Τα τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη αγαπήθηκαν πολύ και είναι ακόμα και σήμερα στα χείλη όλων μας.
«Τα θερινά Σινεμά», το «Θα ‘ρθουνε καλύτερες μέρες» ή το «Τζιν Τζιν Τζιν» με συγκινούν πάντα με έναν πολύ γλυκό τρόπο, όταν τα ερμηνεύω, λέει η Μαρία Κηλαηδόνη, κόρη του Λουκιανού Κηλαηδόνη και της Αννας Βαγενά, η οποία ακολουθεί τα χνάρια της μουσικής.
Και, μιλώντας στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου με ευκαιρία την κυκλοφορία του νέου της δίσκου που φέρει τον τίτλο «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ», ξεδιπλώνει μνήμες και συναισθήματα για τον πατέρα της. «Μου λείπει η παρέα του, το χιούμορ του και οι πολύτιμες συμβουλές του» αναφέρει.
Το «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ» είναι ένα εγχείρημα που ξεπέρασε τις προσδοκίες μας… μοιάζει με εκείνα τα ωραία πάρτι που δεν τελειώνουν στην ώρα τους αλλά συνεχίζουν ακάθεκτα μέχρι την άκρη της νύχτας. Κυκλοφορεί σε διπλό cd με πολλές διακεκριμένες συμμετοχές. «Η αίσθηση που θα ήθελα να μείνει στον ακροατή είναι αυτή που άφηναν πάντα, έτσι κι αλλιώς, τα τραγούδια του Λουκιανού, μια γλυκύτητα, ευγένεια και αισιοδοξία για το μέλλον», συμπληρώνει.
Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου και το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Online
– Τα τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη αγαπήθηκαν πολύ και είναι ακόμα και σήμερα στα χείλη όλων μας. Σε αυτό το θρυλικό πάρτι «Στη Βουλιαγμένη» τι έχει συμβεί;
Είχε συμβεί ένας τεράστιος χαμός! Ο Λουκιανός, που ήταν πάντα καινοτόμος και πρωτοποριακός, σκέφτηκε να κάνει μια μεγάλη συναυλία στην Πλαζ της Βουλιαγμένης, με μια πλωτή εξέδρα για σκηνή, την εποχή που οι συναυλίες γίνονταν μόνο σε γήπεδα και αντίστοιχους χώρους με μπετόν και τσιμέντο. Η επιτυχία ήταν τεράστια, στόμα με στόμα μαζευτήκαν εκείνο το βράδυ γύρω στις 100.000 κόσμος και το «θρυλικό Πάρτυ στη Βουλιαγμένη» έμεινε για πάντα στην ιστορία.
– Πώς ήταν σαν πατέρας και τι είναι αυτό που σας λείπει από τον Λουκιανό;
Ήταν ένας πολύ τρυφερός και στοργικός μπαμπάς. Μου λείπει η παρέα του, το χιούμορ του και οι πολύτιμες συμβουλές του.
– Ως παιδί, θυμάστε μέσα στο σπίτι να σας τραγουδάει;
Όχι, δεν θα έλεγα ότι μας τραγουδούσε ιδιαίτερα. Μας έβαζε όμως να ακούμε τις μουσικές που αγαπούσε ο ίδιος και έτσι από νωρίς αποκτήσαμε μια πλούσια μουσική παιδεία.
– Ποια ήταν η αντίδραση όταν ανακοινώσατε στον Λουκιανό και τη μητέρα σας, Αννα Βαγενά, πως θα ασχοληθείτε επαγγελματικά με τη μουσική;
Πιστεύω ότι το χάρηκαν, αν και είχαν σίγουρα αγωνία στην αρχή αν θα είμαι καλή. Δεν ήθελαν να εκτεθώ και το καταλαβαίνω και εγώ αυτό τώρα που έχω γίνει μαμά.
– Ηταν εύκολη η συνύπαρξη μαζί του, επί σκηνής; Υπήρξε άγχος ή ο φόβος μιας κακής κριτικής στο ξεκίνημα;
Όχι, δεν υπήρχε φόβος ως προς τον πατέρα μου, ίσα ίσα ένιωθα ότι με προστάτευε όσο ήμουν πάνω στην σκηνή μαζί του. Περισσότερο αγωνία και άγχος είχα για την αποδοχή μου από το κοινό, πράγμα που συνεχίζει να υπάρχει ως έναν βαθμό.
– Υπάρχουν τραγούδια που σας προκαλούν συναισθηματική φόρτιση όταν τα ερμηνεύετε σήμερα;
Σίγουρα ναι. Τραγούδια όπως «Τα θερινά Σινεμά», το «Θα’ ρθουνε καλύτερες μέρες» ή το «Τζιν Τζιν Τζιν» με συγκινούν πάντα με έναν πολύ γλυκό τρόπο.
– Πώς έχει επηρεάσει η μουσική του πατέρα σας τον τρόπο που γράφετε τραγούδια; Έχετε γράψει και κάποιο για εκείνον;
Ο Λουκιανός έχει επηρεάσει γενιές και γενιές τραγουδοποιών, είναι απόλυτα αναμενόμενο λοιπόν να επηρέασε και εμένα σε μεγάλο βαθμό, που άλλωστε μεγάλωσα στο πλευρό του. Στον ένα χρόνο περίπου αφότου «έφυγε» ο Λουκιανός, έγραψα ένα τραγούδι για αυτόν, με τίτλο «λ». Περιλαμβάνεται στον δεύτερο προσωπικό μου δίσκο, το «Ροζ».
– Το “Θα κάτσω σπίτι” γνώρισε μεγάλη επιτυχία και την περίοδο της καραντίνας. “Ξανασυστήθηκε” στη νεότερη γενιά και έγινε viral…
Ναι, τα τραγούδια του Λουκιανού παραμένουν τρομακτικά επίκαιρα και φρέσκα, παρότι έχουν περάσει κοντά 40 χρόνια που μερικά από αυτά έχουν γραφτεί. Το «Θα Κάτσω σπίτι» έγινε ξανά γνωστό μέσω μιας άσχημης παγκόσμιας συγκυρίας, αλλά πιστεύω ότι βοήθησε ως ένα βαθμό στο να παραμείνουμε όσο το δυνατόν μας επέτρεπε η κατάσταση, αισιόδοξοι.
– Αν μπορούσατε να κρατήσετε για πάντα αναμνήσεις, ποιες θα ήταν αυτές;
Αν εννοείτε αναμνήσεις με τον πατέρα μου, τότε αυτές θα ήταν σίγουρα κάποιες ωραίες μας κουβέντες και την τρυφερή του αγκαλιά.
– Έχετε αγαπημένες ιστορίες για τα παιδιά σας;
Πολλές και διάφορες. Ακούμε πολύ την μουσική του παππού τους και έτσι με έναν τρόπο τον γνωρίζουν μέσα από τα τραγούδια του, αφού δεν μπόρεσαν δυστυχώς να τον γνωρίσουν από κοντά.
– Ποια είναι η ιστορία πίσω από τη γένεση του «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ». Θα μας μιλήσετε σχετικά με αυτό;
Ο δίσκος «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ» γεννήθηκε σαν ιδέα μέσα από τις συναυλίες-αφιέρωμα στον Λουκιανό που κάναμε το καλοκαίρι του 2021, παρέα με τον Μανώλη Φάμελλο, που είναι και ο ενορχηστρωτής του δίσκου. Το όλο εγχείρημα σίγουρα ξεπέρασε τις προσδοκίες όλων μας, αφού τελικά η συμμετοχή των καλλιτεχνών ήταν πολύ μεγάλη, και το αποτέλεσμα θεωρώ ιδιαίτερα καλό.
– Ποιο τραγούδι του δίσκου ξεχωρίζετε και τι θα θέλατε να μένει σαν αίσθηση στον ακροατή;
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσω ένα μόνο τραγούδι από όλο τον δίσκο, είναι πάρα πολλά αυτά που μου αρέσουν. Νομίζω ότι το καθένα με τον τρόπο του είναι μοναδικό. Η αίσθηση που θα ήθελα να μείνει στον ακροατή είναι αυτή που άφηναν πάντα, έτσι κι αλλιώς, τα τραγούδια του Λουκιανού, μια γλυκύτητα, ευγένεια και αισιοδοξία για το μέλλον.
– Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Ετοιμάζουμε μια σειρά συναυλιών – αφιερώματα στον Λουκιανό γι’ αυτό το καλοκαίρι με την αφορμή την κυκλοφορία αυτού του δίσκου, στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της επαρχίας. Επίσης τον Οκτώβριο αναμένεται η κυκλοφορία ενός παιδικού βιβλίου που έγραψα με τίτλο «Τα Γενέθλια της Ριρίκας» από τις εκδόσεις Πατάκη, που θα συνοδεύεται από έξι παιδικά τραγουδάκια που έγραψα επίσης εγώ και θα κυκλοφορήσουν παράλληλα με το βιβλίο από την «Minos EMI». Νομίζω ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και χαριτωμένη δουλειά.
