Η Τεχνολογία έχει την ιδιότητα να διασπείρει ξιπασμό και αφροσύνη. Τα επιτεύγματά της σήμερα υπηρετούν, κεντρικά, το σκότος και όχι το φως. Διαβάζω πόσα F35 αγοράζουν χώρες που δεν είδαν …ποτέ πόλεμο. Ρωσία και Ουκρανία βάζουν την ανθρωπότητα σε ακραίο κίνδυνο, ενώ ο κος Μπάιντεν τρίβει τα χέρια του για τις κονομισιές. Και η ΕΙΡΉΝΗ; Πού είναι, πού διάολο κατοικεί; Είμαι από κείνους που προσκυνούν μόνο τα έργα Ειρήνης, κρίνοντας όλα τα άλλα, άχρηστα, ανώφελα και καταστρεπτέα.
Έχοντας δει στη νιότη μου τη Σκανδιναβική σοσιαλδημοκρατία, γίγαντες της πολιτικής σαν τον Βίλλυ Μπραντ που αποτόλμησε την Ostpolitik, δηλαδή το φίλιωμα της Δύσης με την Ανατολή (Ρωσία κλπ), έχοντας ζήσει τη λάμψη του Κινήματος των Αδεσμεύτων (Μπανταρανάικε – Μαδαγασκάρη, Γκόλντα Μέγιερ Ισραήλ, Παπαντρέας Ελλάδα, Τίτο Γιουγκοσλαβία κλπ), αναρωτιέμαι πόσο πιο ηλίθιος έγινε ο πλανήτης σε 30 χρόνια; Πού είναι οι συμφωνίες για καταστροφή πυρηνικών ΗΠΑ- ΕΣΣΔ, που φρέναραν τους εξοπλισμούς?
Το τέλος των μεγάλων ηγετών και της σιωπής των κινημάτων, έφεραν τους πολέμους. Οργανισμοί τύπου ΟΗΕ, είναι άχρηστοι και ανενεργοί, πρακτικά. Ποτέ δεν δικαιώνουν τον “μικρό”. Η κατεχόμενη Κύπρος ξέρει τι λέμε. Τουρκία και Ελλάδα κοκορολογούν για τους εξοπλισμούς τους ενώ έχουν τον ίδιο προμηθευτή, τα ίδια ή παρόμοια όπλα και ….κανένα τρόπο να μειώσουν την έχθρητα.
Η Ειρήνη είναι χρυσόπεπλη για να την αναθέτουμε στα χέρια των στρατοκρατών, των ιεράκων, των ακραίων και των σκοτεινών οικονομικών κέντρων, που προσπαθούν να καρπωθούν τον πλανήτη. Οι εξοπλισμοί είναι το επικερδέστερο προϊόν της Γης, το trafficing το δεύτερο, η παιδική εργασία το τρίτο, [Paulo Coelho], φτώχεια και δυστυχία μαστίζουν δισεκατομμύρια κόσμου, ενώ ο κλεμμένος απο τις τράπεζες και τις εταιρείες παγκόσμιος πλούτος αυγαταίνει.
Δυστυχώς οι κοινωνίες, νομίζουν πως η τεχνολογία λύνει τα προβλήματα, αλλά ξεχνούν πως είναι κι αυτή που τα προκάλεσε. Θηριώδεις εταιρείες ανέλαβαν να πήξουν το σύμπαν στις ΑΠΕ κλπ, μα είναι οι ίδιες που μόλυναν τον πλανήτη, με λιώσιμο πάγων κλπ. Επί πλέον ποτέ δεν πλήρωσαν για τη ζημιά που προκάλεσαν, ενώ εμείς πληρώνουμε ακριβά ό,τι αποκτούμε ή αποκαθιστούμε από τις ζημιές τους.
Το 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο μου “Το Πέρασμα του Αρμένιου”, που αναλύει με λογοτεχνικό μανδύα, σχετικά ζητήματα. Ξαναδιαβάζοντάς το διαπιστώνω ότι τίποτα δεν βελτιώθηκε από τότε, μόνο ..χειροτέρευσε.
