρονται ούτω κατόπιν του φοβερού αίματος όπερ εχύσαμεν εδώ. Αίματος της Παλαιάς Ελλάδος δε, διότι όλα τα παιδιά των οπωσδήποτε καλυτέρων οικογενειών των εντάυθα υπηρετούν εις την Σμύρνην και τα μετόπισθεν, αλλοίμονον δε αν εν οιονδήποτε τμήμα ευρεθή σχηματισμένον μόνον από Μικρασιάτας και ενώπιον του εχθρού».
Το αίμα που «εχύσαμεν» όπως λέει ο Πρίγκηψ σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, αφορά το αίμα που χύθηκε από εκείνον το πολύ σε κανένα… ξύρισμα.
«Τη στιγμή που εκδηλωνόταν η αντεπίθεση του Κεμάλ μετακίνησε το Σώμα του πίσω (στα σίγουρα ο Πρίγκηψ…) από το Γ΄ Σώμα, αφήνοντας τελείως ακάλυπτο το Α΄ Σώμα, που έπαθε πανωλεθρία. Κατόπιν τούτου ο Ανδρέας αντικαταστάθηκε από τον αντιστράτηγο Τρικούπη. Ήταν όμως πολύ αργά. Βούιξε ο τόπος τότε πως τη βραδιά της αντεπίθεσης του Κεμάλ ο πρίγκηψ ήταν άφαντος, συνέχισε να μορφώνεται πάνω στις σύγχρονες τάσεις της Γαλλικής σχολής χορού.».
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ακολούθησε η επανάσταση του Πλαστήρα. Με διαταγή του Πάγκαλου ο Ανδρέας συνελήφθη στην… Κέρκυρα και μεταφέρθηκε στην Αθήνα για να δικαστεί από έκτακτο στρατοδικείο. Καταδικάσθηκε σε θάνατο με την κατηγορία της αρνήσεως εκτελέσεως διαταγής του αρχηγού της στρατιάς στις μάχες του Σαγγαρίου τον Αύγουστο του 1921. Η απόφαση όμως δεν εκτελέστηκε από την Επαναστατική Στρατιωτική Κυβέρνηση, με παρέμβαση της βρετανικής κυβέρνησης, μέσω του Άγγλου πλοιάρχου Τάλμποτ. Με παρέμβαση του Πάγκαλου το στρατοδικείο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό «της τελείας απειρίας περί την διοίκησιν ανωτέρων μονάδων». Αντιστράτηγος «τελείως άπειρος περί την διοίκησιν». Θα ήταν αστείο αν η ιστορία αυτή δεν ήταν η ιστορία της Καταστροφής.
Στις 20 Νοεμβρίου 1922 ο Ανδρέας καταδικάζεται στην ποινή της ισόβιας υπερορίας (εξορία εκτός Ελλάδας) και της διαγραφής από το μητρώο των αξιωματικών. Με τη συνοδεία του Πάγκαλου μεταφέρθηκε στο Φάληρο και αναχώρησε με το βρετανικό αντιτορπιλλικό «Καλυψώ». Μετά από μια στάση στην Κέρκυρα για να παραλάβει την οικογένειά του μεταξύ των οποίων και το Φίλιππο (στο κασόνι για φρούτα που λέγαμε) κατευθύνθηκε προς την Ιταλία. Από εκεί έφυγε για τη Γαλλία όπου και εγκαταστάθηκε στο προάστιο του Παρισιού Σαιν Κλου, φιλοξενούμενοι της συζύγου του αδελφού του Γεωργίου, της Πριγκίπισσας Μαρία Βοναπάρτη. Πολλά και αρκετά «ροζ» μπροστά στα οποία η σχέση Καρόλου – Καμίλας ωχριά θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα, αλλά ας τα αφήσουμε…
Ο γιός του Ανδρέα Φίλιππος Δούκας του Εδιμβούργου, σύζυγος της βασίλισσας μακαρίτισσας Ελισάβετ, πατέρας του σημερινού άνακτος Καρόλου και της πριγκίπισσας πως τη λένε κουμπάρας του εκλιπόντος Κωνσταντίνου, νονάς του «διαδόχου» Παύλου, μας το κράτησε «Μανιάτικο» ετούτη την «ισόβια υπερορία» του μπαμπά του και δεν ήρθε ποτέ του στην Ελλάδα ούτε για να επισκεφθεί τον Παρθενώνα που λέει ο λόγος. Μας εκδικήθηκε έτσι για τα όσα κάναμε ως λαός… στον «ήρωα» τον «ντάντι» του.
Αντιθέτως ο γιός του Κάρολος, μας έρχεται συχνά. Το Μάρτιο του 2021 παρέστη και στην παρέλαση για τα 200 χρόνια από την παλιγγενεσία. Εις επιβράβευση τον ταΐσαμε τη γνωστή Ελληνική σπεσιαλιτέ με κιμά γαρίδας!Τέλος πάντων. Θεός σχωρέστους απαξάπαντες.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες κι οι στρατιώτες που τα κόκκαλα τους ασπρίζουν στα βουνά της Μικρασίας όμως δε ξέρω αν τον συγχωρούν. Ούτε ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες, οι γονείς μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας πάει να πει, δεν ξέρω αν συγχώρεσαν ποτέ ετούτη τη φαμίλια που εγκλημάτησε επί έναν ολόκληρο αιώνα σε βάρος του λαού μας.
Tο stonisi.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.
