Ο πρόεδρος του 8ου Συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Τμήματος της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τη Χειρουργική της Παχυσαρκίας και Μεταβολικών Νόσων μιλά στην «Α» για τις ευεργετικές επιδράσεις των βαριατρικών επεμβάσεων στον μεταβολισμό και στον διαβήτη

⇒ Κύριε Παππή, ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να θεωρηθεί κάποιος παχύσαρκος;

«Το βασικό κριτήριο για τον χαρακτηρισμό ενός ανθρώπου ως παχύσαρκου είναι ο δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ), ο οποίος υπολογίζεται ως ο λόγος του βάρους σε kg προς το τετράγωνο του ύψους σε m. Φυσιολογικό θεωρείται το ΒΜΙ έως 25. Κάθε άνθρωπος με ΒΜΙ από 25 έως 30 θεωρείται υπέρβαρος, ενώ η παχυσαρκία υποδηλώνει ΒΜΙ μεγαλύτερο του 30. Τιμές ΒΜΙ πάνω από 40 ονομάζονται σοβαρή ή βαριά παχυσαρκία». 

⇒ Ποια είναι η κυριότερη αιτία για την παθογόνο παχυσαρκία; Μας βαραίνουν τα γονίδια ή ο τρόπος που έχουμε επιλέξει να ζούμε;

«Τα κυριότερα αίτια της παχυσαρκίας έχουν να κάνουν με τη δίαιτα και τον τρόπο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου. Από πλευράς δίαιτας η συχνή κατανάλωση λιπαρών τροφών, τροφών με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, fast food, σακχαρούχων αναψυκτικών, αλλά και η έλλειψη τακτικού προγράμματος στα γεύματα της ημέρας ευνοούν την εμφάνιση παχυσαρκίας. Αντίστοιχα, ο σύγχρονος τρόπος ζωής χαρακτηρίζεται από την έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, την καθιστική εργασία και τη στροφή προς τα video games ως μέσο ψυχαγωγίας στις νεότερες ηλικίες. Εκτός από τα παραπάνω, υπάρχουν γενετικά σύνδρομα που συνδέονται με παχυσαρκία, αλλά και μοριακοί μηχανισμοί σε άτομα με γενετική προδιάθεση που συμβάλλουν στην πρόκληση παχυσαρκίας».

⇒ Ποιες είναι οι κυριότερες συνέπειες στην καθημερινότητα και την υγεία του παχύσαρκου ανθρώπου;

«Η παχυσαρκία δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα αισθητικής, αλλά φέρνει το παχύσαρκο άτομο αντιμέτωπο με πληθώρα πρακτικών δυσκολιών στην καθημερινότητά του. Επιπλέον συχνά οδηγεί στον κοινωνικό στιγματισμό του ατόμου και την περιθωριοποίησή του, με αποτέλεσμα τον κίνδυνο ψυχολογικής επιβάρυνσης ή ακόμα και κατάθλιψης. Τα σημαντικότερα όμως προβλήματα που μπορεί να επιφέρει η παχυσαρκία στον ανθρώπινο οργανισμό είναι λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό και αφορούν την υγεία. Η παχυσαρκία σχετίζεται με πληθώρα νοσημάτων όπως τον σακχαρώδη διαβήτη, την αρτηριακή υπέρταση, τη στεφανιαία νόσο και το έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, το σύνδρομο άπνοιας ύπνου, την υπογονιμότητα, την οστεοαρθρίτιδα αλλά και έναν αριθμό καρκίνων. Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι ο αυξημένος κίνδυνος θανάτου για τους παχύσαρκους ανθρώπους σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό». 

⇒ Σχετίζεται η οικονομική κρίση με την αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας, τόσο στα παιδιά, όσο και στους ενήλικες;

«Σε περιόδους οικονομικής κρίσης το πρόβλημα της παχυσαρκίας γίνεται εντονότερο, καθώς οι άνθρωποι αναγκαστικά λόγω ανέχειας καταναλώνουν τροφές κακής ποιότητας, όπως για παράδειγμα fast food, οι οποίες αποτελούν μία πιο οικονομική λύση. Επιπρόσθετα η ανεργία αναπόφευκτα οδηγεί σε μείωση της σωματικής δραστηριότητας των ανθρώπων, προδιαθέτοντας έτσι σε αύξηση του βάρους».

⇒ Τι θα λέγατε σ’ αυτούς που θεωρούν πως έχουν γενετική προδιάθεση και η κατάστασή τους δεν μπορεί ν’ αλλάξει;

«Οι περιπτώσεις παχύσαρκων ασθενών με γενετική προδιάθεση αποτελούν ένα εξαιρετικά μικρό ποσοστό και σε καμία περίπτωση ασθενείς που έγιναν παχύσαρκοι στην ενήλικη ζωή τους και όχι από την παιδική τους ηλικία. Συνεπώς, η γενετική προδιάθεση για ένα τόσο συχνό πρόβλημα είναι τόσο σπάνια που δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τον ασθενή».  

⇒ Μιλήστε μας λίγο για τη μεταβολική χειρουργική και την επανάσταση που έφερε στους ασθενείς με διαβήτη.

«Οι ευεργετικές επιδράσεις των βαριατρικών επεμβάσεων στον μεταβολισμό και στον διαβήτη, αν και γνωστές εδώ και αρκετές δεκαετίες, μόλις πρόσφατα αναγνωρίστηκαν επίσημα από τη διεθνή ιατρική κοινότητα. Η χειρουργική αντιμετώπιση του διαβήτη στους παχύσαρκους ασθενείς αναγνωρίστηκε ως η αποτελεσματικότερη θεραπεία, γεγονός που δικαίως θεωρείται ως επανάσταση εάν αναλογιστεί κανείς τις συχνά ανυπέρβλητες δυσκολίες στη θεραπεία του διαβήτη με τα φάρμακα. Ο όρος Μεταβολική Χειρουργική υιοθετήθηκε για να περιγράψει αυτή τη νέα διάσταση των επεμβάσεων κατά της παχυσαρκίας».     

⇒ Από ποια μέχρι ποια ηλικία μπορεί ν’ αντιμετωπίσει κάποιος χειρουργικά τη νοσογόνο παχυσαρκία;

«Η πραγματοποίηση των βαριατρικών επεμβάσεων σε ακραίες ηλικίες, δηλαδή σε ασθενείς νεότερους των 18 ετών ή μεγαλύτερους των 65 ετών, αν και αμφιλεγόμενη κατά πολλούς, δεν αποτελεί απόλυτη αντένδειξη. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να αξιολογηθεί με προσοχή η σοβαρότητα των νοσημάτων που έχει προκαλέσει η παχυσαρκία στον ασθενή. Εάν τα νοσήματα αυτά είναι εξαιρετικά βαριά, τότε η χειρουργική αντιμετώπιση παραμένει η καλύτερη επιλογή για τον ασθενή».

⇒ Και τι να περιμένει ότι θ’ αλλάξει έμπρακτα στη ζωή του όποιος υποβληθεί σε βαριατρική επέμβαση;

«Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι οι επεμβάσεις αυτές πραγματικά αλλάζουν ριζικά τη ζωή του ανθρώπου. Η ποιότητα ζωής βελτιώνεται δραστικά σε πολλά επίπεδα ξεκινώντας από την ψυχολογική κατάσταση. Ξαφνικά το άτομο αποκτάει αυτοπεποίθηση καθώς βελτιώνεται η εικόνα που έχει για τον ίδιο του τον εαυτό, ενώ ταυτόχρονα παύει να αισθάνεται περιθωριοποιημένο. Η καθημερινότητά του γίνεται πιο εύκολη, καθώς δεν έχει να αντιμετωπίσει πια τις πρακτικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε προηγουμένως. Ίσως όμως τα σημαντικότερα οφέλη να είναι εκείνα που θα φανούν σε βάθος χρόνου και έχουν να κάνουν με τη βελτίωση της υγείας του ανθρώπου».   

πηγή: apopsi.gr