Αφορμή για το παρόν εικαστικό σημείωμα, αποτέλεσε η επανατοποθέτηση της εγκατάστασης «Πύλη» του Χρήστου Μπουρονίκου στην πλατεία Δημαρχείου Δεσκάτης. Η»Πύλη»(έτος δημιουργίας και πρώτης τοποθέτησης το 1991), σηματοδοτεί και εγκαινιάζει την πρώτη μόνιμη εικαστική εγκατάσταση σε δημόσιο χώρο της Δεσκάτης. Θα ακολουθήσει έτερη, οι «Πέντε Ηπειροι», στις αρχές της τρίτης χιλιετίας, αρχικά τοποθετημένη στην κεντρική πλατεία και μετέπειτα στο δημοτικό στάδιο.
Η εικαστική δημιουργία είναι υλοποιημένη με πρωτεύοντα υλικά (ξύλο, πέτρα) και επεξεργασμένα στοιχεία σιδήρου. Είναι δομημένη με δύο ξύλινους στύλους ασύμμετρους στο ύψος, έναν αιωρούμενο λίθο με τη συνέργεια συρματόσχοινου και έναν ελικοειδή κοχλία.Αποτέλεσε ρήξη με τα έως τότε δεδομένα της καλλιτεχνικής έκφρασης, προκαλώντας αμφίθυμα συναισθήματα και διφορούμενες ερμηνευτικές και αισθητικές προσεγγίσεις.
Ο πολυπράγμων εικαστικός με τη σύγχρονη θεώρηση της τέχνης, δημιουργώντας μία μη αναπαραστατική εγκατάσταση μεγάλης κλίμακας, εκφράζεται με τα βασικά υλικά της περιοχής, ξεπερνά τα συνηθισμένα μορφικά και γεωμετρικά στερεότυπα, επαναξιολογεί τον δημόσιο χώρο, προτείνει μια διαφορετική προσέγγιση της επικοινωνίας καθώς η οπτική διαφοροποιείται και προσανατολίζεται, εκτός από το παραδοσιακό και στο νεωτερικό, και τελικά ευαισθητοποιεί τον κάτοικο και τον θεατή πέρα από τις κλασικές φόρμες και τους σαφείς και ρεαλιστικούς προσδιορισμούς.
Η εγκατάσταση που είναι σχεδιασμένη αφαιρετικά και μινιμαλιστικά, σημειολογικά εστιάζει σε διττή στόχευση: αφενός μεν να αναδείξει τα βασικά υλικά της περιοχής που αποτελούν την κύρια πηγή δόμησης, αφετέρου δε να αποτελέσει ένα πέρασμα, μια είσοδο σε μία αγροτική και ημιαστική περιοχή, αποτυπώνοντας τις συνθήκες του ζην.
Η ενσωμάτωση της «Πύλης» στην πλατεία, όπου κυριαρχεί το κτήριο του δημαρχείου με τη στιβαρότητα του μακεδονικού αρχιτεκτονικού ρυθμού, η σύμμειξη του παραδοσιακού με το σύγχρονο, η σύνδεση με τον τόπο και το παρελθόν του, καθιστούν την εγκατάσταση του Χρήστου Μπουρονίκου ένα εικαστικό τοπόσημο.
Γιώργος Διαμάντης
