Έχω την χαρά να φιλοξενώ την συγγραφέα Γιώτα Καλαμαρά με αφορμή το βιβλίο της ”Τα βλέπω” που κυκλοφορεί από εκδόσεις Γράφημα.
Καλώς ήρθατε στο Love Book Diary
- Το βιβλίο ΤΑ ΒΛΕΠΩ είναι η πρώτη σας προσωπική δουλειά, κυκλοφορεί από εκδόσεις Γράφημα και εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Θα ήθελα να μας πείτε πως ήταν αυτό το συγγραφικό ταξίδι από την σύλληψη της ιδέας μέχρι να πάρετε το αντίτυπο στα χέρια σας;
Καλώς σε βρήκα, Παρασκευή! Σ’ ευχαριστώ θερμά για τον αναγνωστικό χρόνο που διέθεσες για το βιβλίο μου καθώς και γι’ αυτήν εδώ τη συνέντευξη. Είναι προφανές ότι αγαπάς πολύ τα βιβλία και θέλω να σε συγχαρώ για την εξαιρετική δουλειά που κάνεις. Σε παρακολουθώ και έχω να πω τα καλύτερα.
Η ιστορία πίσω από το βιβλίο μου πάει κάμποσο καιρό πίσω. Κοντεύουν 2,5 χρόνια από τότε που ξεκίνησε να σχηματίζεται η ιδέα στο μυαλό μου και υλοποιήθηκε σε διάστημα τριών μηνών. Ξεκίνησε ως μέρος μιας μεγάλης ιδέας από κάποιον εκδοτικό, το project όμως ναυάγησε. Έτσι έμεινε για 2 χρόνια στο συρτάρι, δεν το άφησα όμως σε ησυχία. Του άλλαξα τα φώτα όλο αυτό το διάστημα και τελικά πιστεύω ότι του έκανε καλό. Ωρίμασε μαζί μου. Όταν τελικά πήρα το αντίτυπο στα χέρια μου, η χαρά και η συγκίνηση ήταν απερίγραπτη και το άγχος μεγάλο. Ακόμα και τώρα, 2 μήνες μετά, νιώθω ακριβώς το ίδιο.
- Ο ήρωας του βιβλίου σας, ο Δημήτρης είναι ένα άνθρωπος με πολύ μεγάλα πάθη. Πως θα τον περιγράφατε και τι είναι πάθος για εσάς; Είναι μία αρρώστια βαθιά ριζωμένη στην καρδιά;
Μόνο ως αρνητικό μπορώ να χαρακτηρίσω ένας πάθος, όποιο τομέα κι αν αυτό αφορά. Το πάθος είναι ένα συναίσθημα τόσο δυνατό και έντονο, που κυριαρχεί στη συνείδηση, ελέγχει την κρίση και ορίζει τη συμπεριφορά εκείνου που διακατέχεται από αυτό. Όποτε ναι, πρόκειται για μια αρρώστια που συνήθως είναι ανίατη, αλλά ακόμα κι αν μπορεί να γιατρευτεί, ο αγώνας είναι εξαιρετικά δύσκολος. Ο ήρωάς μου, ο Δημήτρης, καταδυναστεύεται από πάθη που συνδυαζόμενα, είναι υπερβολικά καταστροφικά για τον ίδιο και πολύ περισσότερο για τους οικείους του.
- Τα βλέπω είναι χαρακτηριστική έκφραση σε μία παρτίδα πόκερ. Ο τίτλος του βιβλίου είναι εμπνευσμένος από το συγκεκριμένο παιχνίδι; Ποια είναι η άποψη σας για την χαρτοπαιξία;
Πράγματι, ο τίτλος του βιβλίου είναι εμπνευσμένος από την συγκεκριμένη ορολογία και όχι μόνο γιατί το πόκερ παίζει σημαντικό ρόλο στην πλοκή αλλά και ως βαθύτερο νόημα στην ιστορία μου. Η χαρτοπαιξία για εμένα είναι καταστροφικό πάθος, δεν είναι αποδεκτή. Η χαρτοπαιξία κλείνει σπίτια και ρημάζει ζωές.
- Πάντα θεωρούσα ότι οι άνθρωποι που πίνουν καθημερινά και δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα δίχτυα του αλκοολισμού, κρύβουν πόνο στην καρδιά ή μία μυθιστορηματική ιστορία που τους οδήγησε εκεί. Ποια είναι η άποψη σας για τον αλκοολισμό με αφορμή τον πρωταγωνιστή του βιβλίου σας;
Ο αλκοολισμός είναι εθισμός. Είναι μια αρρώστια που χρειάζεται μεγάλη δύναμη και επιμονή για να την ξεπεράσεις. Η δική μου άποψη είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που πίνουν γιατί το βρίσκουν ως διέξοδο από τον πόνο και την απόγνωση που νιώθουν εξαιτίας κάποιων βιωμάτων τους, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που πίνουν γιατί τους αρέσει το αλκοόλ, γιατί τους «ανεβάζει», χωρίς να κρύβετε πίσω απ’ αυτό κάτι άλλο, άσχημο ή πονεμένο.
-Η προσωπικότητα του Δημήτρη έρχεται και δένει με την βιαιότητα που ασκεί στην οικογένεια του, στην γυναίκα και στην κόρη του. Τι είναι αυτό που ωθεί έναν άνθρωπο στην βιαιοπραγία και τι προσωπικές και κοινωνικές επιπτώσεις έχει;
Σε αντίθεση με τον αλκοολισμό, θεωρώ ότι η βιαιότητα είναι ενσυνείδητη επιλογή. Δεν πρόκειται για εθισμό. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για όποιον την χρησιμοποιεί και όπου κι αν τη χρησιμοποιεί. Πιστεύω ότι σε μεγάλο ποσοστό είναι αποτέλεσμα παιδικών βιωμάτων. Συνήθως η βία ασκείται από άτομα που έχουν υποστεί βία ή μεγαλώνουν θεωρώντας ότι η βία είναι μια πράξη που δείχνει δύναμη. Οι επιπτώσεις είναι τρομερές. Η βία καταστρέφει, οδηγεί σε κοινωνική απομόνωση, σε χρόνιους φόβους, σε τάσεις αυτοκαταστροφής αλλά και στο θάνατο.
- Πιστεύετε στην θεία δίκη; Πιστεύεται ότι όλα εδώ πληρώνονται και κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου που θα πρέπει να λογοδοτήσεις;
Ναι, το πιστεύω με όλο μου το είναι. Κάθε πράξη είτε καλή, είτε κακή, προκαλεί και μια αντίδραση. Είμαι της άποψης πως ότι δώσεις, αυτό θα λάβεις αργά ή γρήγορα.
-Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει γλωσσάρι όρων Πόκερ, θα ήθελα να μας πείτε που εστιάσατε την έρευνά σας καθώς και αν παίξατε κάποιες παρτίδες Πόκερ για να βιώσετε πιο έντονα το παιχνίδι;
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, πριν γράψω το βιβλίο ήξερα μόνο τον όρο Πόκερ και τίποτα παραπάνω. Χρειάστηκε να ψάξω αρκετά στο διαδίκτυο και να μελετήσω ακόμα περισσότερο τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι αλλά και την ψυχολογία των παικτών. Έπειτα, ρωτώντας εδώ και εκεί, βρήκα έναν συνάδελφο στη δουλεία που γνώριζε το παιχνίδι και με διαφώτισε ακόμα περισσότερο. Δεν έπαιξα ούτε μισή παρτίδα. Νομίζω ότι για να μπορέσεις να βιώσεις κάτι έντονα, πρέπει να το θέλεις και το Πόκερ και τα χαρτιά γενικότερα, δεν είναι στα ενδιαφέροντά μου.
- Οι γυναίκες στην ιστορία του βιβλίου δεν παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά καταλυτικό και τι θέλω να πω με αυτό, έρχονται να επιταχύνουν την αντίδραση των γεγονότων. Αυτός ήταν ο σκοπός σας ή κάτι περισσότερο;
Σε ευχαριστώ πολύ, Παρασκευή, γι’ αυτή την ερώτηση γιατί μου δίνεις βήμα να τονίσω ότι καμιά γυναίκα δεν πρέπει να σωπαίνει, ούτε να υπομένει τέτοιες συμπεριφορές. Καταδικάζω τη βία σε κάθε της μορφή και από οποιονδήποτε ασκείται, μα κυρίως καταδικάζω όλους εκείνους, ανεξαρτήτως φύλου, που θέλουν με αυτόν τον τρόπο να υπερισχύσουν, να φανούν ότι έχουν το πάνω χέρι ή να μειώσουν κάποιον άλλο. Η βία, λεκτική, σωματική ή ψυχολογική, προκαλεί ανεπανόρθωτες πληγές και τραύματα και δεν αξίζει σε κανέναν. Καμία Τασία, καμία Κατερίνα, καμία Χαρά πια.
- Έχετε γράψει διηγήματα που έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς και περιλαμβάνονται σε ανθολογίες. Θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια και για αυτή την εμπειρία σας.
Η εμπειρία του να λαμβάνεις μέρος σε διαγωνισμούς συγγραφής είναι ανεπανάληπτη. Το συναίσθημα όμως του να βλέπεις να επιλέγεται το δικό σου διήγημα ανάμεσα σε πολλά, δεν περιγράφεται. Σου δίνει μια αισιοδοξία και δύναμη να συνεχίσεις να γράφεις.
- Τι είναι η ανάγνωση για εσάς και αν μπορούσατε να μας πείτε τον αγαπημένο σας συγγραφέα που σας έχει επηρεάσει θετικά στο δημιουργικό σας έργο.
Η ανάγνωση για εμένα είναι σαν τον αέρα. Δεν αναπνέεις χωρίς αυτόν. Δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς βιβλία. Είναι κάμποσοι οι συγγραφείς που αγαπώ. Άλλος για τη λυρικότητα της γραφής του, άλλος για τις ιδέες του και άλλος για το συναίσθημα που βγάζει. Παίρνω απ’ όλους ότι μπορώ, οτιδήποτε πιστεύω ότι με βοηθά να εξελιχθώ.
Σας ευχαριστώ θερμά.
Παρασκευή, σε ευχαριστώ πολύ για την τόσο ουσιώδη συνέντευξη.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
H Γιώτα Καλαμαρά γεννήθηκε στην Ηλεία το 1978 και τον τελευταίο χρόνο εγκαταστάθηκε μόνιμα στο νομό με το σύζυγο και τα δίδυμα αγόρια τους, έπειτα από είκοσι τρία έτη διαβίωσης και εργασίας στην πρωτεύουσα. Εργάζεται στο Ελληνικό Δημόσιο. Αγαπάει τα ζώα, τα ταξίδια, τα βιβλία και τη δημιουργική απασχόληση με χειροτεχνίες. Διηγήματά της έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς και περιλαμβάνονται σε ανθολογίες των εκδόσεων « Γράφημα, i write, Συμπαντικές διαδρομές». Η νουβέλα «Τα βλέπω» είναι το πρώτο προσωπικό της έργο.
https://www.facebook.com/giota.kalamara
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Χαρτοπαιξία, βιαιότητα, αλκοολισμός.
Ο Δημήτρης είναι ένας άντρας εθισμένος σε καταστροφικά πάθη.
Στο δρόμο του βρίσκεται ο Νίκος, στο πρόσωπο του οποίου διακρίνει τον νεότερο εαυτό του. Ένας περίεργος δεσμός πλέκεται μεταξύ τους καθώς τα πάθη ξετυλίγονται το ένα μετά το άλλο.
Ένα τουρνουά πόκερ, ένα πτώμα με θρυμματισμένο κεφάλι και ένοχα μυστικά που απειλούν να αποκαλυφθούν, υπό το άγρυπνο βλέμμα μια σκιάς
Βιβλίο: Τα βλέπω ( ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Συγγραφέας: Γιώτα Καλαμαρά
Εκδόσεις: Γράφημα ( https://grafima.com.gr)
Για το Love Book Diary.
Παρασκευή Παρίσση
