Και ξαφνικά το Facebook των Λαρισαίων χρηστών γέμισε… Αντετοκούνμπο. Ήταν λίγο μετά τις 6 το πρωί χθες Τετάρτη όταν οι αναρτήσεις των Λαρισαίων αφορούσαν την μεγάλη διάκριση που είχε ελληνικό χρώμα και ενδιαφέρον. Ο Γιάννης και ο Θανάσης στέφθηκαν πρωταθλητές του NBA με τους Μιλγουόκι Μπακς.
Τo Larissanet.gr ξεχώρισε μερικές τοποθετήσεις και τις παραθέτει:
Πρώτος και καλύτερος ο δημοτικός σύμβουλος της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Λαρισαίων και παλιός αθλητής του μπάσκετ, Κώστας Αργυρόπουλος. Πρόσφατα μάλιστα παρά το γεγονός πως «πάτησε» τα 43 ανακοινώθηκε πως θα αγωνιστεί στον Αστέρα Λάρισας. Χαρακτήρισε τον Γιάννη ως πρότυπο.
Η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ηρώ Διώτη, έκανε μια ιδιαίτερη τοποθέτηση:
«H νίκη του Γιάννη Αντεντοκούμπο ανήκει σε εκείνον, ανήκει στην οικογένειά του, ανήκει σε εκείνη την μικρή αλλά τόσο σπουδαία και φωτεινή κοινότητα ανθρώπων -από τον προπονητή του μέχρι τους γείτονές του στα Σεπόλια- που τα μάτια τους δεν έβλεπαν έναν μαύρο, έναν ξένο, έναν επικίνδυνο, έναν εισβολέα αλλά ένα παιδί με ταλέντο, θέληση και όνειρα.
Η νίκη του Γιάννη Αντεντοκούμπο ανήκει στους χιλιάδες πνιγμένους στο Αιγαίο και στους χιλιάδες εγκλωβισμένους σε μια χώρα και μια Ευρώπη που αντιμετωπίζει τα παιδιά των προσφύγων ως παρίες, ως υπολείμματα της ανθρώπινης ύπαρξης, που τους στερεί τη μόρφωση, την υγεία, την ίδια τη ζωή.
Η νίκη του Γιάννη Αντεντοκούμπο είναι το τρίψιμο στη μούρη όλων αυτών που φωνάζουν «έξω οι πρόσφυγες από τα σχολεία», «να μείνουν στη χώρα τους να πολεμήσουν και να σκοτωθούν», «να φύγουν, αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας», και κυρίως σε όλες τις κυβερνήσεις που υψώνουν φράχτες, βάζουν εμπόδια και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να συνθλίψουν την ιδέα της ανθρωπινότητας σε αυτούς που δεν αποτελούσαν μέχρι τον ξεριζωμό τους, τμήμα της υπέροχης Δύσης τους.
Η νίκη είναι δική του και δική τους.
Και δική μας αν αύριο και η Ισμαχάν κι ο Τζέσε κι ο Μουσταφά και η Ρόγια και ο Ροχουλά και κάθε παιδί σε αυτόν τον τόπο θα πιάσει στα χέρια, όχι μια μπάλα, αλλά μια ταυτότητα που να δείχνει ότι είναι ορατό και ένα βιβλίο για να περιγράφει τα όνειρά του με το Α και το Β και το Γ και…»
O πολύπειρος αθλητής των παρκέ, Τεό Λιάκος προτίμησε να κοινοποιήσει μια δήλωσή του του ίδιου του Γιάννη που ανέφερε τα εξής: «Εκπροσωπώ τις δύο χώρες μου, την Ελλάδα και τη Νιγηρία. Ξέρω ότι είμαι role model για πολλά παιδιά. Αυτό εδώ θα πρέπει να κάνει κάθε παιδί, οποιονδήποτε στον πλανήτη να πιστέψει στον εαυτό του. Όταν δεν είσαι καλά, όταν δεν νιώθεις καλά, πρέπει να συνεχίσεις να πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και να μην αφήσεις κανέναν να σου πει τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κάνεις. Συνέχισε να δουλεύεις. Ο κόσμος μού έλεγε ότι δεν μπορώ να βάλω βολές, αλλά απόψε τις έβαλα. Είμαι πρωταθλητής! Πρέπει να πιστεύεις, ελπίζω να δίνω στον κόσμο ελπίδα ότι μπορεί να γίνει. Πριν από οκτώ χρόνια, δεν ήξερα ποια ήταν η επόμενη κίνηση. Η μητέρα μου πουλούσε πράγματα στον δρόμο. Τώρα είμαι εδώ, κάθομαι στην κορυφή των κορυφών. Είμαι ευλογημένος. Νιώθω τόσο ευλογημένος που ακόμη κι αν δεν ξαναβρεθώ εδώ, θα είμαι εντάξει. Εύχομαι πως αυτό θα δώσει ελπίδα σε όλους στον κόσμο, να πιστεύουν στα όνειρά τους».
Την δήλωση του Νίκου Γκάλη για την διάκριση του αθλητή Αντετοκουνμπο κοινοποίησε ένας προπονητής με πολλές διακρίσεις, ο Βαγγέλης Κουτσοκέρας.
Ο διευθυντής της Λάρισα ΚΑΕ, Άρης Γκαμπέτας έβγαλε από το προσωπικό του αρχείο μια φωτογραφία που είχε με τον Αντετοκουνμπο και την κοινοποίησε «The night we were talking about has arrived» έγραψε.
Ο πρώην υπεύθυνος τύπου της ΠΑΕ ΑΕΛ, δημοσιογράφος Χάρης Γεωργούλας που αρθρογραφούσε και σε μπασκετικά περιοδικά για το NBA έγραψε τα παρακάτω:
«Θα ήταν ίσως δίκαιο να πει κανείς, ότι το μέγεθος του κατορθώματος ενός αθλητή προσδιορίζεται (και) από το μήκος της διαδρομής που χρειάστηκε να διανύσει. Ο Γιάννης δεν είναι ο μόνος ΝΒΑερ που θριάμβευσε κόντρα σε ένα σκληρό πεπρωμένο, αλλά είναι ο μοναδικός μη Αμερικανός που ξεκίνησε από το ναδίρ της ζωής κι έφτασε στο ζενίθ του μπάσκετ, κουβαλώντας στις πλάτες του έναν ολόκληρο οργανισμό. Δεν όρισε μόνο τη δική του μοίρα, αλλά και τη μοίρα μιας ομάδας, μιας ολόκληρης πόλης και ίσως τον αθλητισμό μιας ολόκληρης χώρας όπως η δική μας. Κι όλα αυτά μόλις στα 26 του. Αποφάσισε να περάσει τα καλύτερα μπασκετικά του χρόνια σε μια μικρή αγορά του ΝΒΑ, ανταποδίδοντας την εμπιστοσύνη σε έναν σύλλογο με περιορισμένο background, χωρίς βαριά φανέλα και με πολύ φτωχή πρόσφατη ιστορία. Και κόντρα στα προγνωστικά, το ρεύμα της παγκόσμιας αγοράς και την πρακτική της εύκολης επιτυχίας, πήρε τους Μπακς από το χέρι και τους βοήθησε να μεγαλώσουν το μέγεθός τους μέσα από το δικό του προσωπικό μπασκετικό μεγαλείο. Όταν στα 18 σου από παιδί των cd στους δρόμους της Αθήνας γίνεσαι επαγγελματίας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, είναι φυσικό να πιστέψεις ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Η ίδια η ζωή σου το επιτρέπει. Ή μάλλον καλύτερα, στο επιβάλλει.
Ο θρίαμβος του Γιάννη και των Μπακς, είναι ο θρίαμβος της πίστης, της συνέπειας, της συνέχειας, της διάρκειας, του πλάνου, του προγραμματισμού, του αλτρουισμού, της επιμονής, της υπομονής, της συνεργασίας, της ακεραιότητας και όλων εκείνων των αρχών και των αξιών που προσδιορίζουν την αληθινή ποιότητα και τον σπάνιο χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Η δε μυθική 50άρα στον τελικό που έκρινε τον τίτλο δεν είναι τόσο προϊόν ταλέντου, όσο δείγμα τεράστιας προσωπικότητας, λαμβάνοντας υπόψιν τις συνθήκες, δηλαδή το ιστορικό βάρος της στιγμής και τα απομεινάρια – σωματικά και ψυχικά – ενός πρόσφατου σοβαρού τραυματισμού.
Ας μη βαυκαλιζόμαστε, το κατόρθωμα του Αντετοκούνμπο δεν μας δίνει κανένα δικαίωμα εθνικής υπερηφάνειας. Δεν μας ανήκει γιατί ό,τι πέτυχε το πέτυχε μόνος του. Με άπειρη σκληρή δουλειά, πόνο, δάκρυα και ιδρώτα. Μπορεί, όμως, η διαδρομή αυτού του ανθρώπου να γίνει προσωπικό κληροδότημα και εσωτερικό αφήγημα για τον καθένα από εμάς, ένας φάρος, ένα παράδειγμα, μια απόδειξη τελοσπάντων για να πειστούμε ότι έχουμε μέσα μας δύναμη πολύ μεγαλύτερη απ’ όση νομίζουμε, για «να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας…»
Αιχμηρό ήταν το σχόλιο του δημοσιογράφου Γιάννη Γιαννακόπουλου (ο οποίος ήταν επί σειρά ετών υπεύθυνος επικοινωνίας της Ολύμπια). Έγραψε «Το ερώτημα δεν είναι αν θα του έδιναν τότε υπηκοότητα οι πολιτικοί που πανηγυρίζουν σήμερα θέλοντας να κλέψουν λίγη από τη δόξα του. Το ερώτημα είναι αν θα αγόραζαν έστω ένα CD από εκείνον…».
Ο πρώην αθλητής και προπονητής της ΑΕΛ στο μπάσκετ, Αβραάμ Παπαδόπουλος, έγραψε «– Μπαμπαα …μπαμπαααα ο Γιαννικλας κ ο Θανάσης κέρδισαν τον τελικό…..
Το μεγαλύτερο κατόρθωμα, επίτευγμα κ η μεγαλύτερη επιβράβευση των παιδιών αυτών, δεν είναι η αθλητική διάκριση που πέτυχαν, αλλά το ότι είναι πρότυπο ανθρώπου κ αξιών για τα παιδιά κ για τους μεγάλους….για όλη την πορεία τους…
Είναι πρότυπο σε μια κοινωνία που μισεί, που διαχωρίζει, που ασκεί βία, που εναντιώνεται στο κάθε τι το διαφορετικό….κ αναγνωρίζει μόνο την ισχύ κ τον πλούτο….
Κ τώρα αυτό το διαφορετικό αποτελεί πρότυπο γιατί πάλεψε με όλα αυτά κ βγήκε νικητής, κατακτώντας τον κόσμο όλο με τις ίδιες αξίες παραμένοντας αναλλοίωτες….
Για αυτό γουστάρουμε που τα παιδιά μας τον έχουν πρότυπο κ τρελαίνονται για πάρτη του….».
Ανάρτηση είχαμε και από τον υπεύθυνο του Γραφείου Τύπου του Δήμου Λαρισαίων, δημοσιογράφου Άρη Ψύχα «Απο τα τσιμέντινα γήπεδα στα Σεπόλια, στην κορυφή του κόσμου».
O γιατρός Αντώνης Τσαγκάλης είναι ένας άνθρωπος που έχει περάσει από πολλά αθλήματα και ομάδες. Τοποθετήθηκε ως εξής: «Επιτέλους τελείωσε κι αυτό ! Με 4-2 νίκες ο Γιαννης του Milwaukee , ο δικός μας ο Γιάννης … στέφθηκε πρωταθλητής στο NBA …
Ας ελπίσουμε τα ματς που παρακολούθησαν χιλιάδες Έλληνες να ξανά ξυπνήσουν το ενδιαφέρον Γι αυτό το υπέροχο άθλημα … το εθνικό μας άθλημα μαζί με το Πόλο …»
Ο πολυταξιδεμένος και άνθρωπος του αθλητισμού, Γιάννης Βασβατέκης έκανε την παρακάτω ανάρτηση: «H απόδειξη ότι η ζωή έχει περισσότερη φαντασία απ’ ότι τα όνειρά μας!! Ένα ταπεινό παιδί απ’ τα Σεπόλια έγινε πρωταθλητής του ΝΒΑ!! Και μπράβο του!»
Τοποθέτηση είχαμε και από έναν άνθρωπο του βόλεϊ, Γιάννη Περουλάκη ο οποίος έγραψε μεταξύ άλλων «Η ιστορία του μας διδάσκει πως οι δυσκολίες ίσως είναι τα θεμέλια για το χτίσιμο του επόμενου σκαλοπατιού προς την επιτυχία, όχι μόνο στον αθλητισμό… παντού»
Πηγή: larissanet.gr
