O Δημήτρης Αστερίου προβάρει τα θετικά και αρνητικά αντανακλαστικά μας με τις εικαστικές συλλήψεις του ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ στην νέα έκθεση που παρουσιάζει και διαρκεί από 20 Οκτωβρίου έως 5 Νοεμβρίου 2020 Εμπεδοκλέους 28-30 στην Πλατεία Βαρνάβα στο Παγκράτι.
Έναρξη 21 Οκτωβρίου, 19:00
Σύμφωνα με τον συγγραφέα Νίκο Κατσικάνη πρόκειται για :
΄΄14 Ματωμένα πορτρέτα.14 φορές που με σκότωσαν, με φυλάκισαν, με χτύπησαν κι όλοι μου οι θάνατοι κλείστηκαν σε μια εικόνα κεντημένη με μαρκαδόρο, πενάκι και κόκκινο νερό. Πολύ κόκκινο. Όπως αίμα.14 φορές που βγήκα από το σπίτι και δεν ξαναγύρισα ή γύρισα ματωμένος, δαρμένος, απογυμνωμένος από την ανθρωπινότητα μου.
Και γιατί;Γιατί δεν ήμουν ένας από αυτούς. Ο, τι διαφέρει ως προς μια ανορθολογική κανονικότητα πρέπει να εξαλειφθεί. Πρέπει να γίνει ενθύμιο φρίκης. Η φωνή μου, το γκλιτερ μου, η πίστη μου, η ελευθερία μου, η σιλικόνη μου το χρώμα μου, η σεξουαλικοτητα μου, όλα υπογραφές για τη θανατική μου ποινή.
14 πορτρέτα λοιπόν.
14 κηδείες και μνημόσυνα αγνώστων, για μην πει ποτέ κανείς ότι δε γνώριζε.
Για να είμαστε επιτέλους όλοι ελεύθεροι, πολύχρωμοι και άνθρωποι.
Στο φιλόξενο Σκάζη ο καλλιτέχνης Δημήτρης Αστερίου τολμά με αντιπερισπασμό να στήσει αντισταθμίσεις και να μας συστήσει μια άγραφη και γραμμένη προσωποθήκη . Εστιάζει έντεχνα σε επίκαιρες μορφές και φιγούρες που γεννούν γραπτά κείμενα μέσα από τη φυσική, την υβριδική και την άυλη παρουσία τους. Οι πολλαπλοί μεταφραστικοί δεσμοί τους με τη σύγχρονη τέχνη τίθενται στο επίκεντρο της έκθεσης που αναδεικνύει παράλληλα ποιητικές και πολιτικές όψεις καθώς και δυνατότητες ενός ευρύτατου σήμερα καλλιτεχνικού ριζοσπαστισμού, που συχνά και εύλογα αυτοπροσδιορίζεται ως ακτιβισμός. Αντικείμενο της επιθυμίας του δημιουργού πέρα από την τεκμηριωμένη αφύπνιση ,το ξύπνημα και την δραστική εγρήγορση είναι οι κεντρικοί χαρακτήρες του να τεθούν ευπρόσδεκτα και αποδεκτά σε νέες μυθοπλασίες, μελέτες,έρευνες,προσδιορισμούς και προσανατολισμούς χωρίς ωστόσο να απεμπολίσουν ποτέ ούτε λεπτό το αρχικό ιστό και ρυθμό η τους λόγους ύπαρξης και επιβολής τους .Αναμφίβολα τα σημαίνοντα εκτιθέμενα έργα γοητεύουν και συγκινούν το κοινό. Διασταυρώνονται με τη θέαση και τις άλλες αισθήσεις. Μέσα από γλωσσικές και εννοιολογικές διαδικασίες διανοίγουν έναν αμφίσημο, συχνά ερμητικό χώρο ανάγνωσης. Ο θεατής-αναγνώστης διασχίζει εύληπτα τα σύνορα τους για να περάσει πέρα από τη γνώση και το νόημα ,κάποτε πέρα και από την ίδια τη γραφή τους σε χαρτογραφημένες με ιδιάζουσα ιδιαιτερότητα αισθητικές και διανοητικές περιοχές φορτωμένες ευέλπιστα και ενθαρρυντικά σε ανεκτίμητα και χρήσιμα μοτίβα . Σε στοιχεία εντυπωσιασμού και έντονης στασιοποίησης που δρουν στο φωτεινό κρεσέντο μακριά από κάθε μυστικότητα ,σε καταστάσεις που σίγουρα εμπνέουν πάντα. Που ως ανοιχτή μεταφορά και διαδικασία εργαλείων επιτρέπουν να αναζητήσουμε απροκατάληπτες και εναλλακτικές θέσεις εκτός κανόνα, που συνδέονται με αποσιωπημένες, απαγορευμένες, άγραφες ή μη κατανοητές σελίδες.Στα έργα και τα ουρανομήκη θέματα που παρακολουθούμε διεκδικούν επίσης καίρια και κύρια θέση οι ιδέες και οι ιδεοληψίες .Όσα γράφτηκαν και όσα θα μπορούσαν να γραφούν και δεν γράφτηκαν. Οι συνθέσεις του ρηξικέλευθου Δημήτρη Αστερίου διασχίζουν εμφατικά λεωφόρους αλληλουχίας και διαλέγονται ανάμεσα σε γλωσσικές αναφορές και περιεχόμενα που αποτελούν σπαράγματα με κοινή μήτρα τους εμβληματικούς σχεδιασμούς ενός λαβύρινθου με αναγνωστήρια, αρχεία και στάσεις ζωής , σε δημόσιους και ιδιωματικούς χώρους ,σε πτέρυγες με διαφορετικά επίπεδα που μετατρέπουν τις δαιδαλώδεις υπόγειες διαδρομές και μας μεταφέρουν ευχάριστα σε άλλες διαστάσεις διευθετήσεων και ζωτικών διαπραγματεύσεων . Αξίζει να επισκεφθείτε την έκθεση και να παρατηρήσετε διερευνητικά τα ουσιώδη εκθέματα και επιτεύγματα !!!!!!!!!!!!!!
