Έχω την χαρά να φιλοξενώ την συγγραφέα Μαρία Ανδρικοπούλου με αφορμή το βιβλίο της Κωνσταντίνος Κανάρης τ’ όνομα μου, Ο μεγάλος μπουρλοτιέρης αφηγείται… που κυκλοφορεί από εκδόσεις Καλέντης.

Καλώς ήρθατε στο Love Book Diary
Κωνσταντίνος Κανάρης τ΄ όνομά μου, Ο μεγάλος μπουρλοτιέρης αφηγείται… κυκλοφορεί από εκδόσεις Καλέντης και εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Πως προέκυψε η ιδέα να δώσετε φωνή σε ένα άγαλμα για να πυρπολήσει την φαντασία των μικρών μας φίλων;

Από τη στιγμή που αποφάσισα ότι η αφήγηση θα γίνει σε πρώτο πρόσωπο, το να βάλω το άγαλμα να μιλάει ήταν μια ιδέα που μου βγήκε αβίαστα. Βλέπετε, οι συγγραφείς παιδικών βιβλίων, όπως και τα παιδιά, έχουν συχνά φανταστικούς φίλους, φανταστικούς συνομιλητές . Από μικρή είχα πάρε δώσε με το άγαλμα του Κανάρη στην πλατεία Κυψέλης, καθώς μεγάλωσα παίζοντας γύρω του. Για μένα ο Κανάρης δεν ήταν ο ήρωας της επανάστασης των σχολικών βιβλίων, αλλά ένας δικός μου άνθρωπος κι ελπίζω πως δεν είχε αντίρρηση που δανείστηκα τη φωνή του

Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από το λογοτεχνικό σας βιβλίο; Είναι η αποφασιστικότητα και η δυνατή θέληση ελευθερίας που χαρακτήριζε τον ήρωα μας για να γίνει πρότυπο για τα παιδιά;

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης αποτελεί πρότυπο για την εντιμότητα που τον χαρακτήριζε και την ταπεινότητα της συμπεριφοράς του, παρά το γεγονός ότι στις μέρες του ήταν ζωντανός θρύλος.

Σίγουρα δεν του έλειπε η αποφασιστικότητα που τον ώθησε να πάρει γενναίες αποφάσεις την κατάλληλη στιγμή και να οδηγηθεί σε πράξεις που ωφέλησαν τον αγώνα για την ελευθερία.

Το βασικό μήνυμα που θα ήθελα να μεταδώσω στους μικρούς αναγνώστες είναι πως αυτό που έχει σημασία είναι η στάση μας απέναντι στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Ελπίζω να το πέτυχα σκιαγραφώντας το πορτρέτο του Κανάρη.

 

 Στις ημέρες μας μπορεί να έχει ένα παιδί πρότυπο έναν ήρωα της επανάστασης; Έρχεται σε αντίθεση με τα πρότυπα που λανσάρει ο σύγχρονος τρόπος ζωής;

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής δίνει περισσότερη σημασία στο φαίνεσθαι .Στο τέλος, όμως , κρινόμαστε από τις πράξεις μας.

Ίσως, σήμερα, περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη από απλούς, αθόρυβους ανθρώπους που θόρυβο κάνουν μόνο οι πράξεις τους, ειδικά αυτές που στοχεύουν στο κοινωνικό όφελος. Γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να λείπουν από τη λογοτεχνία τέτοιου είδους πρότυπα κι ας θεωρούνται από κάποιους αυτά τα πρότυπα παλιομοδίτικα ή συντηρητισμός η ενασχόληση με αυτά.

Ένα ιστορικό παιδικό βιβλίο μπορεί να συμπληρώσει τις γνώσεις που παίρνει από το σχολείο ένα παιδί Δημοτικού; Το λογοτεχνικό βιβλίο έλκει περισσότερο έναν μαθητή για μάθηση , γιατί είναι πιο εύκολο να το διαβάσει;

Ένα λογοτεχνικό κείμενο μπορεί, κάλλιστα, να λειτουργήσει συμπληρωματικά με το σχολικό βιβλίο, προσελκύοντας ευκολότερα το ενδιαφέρον το μαθητών και διευκολύνοντάς τους να εστιάσουν στα ιστορικά γεγονότα και να κατανοήσουν μια εποχή.

Προσωπικά, την ιστορία δεν την αγάπησα ούτε από τα σχολικά εγχειρίδια, ούτε στα αμφιθέατρα του Πανεπιστημίου. Με κέρδισε σιγά σιγά μέσα από τα ιστορικά μυθιστορήματα και κάποιες λογοτεχνικές βιογραφίες που αποτέλεσαν το έναυσμα για να αναζητήσω τις ιστορικές πηγές ή να ανατρέξω σε ένα βιβλίο ιστορίας για να εμβαθύνω στο θέμα.

Οι περιστάσεις κάνουν τον άνθρωπο τελικά ήρωα; Θα μπορούσαμε να έχουμε στις ημέρες μας ανθρώπους , όπως οι ήρωες της επανάστασης που θα αγωνίζονταν για την πατρίδα μας ή είναι πολύ ουτοπικό πλέον; Τι έχει αλλάξει μέσα από το πέρασμα των αιώνων;

Με το πέρασμα των χρόνων έχουν αλλάξει τα ιδανικά, οι σκοποί για τους οποίους θα θυσιαζόταν κανείς. Κι αυτό είναι κάτι αναμενόμενο. Πάντα, όμως, υπάρχει ένα κοινό ιδανικό για το οποίο αξίζει ή χρειάζεται να αγωνιστεί κανείς.

Όσο για το αν οι περιστάσεις γεννούν τους ήρωες, νομίζω πως οι περιστάσεις είναι που είτε ενεργοποιούν την ριψοκίνδυνη ιδιοσυγκρασία κάποιου ή ωθούν κάποιον άλλον να ξεπεράσει τον εαυτό του. Πόσες φορές δεν έχουμε δει φιλήσυχους ανθρώπους να μετατρέπονται σε λιοντάρια για να υπερασπιστούν το δίκιο τους , τη ζωή τους , τις αρχές τους;

Πάντα , βέβαια, θα υπάρχουν αυτοί που επαναπαύονται, ακόμα κι όταν γύρω τους συμβαίνουν συγκλονιστικά πράγματα.

Πώς δικαιολογείται ότι οι περισσότεροι ήρωες της επανάστασης πέθαναν πάμπτωχοι; Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν μία εξαίρεση στον κανόνα, αν κρίνω μόνο από τα σπίτια που είχε στην ιδιοκτησία του.

Η κατάσταση στην Ελλάδα μετά από επταετή αγώνα για την ανεξαρτησία ήταν απελπιστική: πρόσφυγες πολέμου, άνθρωποι ανέστιοι, χήρες κι ορφανά, περιουσίες ξοδεμένες στον πόλεμο , χέρσα γη, συνθήκες εξαθλίωσης. Για πολύ καιρό οι Έλληνες ζούσαν από τους οβολούς των φιλελλήνων και χάρη στα δάνεια από τις ξένες δυνάμεις.

Εσωτερικές συγκρούσεις οδήγησαν και στον παραγκωνισμό πολλών αγωνιστών που δεν είχαν πόρους για να ζήσουν. Όσοι ανέλαβαν αξιώματα μπόρεσαν με τον καιρό και να ορθοποδήσουν.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης έχει εμπνεύσει πάρα πολλούς Έλληνες και ξένους συγγραφείς καθώς και ποιητές να ασχοληθούν με το έργο του και την προσωπικότητα του. Τι είναι αυτό που κεντρίζει περισσότερο έναν Λογοτέχνη να ασχοληθεί με τον Κανάρη;

Αναμφισβήτητα τόσο η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας, εντυπωσιακό κατόρθωμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα, όσο και γενικότερα οι επιτυχημένες επιχειρήσεις των πυρπολητών στις οποίες πρωτοστατούσε ο Κανάρης επέφεραν μεγάλα πλήγματα στους Οθωμανούς, με αποτέλεσμα τα βλέμματα όλων να στραφούν με θαυμασμό στον ήρωα.

Ο συνδυασμός των θρυλικών κατορθωμάτων του με το ήθος του τον κατέστησε ιδανικό λογοτεχνικό ήρωα.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ο ατρόμητος μπουρλοτιέρης, ο πυρπολητής, ο ριψοκίνδυνος, ο καπετάνιος, ο ναύαρχος πολλά, μα πάρα πολλά επίθετα για να περιγράψεις τον ήρωα μας. Για εσάς τι είναι ο Κωνσταντίνος Κανάρης; Αν έπρεπε να διαλέξετε ένα επίθετο ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;

Θα τον αποκαλούσα καπετάνιο, αφού υπήρξε καπετάνιος στο τσούρμο του πυρπολικού του και αργότερα ανέλαβε και το τιμόνι της πατρίδας. Η θάλασσα και η πολιτική με τα τερτίπια τους απαιτούν ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, αρετές που είχε ο μπουρλοτιέρης.

Όλοι γνωρίζουμε τον Κωνσταντίνο Κανάρη ως μπουρλοτιέρη αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι τέλεσε και Πρωθυπουργός της Ελλάδος; Που οφείλεται αυτό πιστεύετε; Θεωρούμαστε ιστορικά αναλφάβητος λαός;

Αυτό, ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι, κυρίως οι παλιότερες γενιές, διδασκόμαστε την ιστορία με έμφαση στα πολεμικά γεγονότα και στις ηρωϊκές πράξεις.Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως ο Κανάρης διάβηκε το κατώφλι της Ιστορίας χάρη στην πυρπόληση της ναυαρχίδας. Αν δεν είχε αναδειχτεί στα χρόνια της φωτιάς για τον ηρωϊσμό του, υποθέτω πως δεν θα είχε την ευκαιρία να αναλάβει ένα σωρό αξιώματα μεταγενέστερα.

Σίγουρα θα έπρεπε να έχουμε μια σφαιρική αντίληψη της ιστορίας και των πρωταγωνιστών της και γι΄αυτό επέλεξα στο βιβλίο να μη σταθώ μόνο στα κατορθώματά του Κανάρη ως μπουρλοτιέρη.

Τέλος θα ήθελα να πω ότι με στενοχωρεί πάρα πολύ να βλέπω να γκρεμίζονται περιουσίες, όπως είναι τα σπίτια μεγάλων προσωπικοτήτων που είτε έχουν περάσει σα χέρια ιδιωτών, είτε όχι. Ποια είναι η άποψη σας για αυτό;

Πολλά ιστορικά κτίσματα στην πάροδο των χρόνων αλλάζουν χρήση κι αυτός είναι και ένας τρόπος συντήρησής τους. Το ζήτημα είναι να υπάρχει μέριμνα ώστε να μπορούν να διατηρούν ζωντανή την ιστορική μνήμη και να την επικοινωνούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 

Η έλλειψη κρατικής φροντίδας και οι εικόνες εγκατάλειψης και κατάρρευσης κτιρίων που αποτελούν κιβωτούς μνήμης μόνο απογοητευτική μπορεί να χαρακτηριστεί.

Αναφορικά με το σπίτι του Κανάρη στην Κυψέλη, θεωρώ πως δύσκολα θα μπορούσε να διατηρηθεί μια διώροφη οικία εν μέσω πολυώροφων πολυκατοικιών στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της πρωτεύουσας. Βέβαια, η σημερινή εικόνα της πολυκατοικίας που φέρει την πλάκα που θυμίζει ότι κάποτε έζησε εκεί ο ήρωας της επανάστασης είναι αποκαρδιωτική. Δυστυχώς, συνάδει με την εγκατάλειψη του κέντρου της Αθήνας στο οποίο ζω και η οποία με πληγώνει.

Είναι παρήγορο ότι , τουλάχιστον, σώζεται το εκκλησάκι του, αφιερωμένο στους Αγίους Αποστόλους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Επισκεφτείτε την σελίδα του εκδοστικού https://kalendis.gr/ καθώς και του βιβλίου Κωνσταντίνος Κανάρης τ΄ όνομα μου.
ΣΥΓΡΑΦΕΑΣ

Η Μαρία Ανδρικοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει από παιδί στο κέντρο της πόλης. Κατάγεται από την ορεινή Φθιώτιδα και τις Κυκλάδες. Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός αγοριού. Εργάζεται πολλά χρόνια ως διοικητικό στέλεχος σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Σπούδασε κλασική φιλολογία (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών με ειδίκευση στην πολιτιστική πολιτική, διοίκηση και επικοινωνία (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια επιμέλειας κειμένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.

Άρθρα της σχετικά με το αρχαίο δράμα έχουν δημοσιευτεί στην περιοδική έκδοση του Κέντρου Δράματος και Θεάματος του Παντείου Πανεπιστημίου «Τόπος Επίκοινος».
Οι «Μύθοι στο ρυθμό της Μουσικής» είναι το πέμπτο της βιβλίο για παιδιά, καθώς ήδη κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Πάρτι γενεθλίων» (2008), «Ο Μπλεψαράκης» (2008), «To Πάσχα του Πασχάλη» (2010), «Πασχαλινή ιστορία αγάπης» (2010).

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

”Κωνσταντίνος Κανάρης τ’ όνομά μου”

Ένα νεανικό ανάγνωσμα με τον αρμονικό συνδυασμό λογοτεχνίας και γνώσης, ένα βιβλίο που προσφέρει πλούσιο υλικό προς αξιοποίηση στη σχολική τάξη και μπορεί να αποτελέσει αφορμή για την παρουσίαση και άλλων προσωπικοτήτων που πέρασαν στο πάνθεον των ηρώων ή καθόρισαν με το έργο τους την Ιστορία.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

 

Κάποιες στιγμές τα αγάλματα ζωντανεύουν, κυρίως αν έχουν θαλερή καρδιά. Στην πλατεία της πολύβουης Κυψέλης, όπου ήταν το σπίτι του, ο Κωνσταντίνος Κανάρης στέκει μαρμαρωμένος στους αιώνες. Μα έχει πολλά να πει και η φωνή του μας ταξιδεύει στα χρόνια της φωτιάς, στην Επανάσταση του 1821, πριν και μετά. Διηγείται την ιστορία του σαν παραμύθι, με την πνοή της ελευθερίας και της ηθικής δύναμης που χαρακτήριζε αυτή την ευγενική μορφή του Αγώνα, τον άνδρα που διακρίθηκε για τον ηρωισμό του όσο και για την καταδεκτικότητά του, τον Έλληνα που μεγαλούργησε ταπεινά…

Βιβλίο για παιδιά 9+ ετών.

Για το Love Book Diary

Παρασκευή Παρίσση.