Πάρος: Τα προβλήματα πριν τη σχολική χρονιά από την Ομάδα Γυναικών Πάρου – Αντιπάρου
Η Ομάδα Γυναικών Πάρου – Αντιπάρου για τα προβλήματα με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς:
Γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί λίγο πριν το πρώτο κουδούνι βρίσκονται αντιμέτωποι με συσσωρευμένα άλυτα προβλήματα του παρελθόντος, στα οποία έρχονται να προστεθούν νέα, με δεδομένες τις συνθήκες έντασης της ακρίβειας και της υποχρηματοδότησης της παιδείας.
Ξεκινά η σχολική χρονιά με όνειρα για τους μαθητές και τους γονείς που θέλουν και παλεύουν για την πραγματοποίηση τους, αγωνιώντας ακόμα περισσότερο σήμερα αφού:
• Ο κίνδυνος και τα προβλήματα της πανδημίας δεν έχει εκλείψει αφού αναζωπυρώνεται από τις παραλλαγές του ιού, αλλά παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση περιορίζεται στην επίκληση της ατομικής ευθύνης και έτσι τα σχολεία ξεκινούν χωρίς καν στοιχειώδη μέτρα προστασίας της υγείας και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
• Προωθούνται μια σειρά αντιδραστικών αλλαγών από το Υπουργείο Παιδείας στο περιεχόμενο και τη λειτουργία του «νέου σχολείου» που έχουν να κάνουν:
» Με το περιεχόμενο σπουδών. Οδηγούν τους μαθητές στην αποσπασματική γνώση και την παπαγαλία.
» Με την δήθεν αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Στοχεύουν να τους μετατρέψουν σε πειθήνια όργανα εφαρμογής των επιλογών τους,
» Με την προωθούμενη αυτοχρηματοδότηση των σχολικών μονάδων. Αποτέλεσμα θα είναι η επιβάρυνση τελικά και πάλι των γονιών και η δημιουργία σχολείων διαφορετικών ταχυτήτων.
• Οι γονείς μέσα σε συνθήκες έντασης της ακρίβειας ήδη «ιδρώνουν» να καλύψουν το κόστος των σχολικών ειδών που έχουν ανατιμηθεί κατά 40%. Αν σε αυτά προστεθούν τα έξοδα της εξωσχολικής εκπαίδευσης και ο δύσκολος χειμώνας που έρχεται με τα δυσβάσταχτα κόστη της ενέργειας και διαβίωσης, θα τινάξει τον οικογενειακό προϋπολογισμό στον αέρα.
• Ο βραχνάς της έλλειψης στέγης και των υπέρογκων ενοικίων φέρνει στα όρια της απελπισίας τους εκπαιδευτικούς που αντιμετωπίζουν έναν εφιάλτη διαρκείας τουλάχιστον εδώ στα νησιά μας με δεδομένο ότι ο μισθός ενός νεοδιοριζόμενου είναι 740€! Πώς να μη τους οδηγεί αυτή η αδιέξοδη κατάσταση ακόμα και σε σκέψεις αποχώρησης;
Όλα τα παραπάνω είναι ένα μέρος των προβλημάτων που επιβεβαιώνουν ότι η μόρφωση των παιδιών μας, το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός της, αλλά και το δικαίωμα στη στέγη σήμερα δεν είναι αυτονόητα δικαιώματα αλλά θα πρέπει να τα διεκδικήσουμε με δράσεις και κοινό αγώνα γονιών, μαθητών, εκπαιδευτικών.