Έναν ενδιαφέροντα εικαστικό διάλογο αναπτύσσουν οι δημιουργοί Γιάννης Βακιρτζής και Μαρία Χαντζοπούλου με την σύμπραξή τους στην έκθεση που παρουσιάζουν με επιτυχία και διαρκεί ως αύριο 18 Μαρτίου 2023 στο γνωστό χώρο τέχνης Αrt Gallery 35 του Κυριάκου Τζιζμετζόγλου ,Καραολή και Δημητρίου 35, στον Πειραιά. Οι σωματογραφικές φόρμες , οι εκλπηκτικές μορφές και τα άλλα εκθέματα τους επιχειρούν κυρίως να εισβάλουν στην νόηση του θεατή και να εκφράσουν τις ψυχικές διαστάσεις των δημιουργών . Πρόκειται για μια απόπειρα ψυχολογικής διείσδυσης αλλά και εκτόνωσης που μεταφέρεται σε οπτικές αξίες και διατυπώσεις, που σε κάθε περίπτωση έλκουν το βλέμμα του θεατή. Ο πλούτος και η δύναμη της ζωγραφικής γλώσσας τους κατορθώνει με ασφάλεια και αμεσότητα να μεταφέρει μεγάλες συγκινήσεις στο κοινό.
Η επεξεργασία των θεμάτων τους δίνει σάρκα και οστά σε ένα σπάνιο υλικό, το οποίο μεταλλάσσεται με έντεχνο τρόπο σε προιόντα αυτούσιων ζωγραφικών πινάκων. Η ιδιάζουσα τέχνη σ’ αυτή τη περίπτωση εμπεριέχει την συνέχεια των συλλήψεων με τις οποίες ασχολούνται οι καλλιτέχνες και προδιαθέτει την συνύπαρξη μιας κατάστασης με ευρύ φάσμα ζωτικότητας που αποκαλυπτικά ενυπάρχει στην συμπαντική αρμονία. Οι συνθέσεις συλλογικά και αναλογικά περιγράφουν φαινόμενα με υπαρξιακή μουσικότητα, σε γήινο και ανθρώπινο επίπεδο, προβάλλοντας την ανάπτυξη μιας θεωρίας στην οποία το αποτέλεσμα των προθέσεων και της διαπραγμάτευσης είναι ένα σημαντικό βήμα συνομιλίας για μια αναλυτικότερη περιγραφή.
Η σχεδιαστική προοπτική που γίνεται μέσω των πολλαπλών προσεγγίσεων εκφέρει μια κοσμολογία που εμφορείται από την βιολογική διείσδυση και την ανθρωπολογική έρευνα που εμπεριέχεται στην φυσική αναδιάρθρωση και στην φιλοσοφική συνήχηση που ενέχει η ψυχολογική συστοιχία . Πρόκειται δηλαδή για ένα αρχέτυπο μοτίβο σύγκλισης που αποδίδει κάθε ιδανικό στοιχείο που περικλείει την έννοια του ενδεικτικού κάλλους και φτάνει σε διδάγματα τεχνικής ικανότητας και αρτιότητας .
Το μεγαλείο της αναφοράς των δύο καλλιτεχνών εμφορείται από αξίες που ξεπερνούν την επιφάνεια της γραφής και αντιπαρατίθενται δυναμικά στην έμπνευση των ποικίλων συνειρμικών συσχετισμών.
Η σημαίνουσα διαφοροποίηση τους ενσωματώνει στην εικόνα της υποδοχής την τελική σύντηξη και δίνει προτεραιότητα στην απορρέουσα χρωστική ουσία της συμβολής.
Οι πολυκύμαντες σχεδιαστικές αποτυπώσεις τους επιτελούν βαθμιαία και σταδιακά αποκλίσεις με σημαντική την επικράτηση της σχεδιαστικής ευρύτητας που συντελεί κύρια και καθοριστικά στην επαρκή σταθεροποίηση της άποψης για την βαρύτητα της ιδιαιτερότητας στην έκφανση .
Το είδος των συντιθέμενων δεδομένων που χρησιμοποιούν επιτρέπουν την αφαίρεση και την πρόσθεση ενός κύριου όγκου με προηγμένη μορφική διευθέτηση που ξεκινά από την διάθεση των υπαρκτών στοιχείων. Οι εξεικονίσεις αντιπαρατίθενται στην φθορά του χρόνου και φτάνουν σε οράματα διαπραγμάτευσης με φόρτιση που απαιτεί την νοητική διεργασία και που χρειάζεται να τις ενστερνιστεί η φάση της επισήμανσης που συχνά γίνονται σταθερός προσανατολισμός στην διαδικασία του διαβάσματος της εικαστικής ανατροπής .
Με πηγαίο νεωτεριστικό και εκλεκτικό ρυθμό στην απόδοση των επιτευγμάτων αποθησαυρίζεται ένας εικαστικός εαυτός που τίθεται σε μια περιοχή σύνθεσης όπου κυριαρχεί ευπρόσδεκτα η σχέση μεταξύ σημαίνοντος και του σημαινόμενου, χωρίς να υπερτερεί το ένα έναντι του άλλου, αλλά θέτοντας τα να συμβαδίζουν σε μια αγαστή συνεργασία για την ευόδωση του πλέον θετικού για την τέχνη αισθητικού αποτελέσματος. Συμπερασματικά οι αφετηρίες του Γιάννη Βακιρτζή και της Μαρίας Χαντζοπούλου προχωρούν με πολυδιάστατη γραφή σε κάθε είδους ουσιώδεις μορφοποιήσεις που στηρίζονται στην αποσπασματικοποίηση και στην παρεμβολή της θεματικής διαχρονικότητας.
Με εννοιολογικό τρόπο τονίζουν τις σκιάσεις του σύγχρονου ανθρώπου που βάλλεται από την αντιφατικότητα της επικαιρότητας και το αδιέξοδο των καιρών. Ενδυναμώνουν ένα προχωρημένο και ελεύθερο πρότυπο απόδοσης με καθαρά χρωματικά μοτίβα που συνάδουν στην ένταση και ταυτόχρονα την εσωτερικότητα , στον συνδυασμό των κινήσεων και των χαρακτηριστικών, στον εικονιστικό χώρο , στον χαρακτήρα του συνόλου και στην χροιά του επιπέδου της επείγουσας πρόθεσης που καταλήγει στην ιδεογραμμική σύλληψη.
