Με αφορμή μεταξύ άλλων τις τρεις φετινές βραβεύσεις του από την Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών στην μνήμη της Άλκης Ζέη , τις δύο διεθνείς βραβεύσεις από το Mil Mentes por Mexico Internacional και το Paper Fider Festival στην μνήμη του Hans Kristian Antersen καθώς και κάποια από τα καινούργια επιτεύγματα του στο χώρο της τέχνης και της δημιουργίας .
Ε:Λεόντιε μετά από τόσες βραβεύσεις σε Ελληνικό και διεθνές επίπεδο τα τελευταία χρόνια και παράλληλα τόσα πολλά ταξίδια ανά τον κόσμο για λόγους επαγγελματικούς και όχι μόνο λόγους πιστεύεις πως έχεις αγγίξει την αποκορύφωση των προσδοκιών σου στην τέχνη και στην ζωή ;
Α:Σίγουρα έχω εμπλουτίσει το πνεύμα μου με όλα αυτά που επισημαίνεις αλλά θέλω να παραμένω μαθητής και μαθητευόμενος νιώθοντας συνέχεια τεράστια ευθύνη. Για αυτό ακριβώς ενώ βραβεύομαι συχνά από Ελληνικούς και Διεθνείς φορείς και συμμετέχω σε επιτροπές κρίσης λογοτεχνίας και εικαστικών παράλληλα λαμβάνω μέρος με δική μου δουλειά σε διαγωνισμούς . Οι προσδοκίες μου έχουν εκπληρωθεί και επιτευχθεί σε αρκετά επίπεδα πιστεύω αλλά σίγουρα υπάρχουν και άλλες .Παρατηρώ ότι κάποια πράγματα ήρθαν γρήγορα η από μόνα τους χωρίς να τα επιδιώξω .Φέτος συμμετέχω με βραβευμένο επιλεγμένο ποίημα μου στην διεθνή έκδοση ANTHOLOGY OF CREECE που επιμελήθηκε ο Ινδός λογοτέχνης Souvar Sarkar, ανάμεσα σε σημαντικούς σύγχρονους Έλληνες ποιητές.To βιβλίο διατίθεται από την πλατφόρμα της Αmazon. Τα αρκετά ταξίδια μου στις πέντε Ηπείρους με καθόρισαν σαν άνθρωπο .Συνέβαλαν στο να δω με άλλο μάτι και να αναθεωρήσω πολλά πράγματα .Είχα όμως προδιάθεση για αυτό .
Ε: Ένας λογοτέχνης και καλλιτέχνης είναι λιγότερο καλλιτέχνης αν ασκεί την τέχνη του συγχρόνως με κάποιο άλλο επάγγελμα;
Α:Δεν είναι λιγότερο λογοτέχνης ,ούτε καλλιτέχνης με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν στην εποχή μας .Πρέπει να έχει απαραίτητα ένα βιοποριστικό επάγγελμα για να συντηρείτε. Ο καλλιτέχνης από την πλευρά προσεγγίζει με περισσότερο οικείο τρόπο, υπερβατική συνοχή και προσαρμογή την διαδικασία της τέχνης όταν εξασφαλίζει τα προς το ευ ζήν .Θεωρώ σπουδαίο το γεγονός πως όλοι σχεδόν οι πρόεδροι των πολιτιστικών σωματείων ,των συλλόγων ,των εταιριών και των ενώσεων όπως και εγώ που είμαι πρόεδρος του ιστορικού Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος ο Απελλής έχουμε κάποιο επάγγελμα. Εργαζόμαστε . Ο λογοτέχνης και ο καλλιτέχνης είναι άνθρωπος όπως όλοι με καθημερινές ανάγκες που πρέπει να καλύψει ,πρέπει να ζει φυσιολογικά στο γίγνεσθαι και εδαφικά μέσα στην κοινωνία .
E: Μίλησε μου για τις καινούργιες δράσεις σου:
A: Συμμετέχω στο ανέβασμα του επίκαιρου θεατρικού έργου του Γιάννη Ρωμανού ‘’ Ένας κόσμος γεμάτος ….πατατάκια’’ που θα παίζεται από τις 26 Μαΐου 2023 στο θέατρο του Χώρου Τέχνης Ασωμάτων ,Ασωμάτων 6 στο Θησείο . Πρόκειται για μια σατυρική κατάθεση απόψεων και ιδεών με επέκταση εκφάνσεων και αυτόνομη προέκταση .Για μια διακωμώδηση των κοινωνικών και των ηθογραφικών καταστάσεων που συμβαίνουν παντού , στο σπίτι μας η και δίπλα σε αυτό . Ο απόλυτος ρεαλισμός του συγγραφέα κινείται με κριτική ενατένηση και ματιά ανακατάταξης προς τα συμβάντα της παρούσας ,υπάρχουσας καθολικότητας . Το πολιτικό στοιχείο των πραγματολογικών ανιχνεύσεων της ψυχής που εναποθέτει διάχυτα στο σημαντικό αφηγηματικό κείμενο του επιφυλάσσει για τον θεατή ζωογόνα μηνύματα διευθέτησης και ζωτικά νοήματα συναισθημάτων που συνδέονται αλληλένδετα με τα ορόσημα της καθημερινής ανατροπής που διαπραγματεύεται . Στην πορεία της ενδιαφέρουσας υπόθεσης όλα ανασυγκροτούνται σταδιακά και τροποποιούνται βαθμιαία από την βαρύνουσα διαφορετικότητα των καταλυτικών πεπραγμένων και των φωτισμένων συνειδήσεων. Οι καίριες αλλαγές και οι ευθύβολες επανατοποθετήσεις των χαρακτήρων που παρεπιδημούν άρρηκτα στην εξέλιξη της δράσης σίγουρα θα επηρεάσουν θετικά και αρνητικά την συμπερασματική αλληλουχία και την διευθέτηση προσέγγισης του κοινού. Στην εμβληματική και ευρηματική παράσταση πρωταγωνιστούν ο Γιάννης Ρωμανός ,η Μαρία Δρακοπούλου ,η Τριαντάφυλλη Μπουτεράκου ,ο Κώστας Γόνης και ο Στέφανος Μαντζανάς -Δούκας .Στην σκηνοθεσία συμβάλει η Αλίκη Πήτερσον και στην διαχείριση του φωτισμού ,του ήχου και του video της παράστασης ο Γιάννης Κοζής .Να προσθέσω πως ο Γιάννης Ρωμανός με τον οποίο έχω συνεργαστεί αρκετές φορές στο θέατρο είναι ένας σημαντικός συγγραφέας, ηθογράφος του νεοελληνικού θεάτρου. Παράλληλα αυτή την εποχή έπαιξα ένα χαρακτηριστικό ρόλο στην βραβευμένη ταινία ‘’ Θαλάσσιος Πειρασμός ‘’ και στο ραδιοφωνικό θεατρικό έργο ‘’Νυκτερινή Οπτασία ‘’ δημιουργίες της Ζωής Συμεωνίδη που είναι μια νέα, ελπιδοφόρα δημιουργός που θα έχει πορεία στο χώρο.
E: Πως έχει διαμορφωθεί σήμερα το αντικείμενο της ιστορίας της τέχνης με την οποία ασχολείσαι πρώτιστα ;
Α: Πιστεύω συνεχίζει το σημαντικό ταξίδι του . Διαμορφώνεται πολυποίκιλα μέσα από συλλήψεις και δομήσεις που κινούνται σε μετερίζια απεικόνισης ,προοπτικής και απόδοσης. Διαχρονικά η καίρια παρουσία της πέρα από την πρωτογενή εμπειρία αποκαλύπτει αποθέματα επιρρεπών κλίσεων και ξεχωριστών διευθετήσεων. Προχωρά με σταθερά βήματα ,με διείσδυση και με αυτογνωσία φωτίζοντας κρύπτες και κόγχες έμπνευσης. Επιβάλλει εκδοχές μέθεξης και λύτρωσης που είναι αποτελέσματα της εσωτερικής δοκιμασίας ,των ταυτίσεων, των επισημάνσεων και των αφηγηματικών διερμηνεύσεων .
E : Ποια είναι τα κριτήρια για την συνέχεια στην καταγραφή της και πως δημιουργείτε η καινούργια ιστοριογραφία που την αφορά ;
Α:Τα κριτήρια στην καταγραφή της κυοφορούνται, επωάζονται και υπάρχουν σε θεματολογίες και περιγραφές ανασυγκρότησης και αναβίωσης που εμβαθύνουν σε πλαίσια επαληθεύσεων και αναλύσεων .Με ανεπιτήδευτη βούληση η ιστοριογραφία της εμβαθύνουν στην γνησιότητα των αισθαντικών οραμάτων της διάστασης τονίζοντας δυναμικά την οντότητα των φρονήσεων. Με επιμερισμό κωδικοποιεί τα δεσμά της πληρότητας, της έξαρσης και της εμπέδωσης του ιδανικού πολιτιστικού και πολιτισμικού στοιχείου.
E: Πιστεύεις ότι η σύγχρονη κοινωνία με την δόμηση που διαθέτει είναι φιλική με την σύγχρονη τέχνη που συγκρούεται με την ακαδημαϊκή ταυτότητα ;
Α:Ένα μέρος της κοινωνίας συντάσσεται με την δημιουργία που γεννιέται μακριά από την Ακαδημαική ταυτότητα και κοινότητα . Μέχρι ένα σημείο . Μην αμφιβάλουμε πως σε πολλά πράγματα η κοινωνία είναι αδιάφορη η δείχνει αδράνεια. Υπάρχει δράση και αντίδραση. Άλλοτε πάλι γίνεται φιλική. Αποδέχεται και δεν αποδέχεται καταστάσεις .Αυτό είναι μια καθαρά πολιτική πράξη που χαρακτηρίζεται από την συνείδηση. Συχνά επικροτούνται και επιδοκιμάζονται τεχνικές που προέρχονται από απόφοιτους εργαστηρίων και ιδιωτικών σχολών. Γεγονός είναι πως παρακολουθούμε εξαίρετα ιδεογραμμικά και εμβληματικά επιτεύγματα απτότητας με πηγές από πλούσιο προσεγμένο υλικό, με επιμελημένη συγχορδία ωσμώσεων από ανθρώπους που δεν βρέθηκαν στο κλειστό περιβάλλον της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Σημασία έχει η αυτάρκεια της ομοιογένειας , η διατήρηση της αυτοδύναμης ισορροπίας και η ανάλυση της μεταμορφωτικής διήθησης που βλέπουμε να πετυχαίνουν.
Ε: Το ότι το ενδιαφέρον του κόσμου για την δημιουργία είναι περιορισμένο στις μέρες μας έχει σχέση με το πώς αντιλαμβάνεται ο κόσμος την τέχνη;
Α: Ο καθημερινός προβληματισμός της επιβίωσης του σύγχρονου ανθρώπου που βάλλεται τον κρατά μοιραία μακριά από την τέχνη. Ωστόσο στην διάρκεια των χρόνων αναπτύχθηκε μια διαλεκτική ευθύβολη σχέση ,ένας διάλογος μεταξύ κοινού-θεατή και έργων τέχνης. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται την υπεροχή της τέχνης που δρα θεραπευτικά και ανακουφίζει . Την έχει ανάγκη για την καλύτερη ψυχολογική διάθεση , την προσωπική ηρεμία και την γαλήνη του . Προσανατολίζεται λοιπόν προς την άμεση προσέγγιση της. Ταυτίζεται μαζί της ,νιώθει τα ισχυρά νοήματα και μηνύματα της και μέσα από αυτή την στοιχειώδη συνεύρεση ακολουθεί την οδό μιας αυθεντικής και ουσιαστικής επικοινωνίας.
Ε: Η οικονομική κρίση είναι εμπόδιο για αυτόν που θέλει να ασχοληθεί με την τέχνη;
Α: Η συγκεκριμένη σημερινή κρίση που με αυτή την μορφή είναι πρωτοφανής για την Ελλάδα, όπως ακούμε από τους παλαιότερους δεν στάθηκε εμπόδιο αλλά έγινε αφορμή για έντεχνες διαπραγματεύσεις .Αναμφίβολα τροφοδότησε στο έπακρο την έμπνευση . Επηρέασε θετικά τους δρώντες δημιουργούς . Σε κάθε κρίση η τέχνη ήταν αντίδοτο, που λειτουργούσε σαν ένα καταφύγιο αλλά και ελιξίριο ζωής. Σήμερα οι εκθέσεις έχουν αρκετούς επισκέπτες αλλά χαρακτηρίζονται από ελάχιστες πωλήσεις. Πολλαπλασιάζεται το ενδιαφέρον του κόσμου για να δει , όχι για να αγοράσει και να αποκτήσει κάτι. Ψάχνει όμως στην τέχνη ένα στήριγμα για να ανταπεξέλθει για τις δυσκολίες των καιρών.
Ε : Η αγορά ενός έργου τέχνης σύγχρονου ζωγράφου, θα μπορούσε να είναι ταυτόχρονα και μια επένδυση χρημάτων;
Α :Φυσικά και μπορεί να είναι επένδυση. Αξίζει να σημειώσω πως υπάρχουν σύγχρονοι δημιουργοί με ανέλιξη και εξέλιξη που πολλαπλασιάζουν μέρα με την μέρα τις μετοχές και την αγοραστική δύναμη τους στο χρηματιστήριο της τέχνης .Βέβαια τεράστια επένδυση θεωρείτε η αγορά έργων τέχνης αναγνωρισμένων και επιφανών καλλιτεχνών.
Ε: Ποια είναι τα κριτήρια που επιλέγεις τους καλλιτέχνες, που σε ενδιαφέρουν να συνεργαστείς ;
Α:Κριτήρια είναι συνήθως οι τάσεις και οι σχολές που ακολουθούν. Με ενδιαφέρουν οι πληθωρικές ,πολύσημες αλληλουχίες, οι αποτυπώσεις με σειριακές απολήξεις ,οι γραμμικές εκδοχές των σχημάτων ,οι διαχυτικές εκρήξεις των χρωμάτων, οι πρωτοποριακές και οι μεταμοντέρνες σημειολογικές διαδρομές. Αυτό δεν σημαίνει πως αποφεύγω τον απόλυτο ρεαλισμό. Τολμώ μια διερευνητική περιήγηση με σχετικότητα στις προθέσεις μου που στηρίζεται στην αμεσότητα, στην ευκρίνεια και στην αφομοιωτική ικανότητα των θεματικών μορφοποιήσεων.
Ε: Δημιουργός και καλλιτέχνης, είναι το ίδιο κατά την γνώμη σου ;
A: Ο δημιουργός και ο καλλιτέχνης είναι ευρύτερες ουσιαστικές έννοιες που σημαίνουν αφοσίωση με πάθος και με ένταση στο ιδεώδες της τέχνης .Με ιδεογραφικές παραθέσεις και πρισματικούς συσχετισμούς ο δημιουργός –καλλιτέχνης αντιμετωπίζει μεθοδευμένα την εικονιστική επιφάνεια.Με ορθολογιστική συνέπεια , αναλογίες λυρικού προσανατολισμού και ευρηματικού προσδιορισμού. Κινητοποιεί με εναλλασσόμενο περιεχόμενο τις φόρμες των εκλεπτυσμένων καταθέσεων και εστιάζει με μεστότητα στην συμπαντική νομοτέλεια.
Ε:Πρόσφατα εκδόθηκε η νέα ποιητική συλλογή σου με τίτλο “Συστοιχίες της αυριανής εξορίας”. Τι πραγματεύεται;
A: Η νέα συλλογή μου πραγματεύεται την προσωπική εξορία του καθενός από εμάς ,την αποστασιοποίηση και την απομόνωση που ζήσαμε και περίπου έχουμε απαλλαγεί .Με άγγιξε όπως κάθε άνθρωπο η μεγάλη δοκιμασία και η περιπέτεια των τελευταίων χρόνων αλλά δεν την έζησα σε προσωπικό επίπεδο .Κανένα άτομο της οικογένειας μου δεν νόσησε. Βίωσα τις περιπέτειες των συγγενών ,των φίλων και του ευρύτερου κοινωνικού περίγυρου. Κάποιοι έφυγαν για την άλλη διάσταση . Τα ποιήματα μου προεκτείνουν αισιόδοξα την σήμανση πέρα από τα παθήματα, μιλούν για το μέλλον και δεν εμμένουν σε κάθε αρνητικό και τοξικό που συνέβει .Βλέπουν τα πράγματα με άλλη ματιά. Η πανδημία στάθηκε πηγή έμπνευσης . Εκθέτω έντονα την επεισοδιακή διαδρομή που σίγουρα άφησε στίγματα. Δεν αποκλίνω από τα δεδομένα προσπαθώ να τα εξηγώ.Τέτοιες συνδιαλλαγές εγείρουν την δημιουργία μου και με παροτρύνουν να γράψω. Η αντανάκλαση φέρνει κυματισμούς σταθερότητας που ισορροπούν σε σκέψεις για το διαφορετικό αύριο. Όπως εύλογα και ευπρόσδεκτα επισημαίνει στον πρόλογο του βιβλίου η εικαστικός ,κριτικός λογοτεχνίας και τέχνης Μαριλένα Φωκά (ΜΑ):«Στην ποιητική απόδοση του Λεόντιου Πετμεζά στην συλλογή σκιαγραφείται η διαλεκτική της αποδόμησης του σύγχρονου πολιτιστικού γίγνεσθαι. Με τον ζήλο και την εμβριθή γλωσσολογική προσέγγιση του «Αλεξανδρινού» μελετητή, ο ποιητής- στοχαστής οδηγεί τον αναγνώστη σε μια πορεία ενδοσκόπησης μέσα από ένα εικονοπλαστικό ιδιόλεκτο που εξυφαίνεται σε έναν γνώριμο χαρτογραφημένο χώρο αισθητικής αναπαράστασης. Κομιστής του πνευματικού πλούτου της αρχαιοελληνικής κληρονομιάς, του οριενταλισμού καθώς και ανατολικών ιδεολογιών τις οποίες αντιπαραβάλλει διαλεκτικά με τα μοντέρνα και μεταμοντέρνα κινήματα συμμετέχοντας σ΄ έναν γόνιμο πολιτιστικό συγκρητισμό. Ασυμβίβαστος, επίμονος, τολμηρός , καταγγελτικός, «προφητικός» και ανατρεπτικός ο Λεόντιος Πετμεζάς στοχεύει στην «γέννηση και την παραμονή μιας άλλης πιο ελπιδοφόρας κατάστασης.”
Ε:To συγκεκριμένο βιβλίο όπως καταλαβαίνω είναι μια ακόμη οικογενειακή υπόθεση για σένα μια και συνεργάζεσαι για μια ακόμη φορά με την βραβευμένη σε πολλά επίπεδα δημιουργό Μαριλένα Φωκά .Μίλησε μου για την πολυκύμαντη συνύπαρξή σας.
Α:Η ζωτική σχέση και η ζωογόνα συνεργασία μας με την Μαριλένα μετρά πάρα πολλά χρόνια. Είναι πράγματι καθοριστική ,ουσιαστική ,πολυδιάστατη και πολυσήμαντη .Στηρίζεται στην αγάπη και στον σεβασμό . Σε μεγάλο βαθμό, χαρακτηρίζεται από ενσυναίσθηση και στέφεται πάντα από επιτυχία .Συμβαδίζει με την οντότητα της συνύπαρξης, την αγαστή επικοινωνία και το μεγαλείο της συντροφικότητας. Περιλαμβάνει τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παραγωγές ,εκθέσεις και δρώμενα τέχνης και πολιτισμού στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό , συνεργασίες σε αρκετές εκδόσεις όπως τώρα .Θέλω να επισημάνω και την πρόσφατη κριτική προσέγγιση μου για την ξεχωριστή τοιχογραφία της στον ναό της Αγίας Σοφίας στο Ψυχικό που συγκινεί τους πιστούς και τους λάτρεις της τέχνης όπως γράφτηκε. Το κριτικό κείμενο που έγραψα αναφέρεται σε όλες τις παρουσιάσεις που γίνονται για το θέμα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Η Μαριλένα με ξέρει όσο κανείς άνθρωπος και είναι το πρόσωπο που ακούω. Εκτιμώ την κρίση της και εκτιμά την δική μου. Υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια μεταξύ μας. Μέσα από την σπουδαία χημεία που έχουμε αναπτύξει μου αρέσει να με ελέγχει, να με διορθώνει ακόμη και να με καθοδηγεί . Η αλάνθαστη άποψη της είναι απόρροια συνειδητής και τεκμηριωμένης σκέψης !!!!
E: Τι επιθυμείς να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από το νέο βιβλίο σου; Ποιο μήνυμα θέλεις να του στείλεις;
A: Θέλω να μπει στην ψυχολογία της αισιοδοξίας . Να πιστέψει πως θα έρθει διέξοδος και απαλλαγή από το άσχημο τούνελ στο οποίο έχουμε περιπέσει ως ανθρωπότητα εκεί δηλαδή που είμαστε τώρα. Να καταλάβει πως θα πρέπει να είμαστε θωρακισμένοι για να υπάρξουμε στην καινούργια επαφή μας με την επόμενη πραγματικότητα της ζωής . Στο βιβλίο με την μορφή των μηνυμάτων αναμφίβολα θα συναντήσει συναισθηματικές διακυμάνσεις, ήρεμες ενσωματώσεις ,στοχαστικές ανησυχίες και αισθήματα από εμπειρίες. Έναν λόγο προσεγμένο , δοσμένο με περίτεχνη φαντασία και αναλλοίωτο στον χρόνιο αντικατοπτρισμό των κοινότυπων ιδεών. Στην αναγκαστική περιδιάβαση που θα βρεθεί ο αναγνώστης η αυτόνομη και αυτοδύναμη σφαίρα της αλληλουχίας θα τον επηρεάσει σε σχέση με το πεπερασμένο, το απειροελάχιστο και το συμβατικό δεδομένο της υπέρβασης. Σταχυολογώντας θα επανέλθω στην εκλεπτυσμένη κριτική της Μαριλένας Φωκά που στο πρόλογο του βιβλίου αναφέρει πως πρόκειται για : ”Έντονα αφαιρετική γραφή, υπαινικτική, με ποιητική προσέγγιση της συντακτικής λειτουργίας του λόγου την οποία υποτάσσει στην σύζευξη της πληροφορικότητας και της λειτουργικότητας. Με τον ελεύθερο στίχο- ισχυρών τεμαχίων ήχων με φορμαλιστική ένταση η σημασία επικοινωνείται τμηματικά, μεθοδικά και συστηματικά. Εγκιβωτίζονται εξωγλωσσικά και μεταφυσικά σημαινόμενα στο γλωσσικό σύστημα ακινητοποιώντας το βιωματικό τους φορτίο, παρέχοντας σε αμύητους και μυημένους μια μοναδική ποιητική εμπειρία. Σαφείς οι επιρροές από τα μεγάλα φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά ρεύματα του Στωικισμού, του Μηδενισμού και της Σχολής της Φρανκφούρτης που επανέρχονται σαν προβληματικές του σήμερα και γιγαντώνονται σε μια παράλληλη καταναλωτική περιδίνηση και πνευματική ολίσθηση στην πορεία της ανεύρεσης του εγώ”. Η γραφή μου εμφορείται καίρια από την ιδεολογία των μαρξιστών της σχολής της Φρανκφούρτης, από τον Χάμπερμας, τον Νόαμ Τσόμσκι, τον Χάρολντ Πίτερ, τον Κρισνσαμούρτι ,τον Άρθρουρ Μίλερ, τον Προυντόν…….
E : Ποια είναι στάση σου απέναντι στην μοντέρνα τέχνη; Υπάρχει αξιακή σύγκρουση του παλιού με το καινούριο;
A: Πιστεύω απόλυτα στο μεγαλείο και στις περγαμηνές της μοντέρνας τέχνης. Την αποδέχομαι έχοντας ωστόσο μια ιδιάζουσα άποψη για αυτήν . Είναι αποτέλεσμα χρόνιων ζυμώσεων και επιμέρους σταδιακών ωσμώσεων που κυριάρχησαν επεκτατικά αλλά και ευπρόσδεκτα απέναντι στην σύγχρονη δημιουργία .Η σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο είναι πρακτικά αναπόφευκτη. Πρώτα από όλα είναι αξιακή αλλά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Προχωρά και εμβαθύνει αρνητικά και θετικά σε ευρύτερες εκφάνσεις, σε πεδία προσαρμογής και προοπτικής που εξελίσσουν το αντικείμενο της κατάκτησης.Η ευρύτερη τέχνη άλλωστε σε όλες τις μορφές της έχει κοινό παρονομαστή και γνώμονα την ελευθερία της συνείδησης. Δεν είναι δεμένη με τους νόμους της λογικής και της αντικειμενικής γνώσης. Η μοντέρνα αποκάλυψη προκαλεί ,αφομοιώνει και εντάσσει .Στρατεύει ,είναι επαναστατική και ρηξικέλευθη .Ανοίγει τομές και επιβάλει καινοτομίες διείσδυσης και διέλευσης. Νουθετεί την χρηστική ικανότητα και λειτουργεί προσθετικά και συμβουλευτικά παρότι είναι αυτούσια.
E: Σε μια εποχή που οι άνθρωποι απομακρύνονται όλο και περισσότερο, μπορεί η ποίηση και γενικότερα οι τέχνες, να γίνουν το μέσο για την επανένωση;
A: Μπορούν κάλλιστα να λειτουργήσουν ως μέσα για την επανένωση αλλά από ότι φαίνεται ρεαλιστικά αυτό δεν επιτεύχθηκε ακόμη συνολικά . Κυριαρχεί το ατομικό και το εγωκεντρικό στοιχείο μέσα από το οποίο οι τέχνες δεν ικανοποιούν ανάγκες αλλά μια οικονομία ανακύκλωσης των δυνάμεων που συμβάλλει σε εξατομικευμένες κατευθύνσεις .Χρησιμοποιούνται τεχνάσματα με τεχνικές απόδοσης που υπηρετούν εύληπτα επιδιώξεις και φιλοδοξίες . Οι κοινωνικές θεωρίες δεν δίνουν βήμα την τέχνη και δείχνουν πως δεν υπάρχει αναγκαίος λόγος της ύπαρξης της.
E: Είμαστε μια χώρα με δυο Νόμπελ για την ποίηση κι όμως μοιάζει να μην διαθέτει αρκετούς αναγνώστες. Γιατί συμβαίνει αυτό;
A: Χωρίς απώτερη εξήγηση αυτό πάντα συνέβαινε. Δεν διαβάζονταν ιδιαίτερα η ποίηση στην Ελλάδα όσο και αν περιείχε αλήθειες της ζωής με σημαντικές και χρήσιμες διδαχές . Ακόμη και οι δύο ποιητές που βραβεύτηκαν με το Νόμπελ όπως και οι άλλοι δύο που τιμήθηκαν με το βραβείο Λένιν έγιναν ευρύτερα γνωστοί από τις μελοποιήσεις των στίχων τους .Η γραφή και η έμπνευση τους έγιναν κτήμα του ευρύτερου κοινού που άρχισε να τους ακούει και τους αγάπησε περισσότερο . Έτσι η ποίηση δεν έφυγε ποτέ πια από την συνείδηση του κοινού .Έμεινε για πάντα. Σήμερα πολλοί άνθρωποι γράφουν ποίηση αλλά αναγνωρίσιμοι γίνονται οι ερμηνευτές όχι οι δημιουργοί .Ύστερα δεν μας ενδιαφέρει να εντρυφήσουμε στα μονοπάτια της ποίησης . Αγοράσουμε ένα cd που θα το ακούμε άμεσα οδηγώντας η την ώρα της ξεκούρασης και ίσως και της δουλειάς αλλά σπάνια θα πάμε να αγοράσουμε ένα ποιητικό βιβλίο .
E: Πιστεύεις στην μοίρα ή στην τύχη;
A: Η μοίρα είναι κάτι καθορισμένο όχι από εμάς. Δεν μας επιτρέπει καμία χαριστική βολή . Δεν μπορούμε με τίποτα να αποφύγουμε την παντοδυναμία της. Η τύχη έρχεται από μόνη της αλλά μπορούμε κάπως να την διαμορφώσουμε .Όχι απόλυτα. Έχουμε ευκαιρίες που πρέπει να αντιληφθούμε έγκαιρα. Και οι δύο ενέχουν μια δύναμη υπέρτατη ,παίζουν καθοριστικούς ρόλους για την όποια διευθέτηση μας που δεν πρέπει να την παραβλέψουμε. Διεγείρουν και επηρεάζουν το προσωπικό αισθητήριο και το παρασύρουν σε δικούς τους δρόμους και οδούς .
E: Χρειαζόμαστε περισσότερο σουρεαλισμό ή ρεαλισμό;
A: Ο απόλυτος ρεαλισμός , η αλήθεια ,η κοινή ορθολογιστική λογική της λύσης που πολλές φορές είναι τετράγωνη πρέπει να υπάρχει γιατί συμβάλει στην ακεραιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης .Ενδυναμώνει την απαλλαγή από κάθε πλάνη ,στην εξέλιξη κάθε ανθρώπου που κάποτε έτσι και αλλιώς καταλήγει στο άγνωστο .Μπορούμε να είμαστε ρομαντικοί αν δεν γινόμαστε υπερβολικοί και υπερβατικοί . Η ποίηση με την ευαισθησία και την φαντασία που εμπεριέχει δένει εμβληματικά και ουσιαστικά τις ανατομίες με τις ρομαντικές δυναμώσεις. Στον σουρεαλισμό κυριαρχεί εν μέρει η μαγεία της ουτοπίας .Ίσως του ανεδαφικού, του απροσδιόριστου, του ανέφικτου, του ανέλπιστου, του απρόσιτου και του προσδοκώμενου.
E: Ποια είναι η άποψη σου για τις αποκαλύψεις που γίνονται εδώ και αρκετό καιρό στο χώρο της τέχνης .
Α: Θέλω να πιστεύω πως δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα παντού . Ο χώρος της τέχνης και άλλοι χώροι πρέπει να συγκροτούνται από ανθρώπους με αξίες . Οι άνθρωποι πρέπει να βρίσκουν την δύναμη να εξαφανίσουν τα ζιζάνια από μέσα τους και να χαλιναγωγούν τα πάθη τους. Με λυπούν αυτά που βλέπω και ακούω. Εκφράζω την απογοήτευσή μου για τα περιστατικά που αποκαλύπτονται γιατί είναι καθρέφτης της κοινωνίας που ζούμε. Στεναχωριέμαι για αυτά που συμβαίνουν σε μια εποχή που η τέχνη υποφέρει. Δεν υπάρχει η οικουμενική πνευματικότητα και δεν υπάρχει ο απαιτούμενος ουμανισμός, λείπει . Δεν αρκεί να στηλιτεύσει κανείς την έκλυση των ηθών και των αξιών που επικρατεί. Πρέπει να μην επιτρέπει να παρεπιδημούν και να γιγαντώνονται τέτοια φαινόμενα .
E: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Α:Μεταξύ άλλων πρόκειται να προλογίσω την νέα ομαδική έκθεση του Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος Ο Απελλής στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης της Ηλιούπολης στις 24 Μαίου 2023 και την ατομική έκθεση του Αιμίλιου Παπαευαγγελίου στο χώρο του Δημαρχείου της Αταλάντης στις 9 Ιουνίου 2023. Στην συνέχεια την θερινή περίοδο του Ιουνίου-Ιουλίου στην Μακεδονία θα συμβάλω στην παρουσίαση των νέων ομαδικών εκθέσεων του γνωστού εικαστικού θεσμού Βόρειας Ελλάδας και του Ινστιτούτου ΤΕΧΝΗΣ ΦΛΟΓΑ του Σταύρου Δεληγιάννη σε μέρη της περιοχής στην Δράμα,στην Ξάνθη και στην Θάσο . Παράλληλα ενδιάμεσα συμβάλω και σε άλλες διοργανώσεις . Γράφω κείμενα για εκθέσεις που θα πραγματοποιηθούν σε μουσεία, πινακοθήκες και άλλους χώρους σε συνεργασία με Δήμους, Περιφέρειες ,Πρεσβείες και πολιτιστικούς φορείς με ιδρύματα και εκδοτικούς οίκους.